อยากได้เท่าใดก็มีให้?
เซียวหลินเทียนขมวดคิ้ว ทุก ๆ ปีทางราชสำนักล้วนเก็บรวบรวมในจำนวนที่คงที่ แล้วหยางต้าหู่เอามาความกล้าจากไหนมาพูดเกินจริงเช่นนี้!
หรือว่ามีการใช้พืชผลสำรองในคลังของแคว้น?
ทางการท้องถิ่นทุกแห่งมีคลังพืชผลเพื่อบรรเทาทุกข์แผ่นดินไหว และเตรียมพร้อมสำหรับการบรรเทาทุกข์ในสงครามฉุกเฉิน
หากหยางช่างจื้อข้าหลวงเว่ยโจวกล้าเอาพืชผลที่เก็บไว้ในคลังแคว้นก็เพียงพอที่จะตัดหัวเขาแล้ว!
เซียวหลินเทียนเห็นทั้งสองคนกำลังคุยกัน เมื่อรถม้าบรรทุกเครื่องยาสมุนไพรจนเต็มแล้วก็หายไปบนถนนจากด้านหลังกระท่อมนั้นทีละคัน
เซียวหลินเทียนเห็นชายเหล่านั้นกับท่านเหอขึ้นรถม้าไปด้วย คนงานที่ขนยาก็แยกย้ายกันไปหมด
ในท้ายที่สุดก็เหลือเพียงสองพี่น้องนั้น
เซียวหลินเทียนรออยู่ครู่หนึ่งแล้วก็เห็นทั้งสองเข้าไปในกระท่อม จากนั้นเขาก็ไปแนบหูที่ผนังกระท่อม
เสียงของเสี่ยวอู่ดังมาจากข้างใน “พี่ใหญ่ วันพรุ่งเหลือสินค้าชุดสุดท้ายแล้ว หากเจ้าจะหนีไปจริง ๆ ก็มีเพียงสองวิธี วิธีแรกคือการซ่อนตัวในสินค้าแล้วแอบออกไป เมื่อออกไปข้างนอกได้แล้วค่อยคิดหาทางหนีอีกที!”
“อีกวิธีหนึ่งก็คือ แสร้งทำเป็นผู้ป่วยโรคระบาดและหนีออกไปจากหลุมศพ!”
“ข้าเคยเห็นหลุมศพนั่นแล้ว มีลำธารจากภูเขาอยู่ด้านล่าง เดินตามลำธารจากภูเขาไปจนถึงด้านล่าง จากนั้นก็สามารถวนกลับไปที่เจ่าจวงได้ แม้ว่าจะลำบากเล็กน้อย แต่ก็ปลอดภัยมาก!”
“เสี่ยวอู่ เช่นนั้นเจ้าจะทำอย่างไร?” พี่ใหญ่ถามอย่างเป็นกังวล
“พี่ใหญ่ ข้าไปมิได้ มิเช่นนั้นทุกอย่างจะถูกเปิดเผย หยางต้าหู่มิปล่อยครอบครัวของเราไปแน่! หลานชาย หลานสาวยังเด็ก ยังต้องการการดูแลจากเจ้า! ข้ามิเป็นไร ต่อไปค่อยหาโอกาสหนี!” เสี่ยวอู่เอ่ย
เมื่อเซียวหลินเทียนได้ยินสิ่งนี้ก็แทรกตัวเดินเข้าไปทันที
สองคนในนั้นเห็นเซียวหลินเทียนสวมชุดสีดำก็ตกใจ เมื่อกำลังจะเอ่ยร้อง ดาบของเซียวหลินเทียนก็วางพาดอยู่บนคอของพี่ใหญ่คนนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........
จะมีแบบรูปเล่มออกมาเมื่อไหร่คะ...
หยุดอัพอีกแล้ว 😭...
รออัพตอนใหม่นะคะ...
ต่อๆ รอออ...
รอนะคะ...
จะมีตอนต่อไปให้อ่านใหมคะ กำลังฟินเลย...