ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 632

หลิงอวี๋ตั้งสติได้ทันทีจึงยืดตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว พลางเอ่ยอย่างเร่งรีบ “ไม่รู้ว่าเยวี่ยเยวี่ยตื่นแล้วหรือยัง หม่อมฉันขอตัวไปดูก่อน!”

แล้วหลิงอวี๋ก็วิ่งออกไปอย่างลนลาน

เซียวหลินเทียนก็รู้สึกจิตใจว่างเปล่าขึ้นมาทันที เขาอ้าปากจะเรียกหลิงอวี๋ไว้ ปากของเขาขยับแต่สุดท้ายก็ไม่ได้เปล่งเสียงเรียกออกไป

กระทั่งเซียวหลินเทียนสงบอารมณ์ของตนเองแล้วเดินออกมา หลิงอวี๋ก็หายตัวไปแล้ว

“ท่านอ๋อง... พระชายาบอกว่าจะพาพวกเยวี่ยเยวี่ยไปเก็บลูกท้อให้ท่านอดีตเสนาบดีที่ภูเขาด้านหลังพ่ะย่ะค่ะ!”

“รัฐทายาทอันกับแม่ทัพเผยได้ยินว่าเรามาเที่ยวที่ไร่นาจึงมาหา กระหม่อมบอกไปว่าท่านอ๋องมีเรื่องต้องทำ ให้พวกเขาไปตกปลาก่อนพ่ะย่ะค่ะ!”

ลู่หนานก้าวไปข้างหน้าอย่างรู้สึกผิด เขาไม่กล้ามองเซียวหลินเทียน เมื่อครู่นับว่าตนทำลายบรรยากาศดี ๆ ของท่านอ๋องกับพระชายาหรือไม่นะ?

แม้ว่าตอนนี้หลิงอวี๋จะเปลี่ยนไปมากแล้ว แต่พวกลู่หนานต่างก็รู้ว่าตัวตนของหลิงเยวี่ยนั้นเป็นเหมือนก้างปลาที่ติดอยู่ระหว่างเซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋

พวกเขาหวังว่าท่านอ๋องจะมีความสุข แต่ก็ไม่อยากให้ท่านอ๋องเลี้ยงลูกให้คนอื่น

ดังนั้นลู่หนานจึงไม่รู้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากับความใกล้ชิดของทั้งสองเยี่ยงไรดี!

“พระชายาบอกว่าจะย่างเนื้อ เจ้าเอารายการวัตถุดิบไปที่ห้องครัว แล้วให้พวกเขาเตรียมส่วนผสมที่พระชายาต้องการใช้ไว้เถอะ!”

เดิมทีเซียวหลินเทียนจะตามไปที่ภูเขาด้านหลัง แต่เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ การจะไปพบกับหลิงอวี๋ตอนนี้เขารู้สึกเขินอายอยู่เล็กน้อย!

เซียวหลินเทียนจึงล้มเลิกความคิดนี้ไป แล้วให้ลู่หนานเข็นตนไปพบอันเจ๋อกับเผยอวี้แทน

ภูเขาด้านหลังมีสระน้ำธรรมชาติอยู่ ซึ่งเป็นน้ำที่ไหลลงมาจากภูเขา ผู้ดูแลลัวได้กักปลาไว้ในนั้นแล้ว เผยอวี้กับอันเจ๋อก็นั่งตกปลาอยู่ข้างสระน้ำ

เมื่อเห็นเซียวหลินเทียนมา อันเจ๋อก็กลอกตาใส่เขาพลางเอ่ย “มาเที่ยวที่ไร่นาไม่เรียกพวกเราเลย อาเทียนเจ้านี่แย่จริง ๆ เลย!”

เซียวหลินเทียนกระแอมเบา ๆ พลางเอ่ยอย่างกระอักกระอ่วน “ครั้งนี้เป็นการตัดสินใจกะทันหัน ครั้งต่อไปข้าจะเชิญพวกเจ้าแน่นอน!”