ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 731

หลิงหว่านเข้าใจเจตนาของเผยอวี้ แต่นางก็ยังทนมิได้ “ท่านได้รับบาดเจ็บสาหัส ข้าทิ้งท่านไว้มิได้หรอก!”

“หากเจ้าอยู่ที่นี่ เราสองคนจะตายกันอยู่ที่นี่ทั้งคู่! ขึ้นไปเร็วเข้า จะมัวชักช้าอยู่ไย!”

เผยอวี้คว้ามือของหลิงหว่านแล้วดึงนางเข้ามาหาตนเอง

หลิงหว่านมองไปที่ปากกับดัก แล้วทำได้เพียงยืนบนไหล่ของเผยอวี้

“เตรียมตัวให้พร้อมนะ ข้าจะลุกขึ้นส่งเจ้าขึ้นไป เจ้าก็รีบจับปากกับดักแล้วปีนขึ้นไปเสีย!”

เผยอวี้รอให้หลิงหว่านยืนอย่างมั่นคงก่อน จากนั้นก็ยืนขึ้นอย่างช้า ๆ แบกนางให้ยืนขึ้น

“อีกนิด…”

หลิงหว่านมองเห็นแสงจันทร์ด้านนอกปากกับดักแล้ว แต่มันก็ยังห่างเกือบช่วงแขน

“เตรียมพร้อม...ขึ้นไป…”

เผยอวี้ออกแรงทั้งหมดกระโดดขึ้นไป หลิงหว่านก็พ้นจากปากกับดักไปได้ครึ่งตัวแล้ว

“ข้าออกมาได้แล้ว…”

หลิงหว่านรู้สึกว่าด้านล่างเท้าของนางว่างเปล่า นางรีบดันร่างกับข้างหลุมแล้วปีนออกจากกับดักด้วยความยากลำบาก

“แม่ทัพเผย… ท่านเป็นอย่างไรบ้าง?”

หลิงหว่านหันกลับไปมองเผยอวี้ แล้วก็เห็นว่าเผยอวี้ล้มลงไปกับพื้น

“แม่ทัพเผย… ท่านเป็นอะไรหรือไม่? แม่ทัพเผย?”

หลิงหว่านเรียกอยู่หลายครั้ง แต่เผยอวี้ก็ไม่ตอบ

หลิงหว่านกังวลมาก อยากจะไปรายงานข่าว แต่ก็เป็นห่วงเผยอวี้

แต่หากมิไปรายงานข่าว เผยอวี้ก็จะมิได้รับการรักษา เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน!

“แม่ทัพเผย… รอข้าก่อน ข้าจะรีบกลับไปหาคนมาช่วยท่าน!”

หลิงหว่านกลั้นใจหันหลังวิ่งกลับไปตามทางที่นางมา

เมื่อไม่มีเผยอวี้นำทาง หลิงหว่านก็สะดุดล้มไปตามทาง กิ่งก้านต้นไม้เกี่ยวชุดของนางฉีกขาด และข่วนที่ใบหน้ากับแขนของนางด้วย แต่นางไม่สนใจแล้ว