ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 669

เซียวหลินเทียนเป็นคนฉลาด และเขาก็เดาความตั้งใจของหลิงอวี๋ได้ในความคิดต่อมา เขาคิดอยู่พักหนึ่งว่าเกิ่งเสี่ยวหาวเป็นคนดี

ในระหว่างเหตุการณ์ภัยพิบัตินี้ เกิ่งเสี่ยวหาวยังได้ส่งเกวียนข้าวและยารักษาโรคไปหลายเกวียน

คนชอบธรรมเช่นนี้ดีกว่าพวกฝักใฝ่ผลประโยชน์อย่างตระกูลจ้าวมาก เขาจะปล่อยให้เกิ่งเสี่ยวหาวทนทุกข์ทรมานได้อย่างไร!

“เสี่ยวหาว เจ้าต้องใช้เงินในการตกแต่งที่นี่มากน้อยเพียงใด? ข้าจะให้เจ้ายืม!”

เซียวหลินเทียนแสดงจุดยืนของเขาทันที “หากเจ้ากลัวว่าจะไม่มีเงินจ่าย ข้าจะเป็นผู้ถือหุ้นในภัตตาคารของเจ้าเอง!”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ อันเจ๋อก็พูดว่า “หากเป็นเช่นนั้นก็นับข้าเข้าไปด้วยสิ! ข้าจะเป็นหุ้นส่วน! มาดูเถอะว่าภัตตาคารที่ข้ากับอ๋องอี้เป็นหุ้นส่วน ผู้ใดมันจะกล้าสร้างปัญหาให้เจ้าอีก?!”

เผยอวี้เข้าใจในสิ่งที่เซียวหลินเทียนหมายความทันทีที่เขาได้ยินและพูดอย่างรวดเร็วว่า

“เช่นนั้นข้าก็จะซื้อหุ้นด้วย! เกิ่งเสี่ยวหาว หุ้นของข้ามิต้องการเงินปันผล ต่อไปนี้เมื่อครอบครัวของข้ามากินข้าว เจ้าเพียงมิให้พวกเขาต้องจ่ายก็พอ!”

“สุภาพบุรุษทั้งสาม… ขอบพระคุณมากขอรับ!”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เกิ่งเสี่ยวหาวก็ดีใจมากและรินสุราให้กับทั้งสามคนทันที “มีพวกท่านร่วมด้วย ร้านอาหารของข้านับว่ากิจการราบรื่นแล้ว! ท่านทั้งสาม จากนี้ไปพวกท่านอยากทานอะไรก็มิต้องจ่ายแม้แต่ตำลึงเดียว!”

“ข้าก็มิโลภเงินเหมือนกัน ข้าจะใช้เงินปันผลบางส่วนของทุกปีทำความดีแทนเจ้า!”

“เมื่อก่อนอยากปิดร้าน ได้แต่กล้ำกลืนฝืนทนเพราะมิอยากทำให้พี่หญิงขายหน้า… ทีนี้มิเป็นไรแล้ว ข้าจะตั้งใจทำให้ภัตตาคารออกมาดีอย่างแน่นอน!”

“เอาล่ะ ข้าขอดื่มให้ท่าน ข้าขอดื่มให้!”

เมื่อเห็นว่าเรื่องนี้ได้รับการแก้ไขแล้วหลิงอวี๋ก็ยิ้มแล้วเดินออกไป นางขอให้ห้องครัวทำอาหารเพิ่มให้กับอีกสองสามคน

แขกและเจ้าภาพเพลิดเพลินกับอาหารอย่างทั่วถึง และเมื่อถึงจุดหนึ่ง เกิ่งเสี่ยวหาว เผยอวี้และอันเจ๋อก็กลายเป็นสหายสนิทกัน

ความตรงไปตรงมาและความชอบธรรมของเกิ่งเสี่ยวหาว ได้รับการยอมรับจากเผยอวี้และอันเจ๋อ