ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 732

เซียวหลินเทียนพาพวกจ้าวซวนเดินหน้าต่อไป พวกเขาต้องระวังหลีกเลี่ยงกับดักที่อยู่ใต้เท้าด้วย ความเร็วในการเดินทางจึงช้าลงเล็กน้อย

หลังจากเดินไปได้ประมาณครึ่งชั่วยาม ก็เห็นแสงริบหรี่อยู่ฝั่งตรงข้าม

“พวกเจ้าพักผ่อนอยู่ที่นี่ก่อน ข้ากับจ้าวซวนจะไปดูหน่อย!”

เซียวหลินเทียนรู้ว่าเข้าใกล้ภูเขาด้านหลังของเจ่าจวงแล้ว จึงให้พวกองครักษ์พักอยู่ที่เดิมก่อน ส่วนตนกับจ้าวซวนก็ไปตรงสถานที่มีไฟริบหรี่อย่างเงียบ ๆ

หลังจากเดินไปอีกประมาณเวลาหนึ่งก้านธูป ทั้งสองก็ได้ยินเสียงฝีเท้าหนัก ๆ ดังมาจากทางแสงไฟนั้น

จากนั้นเสียงก่นด่าของชายคนหนึ่งก็ดังขึ้นมา “โชคไม่ดีเลย คนทำงานให้น้อยลงทุกที ไม่ให้เงินพวกข้าเพิ่มเงิน ทั้งยังให้พวกข้าทำหลายอย่างอีก หยางต้าหู่ควรเปลี่ยนชื่อของเขาเป็นหยางขูดเลือดนะ!”

“พี่ใหญ่ เบาเสียงลงหน่อย หากมีใครได้ยินเข้า พี่จะถูกทุบตีอีก!” เสียงหนึ่งกระซิบ

“ทำงานหนักแทบตายยังมิได้รับอนุญาตให้บ่นอีกหรือวะ!”

ชายคนนั้นถอนหายใจ แต่ลดเสียงลง “เสี่ยวอู่ ในช่วงนี้หยางขูดเลือดไม่อนุญาตให้เราออกไปเดินเพ่นพ่าน ไม่รู้ว่าที่บ้านเกิดอะไรขึ้นหรือไม่! ได้ยินมาว่ามีคนข้างนอกติดเชื้อโรคระบาดมากหลาย มิรู้ว่าพ่อแม่กับพี่สะใภ้และหลานชายของเจ้าเป็นอย่างไรกันบ้าง!”

“พี่ใหญ่ เมื่อครู่ข้าแอบถามพี่หลิวที่ขายของ เขาบอกว่าหมู่บ้านอยู่ภายใต้กฎอัยการศึกหมดแล้ว ไม่อนุญาตให้เข้าออกตามอำเภอใจ เขาบอกว่าในหมู่บ้านมีผู้ป่วยติดโรคระบาดมากโขด้วย…”

“เฮ้อ… ตอนนี้ราคาขายเครื่องยาสมุนไพรก็สูงเสียดฟ้าแล้ว ผู้ใดจะสนใจอาการป่วยเล่า! เกรงว่าพวกเขา...ท่าจะไม่ดีแล้ว!”

“ไม่ได้ ข้าต้องหาวิธีกลับไปดู ข้าเป็นห่วงพี่สะใภ้ของเจ้ากับคนอื่น ๆ!” ชายคนนั้นเอ่ยอย่างกังวล

“พี่ใหญ่ ไม่ได้นะ! หากมีคนพบเข้า พวกเขาจะต้องฆ่าเจ้าแน่นอน!”