ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 683

องค์หญิงของราชวงศ์คนหนึ่งที่ก่อนเกิดเหตุใหญ่ในแคว้น สิ่งที่คิดมิใช่ว่าจะช่วยเหลือราษฎรเยี่ยงไร แต่กลับวางแผนกำจัดคนของตนด้วยความปรารถนาอันเห็นแก่ตัว!

แต่เซียวยังคงโต้แย้ง เมื่อเห็นว่าพบผงยามากมายถึงเพียงนี้ การจะโยนความผิดไปให้หลิงอวี๋คงเป็นไปมิได้แล้ว!

เซียวทงกลอกตาพลางตะโกนออกมา “ฉินรั่วซือ เหตุใดเจ้าถึงร้ายกาจถึงเพียงนี้! ข้าพาเจ้าออกมาด้วยจะได้มีประสบการณ์ แต่เจ้ากลับเอายาที่ร้ายกาจพวกนี้มา!”

“เจ้าคิดจะทำร้ายผู้ใดกัน?”

ฉินรั่วซือตกใจจนคุกเข่าลงบนพื้นเสียงดัง พลางตะโกนอย่างกังวล

“องค์หญิงหก ท่านจะตรัสส่งเดชมิได้นะเพคะ! ยาเหล่านี้เห็นได้ชัดว่าเป็นขององค์หญิง… หม่อมฉันมิรู้เลยว่ามียามากมายถึงเพียงนี้ซ่อนอยู่ในรถม้า!”

“ท่านพี่ ท่านเชื่อข้านะ ข้าไม่มีทางทำเรื่องเช่นนี้แน่!”

ฉินรั่วซือมองไปทางฉินซานอย่างขอร้อง

ตอนนี้นางกลัวจริง ๆ อันตรายเหล่านี้ หากโทษมาตกอยู่ที่นาง เช่นนั้นนางคงถูกตัดหัวแน่!

“ท่านพี่ ข้าถูกองค์หญิงหกบีบบังคับให้มา! ข้ามาโดยที่มิได้เก็บกระทั่งอาภรณ์และกระเป๋าเดินทางด้วยซ้ำ… ยาพวกนั้นไม่ใช่ของข้าจริง ๆ!”

ฉินซานเหลือบมองฉินรั่วซืออย่างเงียบ ๆ เขารู้จักน้องสาวของตนดี แต่คดีนี้ท่านอ๋องอี้กำลังสอบสวนอยู่ เขาไม่มีสิทธิ์ที่จะขอร้องแทนนางจนกว่าเรื่องจะกระจ่าง

“ฉินรั่วซือ ข้าใจดีพาเจ้าออกมาเที่ยวเล่นด้วย เจ้าใส่ร้ายข้าเช่นนี้ได้เยี่ยงไร! เจ้าอย่าคิดว่าเจ้าโยนความผิดมาให้ข้าแล้วจะรอดพ้นความผิดไปได้นะ!”

“พี่สี่ หม่อมฉันมิรู้ว่านั่นเป็นยาระบาย ฉินรั่วซือบอกว่ามันเป็นยาบำรุงร่างกาย หม่อมฉันก็เลยใส่มันลงในน้ำแกง!”

เซียวทงจ้องมองฉินรั่วซืออย่างดุร้าย พยายามบีบบังคับให้ฉินรั่วซือยอมรับความผิดนี้

แต่ไหนเลยฉินรั่วซือจะกล้ายอมรับ นางร้องไห้แล้วส่ายหัวพลางเอ่ย "มันมิใช่เช่นนี้เพคะ… มิใช่เช่นนี้..."

“ท่านอ๋งอี้ ได้โปรดตัดสินอย่างถูกต้องด้วยเถิด! ยาเหล่านี้มิใช่ของหม่อมฉันจริง ๆ เพคะ!”

เซียวหลินเทียนเหลือบมองฉินซาน แล้วจึงเอ่ยอย่างเย็นชา "แม่ทัพฉิน ในเมื่อพวกนางสองคนกล่าวโทษกันเอง แล้วข้าก็มิสามารถทำการทรมานรุนแรงได้ เช่นนั้นก็เอายาผงคันให้พวกนางเสียเถิด!"

“ใครทนมิได้แล้วสารภาพมาก่อน จะได้รับยาแก้พิษไปก่อน!”

“อาอวี๋ มียาแก้พิษหรือไม่?”