ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 716

หมอเฝิงตกใจกับความโกรธอย่างกะทันหันของเซียวหลินเทียน เสียงของเขาจึงเบาลงเล็กน้อยแต่ก็ยังยืนกรานแก้ต่างอยู่

“ท่านอ๋องอี้ เราพูดกันแบบมีเหตุผลเถิดพ่ะย่ะค่ะ… พวกหมอหานต่างก็เห็นว่าก่อนหน้านี้ผู้ป่วยของกระหม่อมดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แต่ตอนนี้กลับแย่ลง นี่ต้องมีคนเล่นมิซื่อเป็นแน่พ่ะย่ะค่ะ!”

“ท่านจะเห็นแก่นางเพียงเพราะว่านางเป็นพระชายาของท่านมิได้พ่ะย่ะค่ะ!”

“พระชายาอ๋องอี้ดูแลหออักษรนี้อยู่ นางอยากจะทำการใดก็ง่ายนัก! ท่านให้พระชายาอ๋องอี้แสดงหลักฐานมาพิสูจน์ว่านางมิได้ทำ แล้วเราก็จะเชื่อนางพ่ะย่ะค่ะ!”

“มิเช่นนั้น… เรามิยอมรับ!”

หมอเฝิงดึงพวกหมอหานเข้ามาในฝั่งของตนอย่างชาญฉลาด

หลิงอวี๋โกรธ จากนั้นก็ยิ้มพลางเอ่ย “เดิมทีแล้วผู้ใดอ้างหลักฐานผู้นั้นต้องเป็นคนหาหลักฐาน! ท่านบอกว่าข้าเล่นมิซื่อ ท่านก็ต้องหาหลักฐานมาพิสูจน์สิ!”

“แต่หมอเฝิง มิใช่ว่าข้าดูถูกท่านหรือไร แต่จนถึงตอนนี้ท่านยังมิรู้ว่าตนเองผิดที่ใด หากให้ท่านไปหาหลักฐานมันคงจะยากเกินไปสำหรับท่าน!”

“ข้าจะหาหลักฐานมาพิสูจน์ให้ท่านเห็นเองแล้วกัน!”

หลิงอวี๋พูดขณะที่หยิบตำรับยาหมอเฝิงออกมา พลางเอ่ยกับพวกหมอหาน

“เมื่อวานตอนที่ข้าคุยกับท่านอ๋องอี้ก็ได้บอกไปแล้วว่า โรคระบาดนั้นซับซ้อนกว่าที่เราคิด ยาหม้อใหญ่มิสามารถรักษาโรคระบาดที่ทุกคนติดเชื้อได้ ต้องจัดยาตามอาการของแต่ละบุคคล!”

“เรื่องอื่นข้าจะมิพูด เรามาพูดถึงชาดในตำรับยาของหมอเฝิงกันเลยดีกว่า คนที่มีทักษะการแพทย์จะรู้กันดีว่า ความเข้ากันได้ของยาที่แตกต่างกันนั้นจะถูกปรับตามสภาพที่แท้จริงของผู้ป่วย!”

“ผู้ใหญ่กับเด็ก หญิงกับชาย แม้ว่าจะเป็นโรคเดียวกัน แต่ตำรับยาที่จัดก็จะแตกต่างกัน!”

เมื่อหลิงอวี๋พูดเช่นนี้ นอกจากหมอเฝิงแล้ว หมอคนอื่น ๆ ก็พยักหน้ากันหมด