ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 688

ฉินรั่วซือลุกขึ้นยืน ยังคงมิสบายใจเล็กน้อย หลิงอวี๋จะปล่อยนางไปเช่นนี้หรือ?

เหตุใดจึงรู้สึกเหมือนไม่จริงเล่า?

“รั่วซือ ไฉนจึงยืนตะลึงอยู่เล่า? รีบไปช่วยแม่นมหลี่อบอาภรณ์เร็วเข้า! ข้าต้องทำงานแล้ว”

ฉินซานเหลือบมองฉินรั่วซือ แล้วรีบเดินไป

ฉินรั่วซือรีบรับอาภรณ์ที่แม่นมหลี่ส่งให้แล้วเอาไปผิงไฟ

นางแอบเหลือบมองหลิงอวี๋ เมื่อเห็นว่าไม่มีร่องรอยความรังเกียจบนใบหน้าของหลิงอวี๋ จึงค่อย ๆ รู้สึกโล่งใจ

อีกด้านหนึ่ง ด้านในรถม้าของเซียวทงเต็มไปด้วยกลิ่นเหม็น นางเพิ่งจะรู้สึกว่าท้องของนางรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย จึงสั่งให้นางกำนัลเก็บข้าวของอีกคันหนึ่งให้ตนเองพักผ่อน

รถม้าคันนี้มีกลิ่นเหม็นมากจนนางไม่อยากอยู่ที่นี่!

แต่ฝนตกหนักมาก บนรถม้าก็เต็มไปด้วยสิ่งของ เป็นไปไม่ได้ที่จะเก็บมันออกไปได้อีกสักพักเลย

ซิ่งเอ๋อร์กระซิบ “องค์หญิงเพคะ เข้าไปหลบฝนก่อนเถิดเพคะ! เมื่อฝนซาลงบ่าวจะเก็บของให้ทันที!”

เซียวทงตบหน้านางอย่างแรงพลางตะคอก

“ตอนนี้ข้าเป็นเช่นนี้ เจ้าจะข้าให้ลงจากรถได้เยี่ยงไรเล่า? จะให้ข้าลงไปให้ทุกคนเห็นเรื่องน่าขำของข้ารึ?”

“รีบไปเก็บข้าวของเสีย หากยังชักช้าอีก ข้าจะทุบตีเจ้าให้ตาย!”

ซิ่งเอ๋อร์ไม่มีทางเลือก ทำได้เพียงต้องฝ่าสายฝนไปกับนางกำนัลอีกสองสามคนเพื่อไปเก็บข้าวของ

ฝนตกหนักมากจนพวกนางเปียกฝนในทันที

หลิงอวี๋ทำน้ำขิงและกำลังจะไปส่งให้เซียวหลินเทียน เมื่อเห็นพวกนางกำนัลเก็บข้าวของท่ามกลางสายฝนก็ขมวดคิ้ว

“ซิ่งเอ๋อร์ นี่กำลังทำอะไรอยู่? รีบเข้าไปหลบฝนสิ! พวกเจ้าเก็บของเช่นนี้ ของก็เปียกหมดสิ!”

ซิ่งเอ๋อร์มิกล้าบอกความลำบากใจขององค์หญิงหก จึงเอ่ยออกไป “พระชายาอ๋องอี้ พวกเราเก็บของเสร็จก็จะไปหลบฝนแล้ว! ท่านมิต้องสนใจพวกเราหรอกเจ้าค่ะ!”

หลิงอวี๋ขมวดคิ้ว คิดว่ารู้ว่าองค์หญิงหกกำลังทำตัวเหมือนปีศาจอีกครั้งแล้ว แต่พวกซิ่งเอ๋อร์เป็นนางกำนัลขององค์หญิงหก ตนจึงมิสะดวกที่จะเข้าไปแทรกแซง จึงส่ายหัวพลางเอ่ย

“เช่นนั้นพวกเจ้าก็รีบเก็บข้าวของให้เสร็จแล้วเข้ามา ไปขอน้ำขิงที่แม่นมหลี่กินบรรเทาความหนาวสักหน่อย อย่าให้ป่วยได้!”