“หงเอ๋อร์ มิต้องพูดแล้ว ระวังปากจะพาซวย!”
ชายวัยกลางคนกลัวว่าลูกชายจะพูดอะไรที่เป็นความผิดร้ายแรงออกไป จึงรีบจับมือเขาไว้พลางกระซิบ “ดื่มชานี้ให้เสร็จแล้วเราก็ไปกันเถอะ!”
“พ่อได้ยินมาว่า ท่านอ๋องอี้มาเว่ยโจวเพื่อกำจัดโรคระบาด ในเมื่อข้าหลวงมิสนใจเรื่องของเรา บางทีเราอาจจะลองเสี่ยงกับท่านอ๋องอี้ดู!”
“ท่านพ่อ คนเลวก็เหมือนกันหมดทุกที่ ท่านพ่อถูกโบยไปสามสิบไม้แล้วยังมิยอมแพ้หรือ?”
ชายวัยรุ่นชื่อเจิ้งหงเอ่ยด้วยความโกรธ “หากท่านอ๋องอี้ผู้นั้นเป็นเหมือนข้าหลวงแล้วทุบตีท่านพ่ออย่างมิสนถูกผิดอีกเล่า เช่นนั้นมิเป็นการเอาชีวิตไปลงนรกหรอกหรือ?”
“มิไปแล้ว กินเสร็จเราก็กลับกัน!”
ฉินซานเห็นพวกเขารีบกิน แล้วเจิ้งหงก็พยุงท่านพ่อเจิ้งเดินกะโผลกกะเผลกลงไปชั้นล่าง
เขาขยิบตาให้เหอโป ให้เหอโปอยู่สืบข่าวต่อไป จากนั้นตนก็เดินตามพวกเจิ้งหงลงไปอย่างเงียบ ๆ
รถม้าของเจิ้งหงหยุดที่หัวมุมถนน เจิ้งหงพยุงพ่อขึ้นรถม้าและกำลังจะเคลื่อนรถม้าออกไป ฉินซานมองไปรอบ ๆ เห็นว่าไม่มีผู้ใดสนใจตนจึงพุ่งเข้าไปในรถม้าอย่างรวดเร็ว
“เจ้าเป็นใคร? เจ้าจะทำสิ่งใด?” ท่านพ่อเจิ้งอุทานอย่างตกใจ
เจิ้งหงก็ดึงกริชออกมาแล้วพุ่งเข้าไปหาฉินซานอย่างดุเดือดเช่นกัน
ฉินซานจับมือของเขาไว้ด้วยสายตาที่เฉียบคม พลางกระซิบ “ข้าคือแม่ทัพฉินเป็นคนของท่านอ๋องอี้ พวกเจ้าอย่าได้ลงมือแล้วคุยกับข้าหน่อย บางทีข้าอาจจะช่วยจัดการกับความยากลำบากของพวกเจ้าได้!”
เจิ้งหงตะคอก “แม่ทัพฉินอะไร เจ้าเป็นเจ้าหน้าที่ชั่ว ๆ ที่ข้าหลวงส่งมาฆ่าปิดปากพวกเราใช่หรือไม่? เราบอกแล้วว่าเราจะมิฟ้องร้อง พวกเจ้ายังมิยอมปล่อยพวกเราไปอีกหรือ?”
“วันนี้ข้าจะทุ่มชีวิตต่อสู้กับพวกเจ้าเอง!”
เขาอยากจะเอาตัวออกจากมือของฉินซาน แต่ถูกฉินซานบิดมือเขาไปตรึงไว้ที่พื้นรถม้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........
จะมีแบบรูปเล่มออกมาเมื่อไหร่คะ...
หยุดอัพอีกแล้ว 😭...
รออัพตอนใหม่นะคะ...
ต่อๆ รอออ...
รอนะคะ...
จะมีตอนต่อไปให้อ่านใหมคะ กำลังฟินเลย...