ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 708

เซียวหลินเทียนเห็นว่าชายผู้นี้เป็นผู้นำในการขัดขวางอีกก็ทนไม่ไหวแล้ว

“ข้าเห็นว่าเจ้าเป็นคนรู้หนังสือ เช่นนั้นเจ้าน่าจะรู้ถึงเหตุผลที่ต้องอ่านหนังสือแล้วทำความเข้าใจ! ไก่เหล่านี้ ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่เป็นอะไร แต่พวกมันวิ่งอยู่ข้างนอกตลอดทั้งวัน ติดเชื้อโรคได้มากมายเชียวล่ะ!”

“เชื้อโรคเหล่านี้แพร่กระจายทางอากาศ หากพวกเจ้าสูดดมเชื้อโรคบนตัวของพวกมันเข้าไปก็จะติดโรคระบาดไปด้วย!”

“พูดจาไร้สาระ กระหม่อมว่าพวกท่านแค่อยากกินเนื้อไก่เนื้อเป็ดก็เลยคิดหาเหตุผลไร้สาระขึ้นมามากกว่า!”

หยางซงตะคอกด้วยความโกรธ “วันนี้กระหม่อมจะไม่มอบไก่เหล่านี้ให้ หากท่านทำได้ก็จับกระหม่อมเข้าคุกเลย!”

เมื่อเห็นว่าหยางซงดื้อรั้นเช่นนี้ ความอดทนของเซียวหลินเทียนก็หายไปทันที พลางตะคอกเสียงแข็ง

“เฉาอี้ เข้าไปจับให้หมด ใครกล้าขัดขวาง ให้ถือเป็นการขัดขวางการทำงานของเจ้าหน้าที่!”

เฉาอี้โบกมือ จากนั้นพวกองครักษ์ก็บุกเข้าไป

“พวกท่านยังเห็นแก่กฎหมายกันอยู่หรือไม่? ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ มิเช่นนั้นข้าจะไปฟ้องร้องพวกท่าน!”

หยางซงรีบวิ่งเข้ามาขวางไว้ แต่แค่องครักษ์คนหนึ่งโบกมือก็ทำเอาเขากระเด็นออกไปได้แล้ว

หยางซงล้มลงกับพื้น

“ฆ่าคน... เจ้าหน้าที่ทหารฆ่าคน!”

แม่หยางก็เป็นคนสู้คนเช่นกัน เมื่อเห็นว่าลูกชายลงไปกองกับพื้น นางก็รีบวิ่งไปที่ประตูพลางกรีดร้องเสียยกใหญ่

ชาวบ้านโดยรอบต่างพากันออกมาดู เมื่อเห็นภาพนี้ก็พูดคุยกันขึ้นมา

“เจ้าหน้าที่ทหารอะไรกัน? ถึงได้มีท่าทียโสโอหังทำกับราษฎรเหมือนเป็นผักปลา! แล้วจะต่างอะไรกับโจรเล่า!”

เมื่อแม่หยางเห็นคนรอบ ๆ มาดูมากขึ้นเรื่อย ๆ นางก็นั่งลงบนพื้นตบต้นขาร้องไห้พลางตะโกน “เจ้าหน้าที่ทหารมาหาข้าเพราะจะกินไก่ของครอบครัวข้า…”

“บาปจริง ๆ… ยังจะบอกอีกว่ามาช่วยเรากำจัดโรคระบาด ที่แท้ก็เป็นเพียงกลุ่มโจรที่มาหลอกเอาอาหารกับเครื่องดื่มไป!”

“ข้าไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว… พวกท่านทุบตีข้าให้ตายไปเสียเถิด!”

เซียวหลินเทียนโกรธมากจนเส้นเลือดบนหน้าผากกระตุก เขามีตัวตนสูงส่ง คนที่ติดต่อด้วยมากที่สุดคือบุรุษในค่ายทหาร

คนเหล่านั้นล้วนเป็นคนตรงไปตรงมา พูดกันด้วยเหตุและผล หากมิได้ผลก็แค่สู้กันแล้วทุกอย่างก็จะจบ!