ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 758

ฉินซานนึกถึงคำพูดของหลิงอวี๋ ใจเขาก็บีบรัดขึ้นทันที หรือว่าคนที่แขกที่กล่าวถึงคือหลิงเสี่ยงพี่ชายของหลิงอวี๋?

ฉินซานนั่งมิติดทันที ไม่ว่าจะเป็นหลิงเสี่ยงหรือไม่ เขาก็ต้องช่วยแม่ทัพผู้นี้ให้จงได้

บนถนน เจ้าหน้าที่ทหารกำลังค้นหาจากบ้านหนึ่งไปอีกบ้านหนึ่ง ฉินซานกับเหอโปคุยกันเสียงต่ำ พอแขกลุกขึ้นฉินซานก็เดินตามลงไปชั้นล่าง

เรื่องลับ ๆ เช่นนี้ หยางจื้อฟางไม่มีทางบอกกับภายนอก แต่แขกผู้นี้กลับรู้เรื่องราวภายในมากมายถึงเพียงนี้ ฉินซานวางแผนจะถามจากปากเขาดูอีกครั้ง

แขกผู้นั้นเดินไปได้ไม่กี่ก้าวก็พบกับเจ้าหน้าที่ทหาร ฉินซานกดปีกหมวกลง แล้วเห็นแขกทักทายนายทหารที่เป็นผู้นำกลุ่ม

นายทหารยิ้มพลางเอ่ย “พี่หลิว จะกลับบ้านหรือ!”

หลิวเหว่ยก้าวไปวางมือบนไหล่นายทหารพลางเอ่ยยิ้ม ๆ “เมื่อไรจะออกเวรเล่า? ข้าเตรียมอาหารกับเครื่องดื่มไว้แล้ว รอพวกเจ้าออกเวรพวกเราพี่น้องจะได้จิบกันเสียหน่อย!”

นายทหารยิ้มขมขื่นพลางเอ่ย “วันนี้อย่าคิดที่จะได้ออกเวรเลย หากจับนักโทษมิได้ ใต้เท้าไม่มีทางอนุญาตให้เราพักหรอก! ไว้วันอื่นเถิด!”

“ทำงานหนักแล้ว เช่นนั้นก็วันอื่นเถิด!”

หลิวเหว่ยปล่อยเขาไป พลางหยิบอาหารเครื่องดื่มแล้วเดินไปข้างหน้า

ฉินซานเห็นเขาเข้าไปในตรอกจึงเดินตามเขาไป

มีคนเดินไปมาอยู่ในตรอกฉินซานจึงมิสะดวกที่จะลงมือ เขาเดินตามไปห่าง ๆ แล้วก็เห็นหลิวเหว่ยเดินไปที่บ้านหลังที่อยู่ด้านในสุด

ฉินซานเดินไปที่ประตูก็เห็นว่าประตูบ้านแง้มไว้ และมีเศษซากกระจัดกระจายไปทั่ว ครอบครัวนี้ดูไม่เหมือนครอบครัวที่ร่ำรวยเลย

เขาเดินเข้าไปอย่างเงียบ ๆ แล้วก็เห็นหลิวเหว่ยฮัมเพลงพลางถือเหล้าออกมาจากห้องครัว เขาเห็นฉินซานกก็ตกใจมากจนทำขวดเหล้าในมือหล่น

ฉินซานรีบพุ่งไปปิดปากแล้วลากเขาเข้าไปในห้องครัว

เหล้าตกกระแทกพื้นเสียงดัง ฉินซานรออยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็มิเห็นมีผู้ใดออกมาถามสิ่งใด

ฉินซานจึงโล่งใจ หยิบกริชออกมาจ่อที่คอของหลิวเหว่ยพลางเอ่ยเสียงทุ้ม “ข้าขอถามอะไรเจ้าหน่อย เจ้าตอบมาตามตรงแล้วข้าจะมิทำร้ายเจ้า!"