พวกเขายุ่งอยู่กับการเด็ดผัก แล้วเอาถุงใหญ่ไปหาที่ที่มีน้ำมาใส่ล้างแล้วเอากลับมา
ทางด้านเซียวทงกำลังทำน้ำแกงให้ทุกคนอยู่ พอหลิงอวี๋กับเถาจื่อเดินมาพร้อมกับผักป่าในอ้อมแขน นางกำนัลคนหนึ่งเห็นเข้าจึงตะโกนเสียงดัง “พระชายาอ๋องอี้ มาแล้วหรือเจ้าคะ?”
หลิงอวี๋เอียงหัวเล็กน้อย รู้สึกค่อนข้างแปลกใจ เซียวทงก็อยู่ไม่ไกล นางกำนัลผู้นี้กลัวว่าเซียวทงจะไม่ได้ยินเลยตะโกนดังถึงเพียงนี้เลยหรือ?
ทันทีที่เซียวทงได้ยินเสียงนี้ ก็รีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
หลิงอวี๋เห็นนางซ่อนอะไรบางอย่างไว้ในแขนเสื้ออย่างรวดเร็ว
หลิงอวี๋จึงระวังตัวทันที
“พี่สะใภ้สี่ ท่าน… ท่านมาทำอะไรที่นี่?” เซียวทงเอ่ยถามอย่างตะกุกตะกัก
“ข้าเก็บผักป่ามา อยากจะเพิ่มลงในน้ำแกงเพื่อเป็นการเพิ่มอาหารให้ทุกคน!” หลิงอวี๋เอ่ย
“อ๋อ พี่สะใภ้สี่ทำเถิด! ข้าจะไปพักผ่อนแล้ว!”
เซียวทงยิ้มแล้วจะเดินออกไป
“เดี๋ยวก่อน เจ้ายุ่งมานาน คงจะเหนื่อยแล้ว อาหารของข้าจะสุกในอีกไม่ช้า จะให้เจ้าก่อนชามหนึ่ง!”
หลิงอวี๋คว้าตัวเซียวทงไว้
เซียวทงผละออกจากหลิงอวี๋ทันที “ข้าไม่หิว พวกท่านกินก่อนเลย ข้าจะไปอาบน้ำแล้วค่อยกิน!”
หลิงอวี๋คว้าตัวนางไว้อีกครั้ง พลางตะโกนบอกองครักษ์ที่อยู่ไม่ไกล
“พี่ใหญ่ผู้นั้น ไปเชิญท่านอ๋องอี้มาที่นี่ที ข้าเก็บผักป่ามาได้ อยากให้เขาลองชิม!”
องครักษ์ผู้นั้นพยักหน้าแล้ววิ่งไปหาเซียวหลินเทียน
“พี่สะใภ้สี่ เหตุใดท่านถึงรั้งข้าไว้เล่า? ข้าบอกแล้วว่าข้าจะไปอาบน้ำ!”
ทันทีที่เซียวทงได้ยินว่าหลิงอวี๋เรียกหาเซียวหลินเทียนก็กังวล แล้วผละตัวออกจากหลิงอวี๋จะออกไปให้ได้
หลิงอวี๋ขยิบตาให้เถาจื่อ เถาจื่อจึงขยับตัวมาขวางทางของเซียวทงไว้!
“หลิงอวี๋ เจ้าจะทำสิ่งใดกัน?”
เซียวทงตะคอกด้วยความโกรธ “หากเจ้ามิหลีกทาง เชื่อหรือไม่ว่าข้าจะทุบตีพวกเขา! หัวหน้าองครักษ์อู่ พาคนของเรามาที่นี่ที!"
เมื่ออู่เวยได้ยินเสียงตะโกนของเซียวทง เขาก็รีบพาองครักษ์วิ่งไปหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........
จะมีแบบรูปเล่มออกมาเมื่อไหร่คะ...
หยุดอัพอีกแล้ว 😭...
รออัพตอนใหม่นะคะ...
ต่อๆ รอออ...
รอนะคะ...
จะมีตอนต่อไปให้อ่านใหมคะ กำลังฟินเลย...