ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 682

เซียวหลินเทียนหลับตาลง เขารู้สึกละอายใจกับตนเองที่เมื่อครู่คิดว่าเซียวทงเปลี่ยนไปแล้ว!

คุณหนูใหญ่ที่มีนิสัยเกเรเอาแต่ใจเยี่ยงนี้ เขาคิดไปได้เยี่ยงไรว่านางลำบากแล้วจะเปลี่ยนเป็นคนใหม่ไปได้!

“หลิงอวี๋ใส่ร้ายหม่อมฉัน! พี่สี่ ได้ยินหม่อมฉันหรือไม่!”

เซียวทงเห็นพวกฉินซานมองตนด้วยสายตาไม่เชื่อ จึงตะโกนอย่างกังวล

“จะเป็นการใส่ร้ายหรือไม่ ลองดูก็รู้แล้ว! ใครก็ได้ ตักน้ำแกงมาสองชาม!”

เซียวหลินเทียนออกคำสั่ง จากนั้นองครักษ์คนหนึ่งก็ก้าวไปตักน้ำแกงสองชามออกมา

“เซียวทง กินสิ… กินแล้วข้าจะเชื่อเจ้า!” เซียวหลินเทียนเอ่ยอย่างเย็นชา

“หม่อมฉันมิกินหรอก! หลิงอวี๋ใส่ยาระบายลงไปในนี้ หม่อมฉันเห็นมากับตา ท่านพี่อย่าให้หม่อมฉันดื่มเลย!”

เซียวทงมีหรือจะกล้ากิน จึงโยนความผิดไปให้หลิงอวี๋

“ท่านอ๋อง กระหม่อมก็เห็นเช่นกัน พระชายาใส่ยาลงในน้ำแกงพ่ะย่ะค่ะ!”

ทันทีที่อู่เวยเห็นเข้าก็รีบเอ่ยช่วยเซียวทง

“ห่อยายังคงอยู่กับองค์หญิงหกอยู่เลยเพคะ!” หลิงอวี๋เตือนอย่างเย็นชา

เซียวหลินเทียนหันไปหาเซียวทง “เจ้าจะเอามันออกมาเองหรือจะให้ข้าสั่งให้องครักษ์ค้นตัวเจ้า?”

“พี่สี่ หม่อมฉันบอกแล้วว่ามิใช่หม่อมฉัน! เหตุใดเสด็จพี่ถึงยืนยันว่าเป็นหม่อมฉัน! แม้ว่าเสด็จพี่จะอยากปกป้องหลิงอวี๋แต่จะมาใส่ร้ายหม่อมฉันมิได้กระมัง!”

เซียวทงตะโกนด้วยความโกรธ “หม่อมฉันเป็นองค์หญิงผู้สูงศักดิ์ หากท่านให้องครักษ์ค้นตัวหม่อมฉัน ต่อไปจะให้หม่อมฉันมองหน้าผู้อื่นได้เยี่ยงไร!”

“แม่ทัพฉิน ไปหาแม่นมสองคนที่ทำงานเข้ามาค้นตัวนาง!”

เซียวหลินเทียนเอ่ยตรง ๆ

ฉินซานเดินไปโดยไม่พูดพร่ำทำเพลงไปหาแม่นมสองคนที่ทำงาน ทันทีที่พวกนางมาถึง เซียวทงก็ตกใจมากจนก้าวถอยหลังไป

แม่นมสองคนดูสกปรกไปทั้งตัว นางไม่อยากให้พวกนางมาแตะต้องตน

แต่ทันทีที่ก้าวถอยหลังไป ซองกระดาษสองซองที่เดิมทีมิได้ซ่อนไว้อย่างมิดชิดก็หลุดออกมาจากแขนเสื้อ

สีหน้าของเซียวทงซีดลงทันทีเมื่อเห็นดังนั้น แต่ก็ตะโกนออกมาอย่างมีไหวพริบ