ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 699

เด็กหญิงมองไปทางชายชรา ครั้นเห็นชายชราไม่พูดอะไรจึงได้เอ่ยเสียงเบา “ข้าแซ่หยาง ชื่อต้ายา!”

“ต้ายา เจ้านั่งลงก่อน พี่สาวตรวจชีพจรให้เจ้าดีหรือไม่? พี่สาวเป็นหมอ ข้าจะต้องรักษาเจ้าให้หายได้แน่นอน!” หลิงอวี๋เอ่ย

หยางต้ายามองชายชราอีกครั้ง เมื่อปู่หยางเห็นว่าหลิงอวี๋และคนอื่น ๆ มีทัศนคติที่ดีมากมาโดยตลอด เขาก็พยักหน้าเงียบ ๆ

หยางต้ายาเดินออกมาจากด้านหลังปู่หยางและนั่งลงบนพื้น แล้วยื่นแขนเล็ก ๆ ออกมาให้หลิงอวี๋

หลิงอวี๋เห็นว่าบนแขนที่ยื่นออกมาของนางมีตุ่มหนองเล็กน้อยก็เอื้อมมือไปจับชีพจรของนาง

อุณหภูมิผิวหนังของหยางต้ายาสูงมาก หลิงอวี๋ให้หลิงซวนหยิบเอาที่วัดอุณหภูมิออกมาแล้วเกลี้ยกล่อมให้หยางต้ายาหนีบไว้ที่รักแร้ของนาง

“ต้ายาบอกพี่สาวได้หรือไม่ ในหมู่บ้านมีคนป่วยเยอะหรือไม่? ใครเป็นคนป่วยก่อน?”

หลิงอวี๋ถามพลางจับชีพจร

หยางต้ายามองไปทางปู่หยางเพื่อขอความช่วยเหลือ ดูเหมือนว่าคำถามของหลิงอวี๋นั้นยากมาก นางไม่รู้จะตอบเช่นไร

“คนขายเนื้อตรงทางเข้าหมู่บ้านป่วยเป็นคนแรก…”

ในที่สุดปู่หยางก็เปิดปากพูดแล้ว

ทันทีที่หลิงอวี๋ได้ยินเช่นนั้นก็รีบเอ่ยถามทันที “ปู่หยาง คนขายเนื้อป่วยตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“ห้าวันก่อน!”

ปู่หยางกัดฟันแล้วพูดว่า “เขาไปขายเนื้อหมูที่หมู่บ้านตะวันออก วันนั้นเขากลับมาก็ไม่สบายจนต้องนอนอยู่ในบ้าน! วันรุ่งขึ้นเขายังฆ่าหมูแล้วเอาให้ครอบครัวต้าหู่ไว้ใช้ในงานแต่งงาน!”

“ต่อมาตอนที่งานเลี้ยงยังไม่จบ เขาก็พูดว่าปวดหัวจะกลับไปพักผ่อนแล้ว! ตอนนั้นบนตัวเขาก็เริ่มมีตุ่มหนอง…”

“วันนั้นครอบครัวของพวกเราก็ไปร่วมงานเลี้ยงที่บ้านของต้าหู่ด้วย ผลคือต้ายามีไข้ในคืนที่เรากลับมา!”

หลิงอวี๋ขมวดคิ้ว “ลูกชายลูกสะใภ้ของท่านไม่มีอาการเลยหรือ?”