ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 597

เสิ่นจวนรีบอธิบาย “ข้า ข้ากังวลว่าจะมีคนที่คิดมิดีบุกเข้าไป ดังนั้น ดังนั้น...”

เสียงของนางเบาลงเรื่อย ๆ เพราะแม้นางเองก็รู้ว่าเหตุผลนี้ไม่เพียงพอที่จะโน้มน้าวธารกำนัล และอาจทำให้คนสงสัยในตัวนางด้วย!

“เช่นนั้นเจ้าก็ช่างใส่ใจเสียจริง!”

หลิงอวี๋ยิ้มเหน็บแนม พลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “อย่างไรก็ตาม เมื่อหลิงซวนนำอาภรณ์มาให้ข้า ประตูมิได้ลงกลอน!”

“หากเจ้าจัดการให้นางรับใช้ลงกลอน เช่นนั้นเจ้าก็ต้องไปถามนางรับใช้ของเจ้าว่ามันเกิดเรื่องอันใดขึ้น!”

เสิ่นจวนรู้อยู่แล้วว่าตนเองผิดพลาด ไหนเลยจะกล้าจับจ้องเรื่องลงกลอนแล้วตำหนิหลิงอวี๋ต่อ!

หลิงซวนก้าวไปพลางเอ่ย “ท่านอ๋องเฉิงเพคะ หม่อมฉันสาบานได้ว่า ตอนที่หม่อมฉันนำอาภรณ์ไปให้อาจารย์ ประตูมิได้ลงกลอนเพคะ!”

“อาจารย์ของหม่อมฉันคิดว่านัดแนะกับท่านอ๋องอี้ไว้แล้วจะกลับไป จึงออกไปหาท่านอ๋องอี้ แล้วก็ได้พบกับพระชายาเย่!”

พระชายาเย่กับองค์ชายเย่ที่กำลังดูความสนุกสนานอยู่ด้านหลังตามหลิงอวี๋เข้ามา

พวกเขาทั้งสองพยักหน้าพลางเอ่ย “พวกเราเป็นพยานได้ว่าพี่สะใภ้สี่กับหลิงซวนอยู่กับพวกเราตลอด!”

องค์ชายเย่มีนิสัยไม่สนใจสิ่งใด และมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับพระชายาจูหลาน เขาจ้องเสิ่นจวนกับจ้าวซิงแล้วยิ้มเยาะพลางเอ่ย

“พี่สะใภ้สี่เป็นแพทย์ชั้นเซียน จูหลานของข้ากำลังจะคลอดบุตร จึงขอคำแนะนำจากพี่สะใภ้ว่าตอนคลอดต้องระวังสิ่งใดบ้าง!”

“พวกเจ้าสองคนมันหญิงร้ายชายชั่ว ทำเรื่องอื้อฉาวแล้วยังจะสาดโคลนใส่พี่สะใภ้ของข้าอีก น่ารังเกียจนัก!”

เสิ่นจวนตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง หลิงอวี๋ดื่มชาที่เติมส่วนผสมเอาไว้หรือ?

เหตุใดนางจึงไปคุยกับพระชายาเย่ได้?

“สำหรับเสื้อชั้นในนี้...”

หลิงอวี๋ส่ายหัว “ท่านอ๋องเฉิง นี่มิใช่ของหม่อมฉันจริง ๆ เพคะ!”

“เสี่ยวอวี๋ เห็น ๆ อยู่ว่าเจ้ามอบสิ่งนี้ให้ข้า บนนี้ก็มีชื่อของเจ้าปักอยู่ เหตุใดเจ้ามิยอมรับเล่า?”

จ้าวซิงถูกเถาจื่อตีจนฟันสองซี่ของเขาหลุดไปแล้ว เวลาพูดจึงฟังยากเล็กน้อย เขาจ้องมองเถาจื่ออย่างดุร้าย

หลังจากฆ่าหลิงอวี๋แล้ว เขาจะซื้อสตรีผู้นี้มาทรมานนางจนตายอย่างแน่นอน!