ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 717

หมอหลี่จากเขตหลินก็กลัวว่าตำรับยาของหมอเฝิงจะไม่ถูกและตนจะเข้าไปพัวพันด้วย จึงช่วยเอ่ย

“หมอเฉินพูดถูก โรคระบาดมันอันตรายถึงเพียงนี้ หมอเฝิงจะมาจัดการกับโรคระบาดโดยมิคำนึงถึงความปลอดภัยส่วนบุคคลได้เยี่ยงไร ถึงไม่มีความดีความชอบก็ยังมีความดีที่ทำงานหนัก! ท่านอ๋องอี้ พระชายาอ๋องอี้ โปรดไว้ชีวิตเขาในครั้งนี้ด้วยเถิด!”

หมอหานพยักหน้าเล็กน้อย พลางเอ่ยอย่างเห็นด้วย “พระชายาอ๋องอี้ ท่านมีทักษะการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม หมอเฝิงมิได้เก่งเท่าท่าน ก็ให้เขาเรียนได้เรียนรู้อย่างดีไปด้วยเถิด!”

หมอเฝิงคุกเข่าลงทันทีพลางร้องขอความเมตตา

“พระชายาอ๋องอี้ ทักษะการแพทย์ของท่านยอดเยี่ยมมาก! ข้าเข้าใจท่านผิดไปแล้ว!”

“ข้าขออภัย พระชายาอ๋องอี้โปรดจำไว้ว่า ข้าก็ใส่ใจผู้ป่วยเช่นกัน อย่าเอาความข้าเลย!”

“และพระชายาอ๋องอี้โปรดคิดตำรับยาที่ได้ผล พวกเราจะทำงานเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันเพื่อกำจัดโรคระบาดโดยเร็วที่สุด!”

เซียวหลินเทียนมองหมอเฝิงอย่างเย็นชา ชายผู้นี้สามารถปรับตัวตามสถานการณ์ได้เยี่ยมมาก

เขามองไปที่หลิงอวี๋ที่ส่ายหัวให้เขา

“ท่านอ๋อง พวกเขาพูดถูก เวลานี้ต้องใช้กำลังคน ในเมื่อหมอเฝิงรู้ข้อผิดพลาดของตนเองแล้ว เช่นนั้นก็ให้โอกาสเขาอีกสักครั้งเถิดเพคะ!”

เซียวหลินเทียนรู้ว่าหลิงอวี๋พูดเช่นนี้เพราะไม่อยากจะเอาความหมอเฝิง

หลิงอวี๋คงจะกังวลว่า การลงโทษหมอเฝิงจะทำให้ใจของหมอคนอื่น ๆ เย็นชาแล้วใส่ใจงานของพวกเขาน้อยลง!

เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งพลางเอ่ยอย่างเย็นชา “หมอเฝิง ในเมื่อพระชายากับบรรดาหมอทั้งหลายช่วยขอร้องให้เจ้า เช่นนั้นข้าจะให้โอกาสเจ้าในการทำความดี เจ้าก็ให้ความร่วมมือกับหมอคนอื่น ๆ รักษาและช่วยเหลือคน แต่หากเจ้ากล้าก่อปัญหาอีก ข้าจะลงโทษเจ้าอย่างรุนแรงไม่มีการละเว้น!”

“ขอบพระทัยท่านอ๋อง! กระหม่อมจะรักษาและช่วยเหลือคนให้ดีที่สุดพ่ะย่ะค่ะ!”

หมอเฝิงยืนขึ้นด้วยใบหน้าแดงก่ำ ในใจเกลียดหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนมาก ๆ

พวกเขาทำให้ตนเสียหน้ามากถึงเพียงนี้ต่อหน้าหมอทั้งหลาย เขาจะต้องหาทางระบายความโกรธนี้ให้ได้