ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 570

ประมุขซุนเดินตามรองประมุขเฉินไปรอบ ๆ แต่ประมุขซุนค่อนข้างสงบมากกว่า ตั้งแต่ต้นจนจบ เขาแสดงออกแบบเดียวกันกับภาพวาดของทุกคนเลย

จ้าวเจินเจินสังเกตการแสดงออกของประมุขซุนแล้วก็มีความมั่นใจมากขึ้น

เพื่อความยุติธรรม ก่อนหน้านี้ได้มีการตัดสินใจให้คณะกรรมการตัดสินทุกคนทำการลงคะแนนเสียงเพื่อตัดสินผู้ชนะ

หลังจากที่ประมุขซุนกับรองประมุขเฉินดูเสร็จ คณะกรรมการตัดสินก็ขึ้นไปตรวจดูทีละคน

ตอนเซียวหลินเทียนเห็นภาพวาดของจ้าวเจินเจิน หัวใจของเขาก็ตึงเครียด เขามองมันอย่างว่างเปล่า ด้วยความรู้สึกผสมปนเปในใจ

ทักษะการวาดภาพกับอักษรศิลป์ของจ้าวเจินเจินนั้นดีกว่าตอนนั้นที่ใกล้ชิดกับตนนัก

เห็นได้ว่าจ้าวเจินเจินมิได้ขี้เกียจเลย หลายปีที่ผ่านมาพยายามพัฒนาตัวเองตลอด

เขามองที่ภาพวาดของหลิงอวี๋โดยมิหวังแล้ว จากนั้นเซียวหลินเทียนก็ละสายตาไปทางอื่นมิได้แล้ว

จู่ ๆ หัวใจของเขาก็เป็นราวกับมีพายุโหมกระหน่ำ นี่… นี่มันเป็นไปได้เยี่ยงไร!

หลิงหว่านสังเกตสายตาของคณะกรรมการตัดสินอยู่ตลอด และคำนวณเวลาที่พวกเขาอยู่หน้าภาพวาดแต่ละภาพ

นางมั่นใจในภาพวาดของตนมาก และนางก็เป็นห่วงหลิงอวี๋!

นางแค่หวังว่าหลิงอวี๋จะมิได้แย่ถึงเพียงนั้น ขอเพียงมิได้อยู่อันดับท้ายสุด เยี่ยงไรก็ได้!

เมื่อเห็นคณะกรรมการตัดสินเดินไปรอบ ๆ หลิงหว่านก็ยิ่งรู้สึกไม่แน่ใจ

นางมิเข้าใจ แม้ว่าสมาชิกบางคนจะหยุดอยู่หน้าภาพของหลิงอวี๋นานที่สุด แต่สายตาประหลาดใจของพวกเขามันหมายความว่าเยี่ยงไรกัน?

คิดว่าภาพวาดของพี่หลิงหลิงดีหรือ?

หรือคิดว่าภาพวาดของท่านพี่หลิงหลิงดูไม่ดี?

“ลงคะแนน!”

ฉินซานออกตั๋วให้ผู้ตัดสินแต่ละคน แล้วพาองครักษ์ไปยืนด้านข้าง

จ้าวเจินเจินมองผู้ตัดสินเหล่านั้นอย่างกังวล เป็นครั้งแรกเลยที่ในใจรู้สึกเสียใจ เหตุใดจึงต้องมีคณะกรรมการตัดสินด้วย!

หากยืนกรานว่ามีเพียงรองประมุขเฉินเท่านั้นที่เป็นผู้ตัดสิน เช่นนั้นอักษรศิลป์กับการวาดภาพของตนวันนี้ก็จะได้อันดับหนึ่งแล้ว

แต่เพราะมีคณะกรรมการตัดสิน บัดนี้นางจึงรู้สึกมิมั่นใจแล้ว!

จากการลงคะแบบทักษะกู่ฉินครั้งแรก นางก็มองออกเลยว่าสมาชิกในคณะกรรมการตัดสินเข้าข้างตนโดยมิใช่เพราะตนเป็นพระชายาคัง!

แม้ว่าครั้งนี้นางจะเล่นกลอุบายเล็กน้อย สามารถชิงคะแนนเสียงมาได้ แต่ผู้ตัดสินมากมายเช่นนี้ นางไม่มีเวลาซื้อพวกเขามาได้ทั้งหมดหรอก!