ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 569

หลิงอวี๋กำลังยุ่งอยู่กับการวาดภาพ ทุกคนเห็นเพียงว่าประเดี๋ยวนางก็ฝนหมึก ประเดี๋ยวนางก็ใช้พู่กันที่หักมาวาดภาพ

เซียวหลินเทียนมิกล้ามอง เขาเลิกหวังว่าหลิงอวี๋จะเป็นผู้ชนะแล้ว เขาแค่คิดว่าอีกประเดี๋ยวจะช่วยหลิงอวี๋แก้ไขปัญหาเรื่องสวมกระโปรงนั้นได้เยี่ยงไร!

ฮูหยินลั่วรู้สึกภูมิใจ แล้วยิ้มให้ฮูหยินที่อยู่รอบ ๆ พลางเอ่ย

“พระชายาอ๋องอี้ผู้นี้นี่จริง ๆ เลย แพ้ก็ยอมรับความพ่ายแพ้ไปเสียสิ เหตุใดจึงต้องทนยื้อต่อไปเล่า!”

“น่าสงสารนางกำนัลผู้นั้น นางก็มิได้ตั้งใจ แต่ถูกท่านอ๋องอี้หักมือไปแล้ว… ท่านอ๋องอี้คงจะแพ้ไม่เป็นจึงได้กริ้ว!”

มีฮูหยินคนหนึ่งมิกล้าพูดวาจาไม่ดีกับท่านอ๋องอี้ จึงเออออตามไป

“พระชายาอ๋องอี้ไม่รู้ตัวเอง มิเกี่ยวอะไรกับท่านอ๋องอี้ คาดว่าท่านอ๋องอี้คงมิอยากให้นางทำให้พระองค์อับอาย!”

พระสนมหรงได้ยินคำพูดของทั้งสองคนก็หัวเราะเยาะพลางเอ่ย

“เทียนเอ๋อร์ของข้าถูกหลิงอวี๋ทำลายชื่อเสียงไปมากแล้ว พวกเจ้าอย่าเอาพวกเขาไปเหมารวมกันเลย เทียนเอ๋อร์ก็คือเทียนเอ๋อร์ นางก็คือนาง!”

ฮูหยินลั่วมองพระสนมหรง แล้วจู่ ๆ ดวงตาก็เป็นประกาย

ประเดี๋ยวหากหลิงอวี๋แพ้ก็ต้องสวมกระโปรงเช่นนั้นเต้นรำแล้วทำให้ท่านอ๋องอี้ต้องอับอาย

บุตรีของตนยังมิได้ว่าเขาเลย หากเป็นพระชายาอ๋องอี้ได้ เช่นนั้นก็คงจะดี!

ฮูหยินลั่วก็หัวเราะพลางเอ่ย “พระสนมหรงเอ่ยเช่นนี้ สามีกับภรรยาเป็นคนคนเดียวกัน แบ่งปันทุกข์สุขด้วยกัน หาได้แยกออกจากกันไม่เยี่ยงไร!”

“หากพระสนมหรงรู้สึกว่าหลิงอวี๋ทำให้ท่านอ๋องอี้อับอายจริง ๆ เช่นนั้นก็ให้ท่านอ๋องอี้หย่าร้างกับหลิงอวี๋สิ! สตรีเช่นนี้หรือคู่ควรกับการเป็นพระชายาอ๋องอี้!”

“ไม่เหมือนกับอวี้จูของข้า เป็นเด็กดี รู้ความ ทั้งยังกตัญญูอีก... หากพระสนมหรงชอบนาง ก็พิจารณาให้นางดูแลท่านอ๋องอี้ดูเถิดเจ้าค่ะ!”

การยุแยงอย่างโจ่งแจ้ง ร้อนอกร้อนใจจะแย่งตำแหน่งพระชายาอ๋องอี้เช่นนี้ ทำให้พระชายาผิงหนานแม่ของอันเจ๋อทนฟังมิไหวเสียแล้ว

พระชายาผิงหนานมองฮูหยินลั่วอย่างเย็นชากับ พลางเอ่ยเยาะเย้ย

“ฮูหยินลั่วช่างใจกว้างเสียจริง! ยอมให้บุตรีคนสำคัญของตนไปทำหน้าที่เป็นนางรับใช้คอยปรนนิบัติคนอื่นได้! แต่ข้าคิดว่าท่านอ๋องอี้มิขาดแคลนนางรับใช้!”

“พรวด...”

พระชายาเย่อยู่ข้าง ๆ ได้ยินสิ่งที่พระชายาผิงหนานพูดก็อดหัวเราะมิได้