ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 711

วันนี้หลิงอวี๋ไม่ได้พักผ่อนสักเท่าใด นางเขียนตำรับยาให้บรรดาผู้ป่วยของตนเอง แล้วให้หลิงซวนไปต้มยาให้พวกเขาดื่ม

ปู่หยางกับหยางต้ายาก็เป็นผู้ป่วยของหลิงอวี๋ และยังมีภรรยาของหยางซงอีกด้วย

แม่นางหยางตั้งครรภ์ได้หกเดือนแล้ว ตามร่างกายมีแผลพุพอง นางเป็นไข้หวัดนก หลิงอวี๋ต้องให้ยานางอย่างระมัดระวังและรอบคอบมาก เพราะกลัวว่ายาจะมีผลข้างเคียงที่เป็นอันตรายต่อเด็กในครรภ์ของนาง

หลิงอวี๋กับแม่นางหยางคุยกันเรื่องผลกระทบจากโรคระบาดที่อาจกระทบต่อเด็กในครรภ์

แม่นางหยางเอ่ยอย่างกังวล “เช่นนั้นข้าไม่กินยาเจ้าค่ะ! สักพักหน่อยก็ดีขึ้นแล้ว!”

หลิงอวี๋เอ่ยอย่างอดทน “โรคชนิดนี้ถึงพักไปก็มิสามารถหายได้หรอก! แม่นางหยาง หากเจ้ามิกินยา อาการก็อาจจะแย่ลง!”

“ข้ากินยามิได้… กว่าจะท้องลูกคนนี้ข้าลำบากมาก ก่อนหน้านี้แม่สามีให้เจ้าอาวาสวัดทำนายให้ ลูกคนนี้ต้องเป็นเด็กผู้ชายแน่นอนเจ้าค่ะ!”

“ข้าจะต้องให้กำเนิดเขา!”

แม่นางหยางเอ่ยอย่างกังวล “พระชายาอ๋องอี้ ท่านบอกว่าท่านเป็นหมอชั้นเซียนมิใช่หรือ? ท่านไม่มียาที่ช่วยให้ลูกของข้าเกิดมาอย่างแข็งแรงหรือเจ้าคะ?”

“ขึ้นชื่อว่ายาย่อมมีสามส่วนที่เป็นพิษ ข้ามิกล้าสามารถรับประกันว่าจะไม่มีผลข้างเคียง ข้าทำได้แค่พยายามให้ดีที่สุดเท่านั้น!” หลิงอวี๋เอ่ยปลอบใจ

แม่นางหยางได้ยินก็ส่ายหัว “เช่นนั้นข้ามิอยากให้ท่านรักษาข้าแล้ว! ข้าจะไปหาหมอเฝิง!"

ที่แท้ระหว่างผู้ป่วยกันเองก็ได้ยินเกี่ยวกับแผนการรักษาทั้งสามของพวกหมอมา ผู้ป่วยจำนวนมากต่างรู้สึกว่าหมอจากในวังจะต้องน่าเชื่อถือมากกว่าพระชายาอ๋องอี้แน่นอน

พวกเขามิเคยเห็นสตรีที่รู้การแพทย์มาก่อน แม้ว่าพระชายาอ๋องอี้จะมีทักษะการแพทย์ แต่นางก็ไม่มีทางเก่งไปกว่าหมอเฝิงได้หรอก

หลิงอวี๋ยังอยากจะโน้มน้าวนางต่อ เพราะว่าตนมาจากยุคปัจจุบันที่มีระดับการรักษาสูงกว่าหมอเฝิง

แต่แม่นางหยางมิฟังพลางเดินออกไปพร้อมกับท้องโต ๆ ของนาง

หมอเฝิงเห็นภาพนี้จากฝั่งตรงข้ามก็ยิ้มอย่างประหลาดพลางเอ่ย “พระชายาอ๋องอี้ นางอยากจะเลือกข้า ท่านก็อย่าขวางเลย!”

“มา ๆ แม่นางหยาง ข้าจะช่วยตรวจเจ้าเอง… ข้าจะรักษาเจ้าได้อย่างแน่นอน ให้เจ้าสามารถคลอดลูกที่แข็งแรงออกมาได้!”