ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 698

”ไร้สาระ!”

เซียวหลินเทียนตะโกนด้วยความโกรธ “เจ้ามิเห็นคำสั่งทางทหารอยู่ในสายตาใช่หรือไม่? พระชายาให้เจ้าสวม ย่อมต้องมีเหตุผลที่ให้พวกเจ้าสวมไว้!”

“ถึงเจ้ามิหวงแหนชีวิตตน แต่เจ้ามิอาจเพิกเฉยชีวิตผู้อื่นได้… เจ้าเคยคิดหรือไม่ว่า หากเจ้าติดเชื้อโรคระบาด สหายของเจ้าจะเดือดร้อนเพราะเจ้าหรือไม่?”

“ไม่ร้ายแรงถึงเพียงนั้นหรอกพ่ะย่ะค่ะ! กระหม่อมร่างกายแข็งแรง ไม่มีทางจะ…”

หลี่เฉียงยังคิดโต้แย้ง เซียวหลินเทียนเอ่ยอย่างหมดความอดทนว่า “เจ้าหลบไปยืนด้านข้างก่อน และมิได้รับอนุญาตให้ติดต่อผู้อื่น! หากยังกล้าฝ่าฝืนคำสั่งทหาร จะต้องถูกลงโทษอย่างรุนแรง!”

หลิงอวี๋เหลือบมองหลี่เฉียงอย่างหมดคำจะเอ่ย ไม่มีอารมณ์จะเสวนากับเขา นางหยิบถุงมือปลอดเชื้อออกมาจากกล่องยาแล้วเดินเข้าไปตรวจดูสอบศพ

ศพนั้นเป็นศพของผู้ชาย เพิ่งจะอายุเพียงสิบสองหรือสิบสามปีเท่านั้น ตุ่มหนองที่ปรากฏมากมายบนแขนล้วนแต่เป็นรอยแผลเป็น

หลิงอวี๋ยังเห็นร่องรอยเลือดออกใต้ผิวหนังของเขาด้วย ระยะเวลาที่เสียชีวิตมากกว่าสามวัน ศพตากแดดและเริ่มส่งกลิ่นเหม็นแล้ว

หลิงอวี๋ไปตรวจสอบอีกศพ

ศพนี้เป็นสตรี อายุสามสิบปี ดูเหมือนนางเพิ่งจะตายได้หนึ่งวัน

บนตัวของนางก็มีตุ่มหนองและอาการเลือดออกใต้ผิวหนัง

หลิงอวี๋เอาเลือดของนางมาเล็กน้อยแล้วจึงยืดตัวลุกขึ้นเดินกลับไป

“เป็นอย่างไรบ้าง? โรคระบาดเกิดจากอะไรงั้นหรือ?”

เซียวหลินเทียนถามอย่างเร่งรีบ

“ตอนนี้ยังมิรู้แน่ชัดว่าสาเหตุเกิดจากอะไร ท่านต้องให้เวลาหม่อมฉันตรวจสอบ! พวกเราเข้าไปดูแล้วค่อยว่ากันเพคะ!”

หลิงอวี๋เหลือบมองหลี่เฉียงแล้วเอ่ยว่า “องครักษ์ผู้นี้ปล่อยให้เขาพักผ่อนอยู่คนเดียวเถอะ! อย่าให้ใครโดนตัวเขาเด็ดขาด! เมื่อพวกเราตรวจสอบจนชัดเจนแล้วหม่อมฉันจะมาตรวจเขาอีกที!”

เซียวหลินเทียนจ้องหลี่เฉียงแล้วพูดกับหลู่ชิ่งว่า “หลู่ชิ่ง เจ้านำองครักษ์มาคอยดูเขาเอาไว้! อย่าให้ใครแตะต้องเขาเด็ดขาด!”

“พ่ะย่ะค่ะ!” หลังจากที่หลู่ชิ่งได้รับการช่วยชีวิตจากหลิงอวี๋แล้วยังคงมีผลกระทบหลงเหลืออยู่ไม่น้อย เขาพูดได้ไม่คล่องเหมือนเมื่อก่อน