ฉินซานได้ยินแล้วรู้สึกปวดใจขึ้นมา การทรมานเช่นนี้ มีเพียงคนที่มีใบหน้าเป็นมนุษย์แต่จิตใจเป็นเดรัจฉานเยี่ยงหลิวฮุยเท่านั้นที่ทำได้ลง!
“แม่ทัพผู้นี้หรือไม่ที่หนีออกจากคุกเมื่อคืนนี้?”
ฉินซานเอ่ยถาม
หลิวเหว่ยพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ใช่ขอรับท่าน… ท่านแม่ของข้าทำงานในคุก นางกลับมาบอกข้าเมื่อเช้า…”
“นางบอกว่าแม่ทัพซ่อนชามแตก ๆ ไว้ใบหนึ่ง เมื่อผู้คุมประมาท ก็ฆ่าผู้คุมแล้วสวมเสื้อผ้าของเขาหนีออกจากห้องขัง!”
“ท่านแม่ยังบอกอีกว่า แม่ทัพผู้นั้นมีบาดแผลเต็มตัว จะหนีไปได้ไกลแค่ไหนกัน!”
“ท่าน ปล่อยข้าไปเถิด เมื่อท่านแม่ของข้ากลับมา ข้าจะให้นางช่วยสืบดูว่าพวกหลิวฮุยจับแม่ทัพผู้นี้ได้หรือไม่!”
ฉินซานมิสนใจเขา และครุ่นคิดว่าแม่ทัพผู้นั้นจะหนีไปได้ไกลแค่ไหนในเมื่อเขาได้รับบาดเจ็บ!
ทันทีที่คนของข้าหลวงหยางพบว่าเขาหลบหนีไป ก็ค้นหาเขาไปทั่วทั้งเมือง เขาไม่มีทางที่จะหลบหนีออกจากเมืองได้เลย!
แต่ตอนนี้เขาซ่อนอยู่ที่ใดกัน?
“พาข้าไปดูที่เรือนจำที!”
ฉินซานใช้ปลายมีดจ่อที่คอของหลิวเหว่ยพลางเอ่ยขู่ “หากเจ้าเชื่อฟังข้าจะมิทำร้ายเจ้า แต่หากเจ้ากล้าเล่นตุกติกกับข้า ข้าจะแทงเจ้าเป็นอย่างแรก!”
หลิวเหว่ยร้องไห้ออกมา ฉินซานจ่อมีดไปที่เอวของเขาพลางตะคอก “ไป!”
หลิวเหว่ยไม่มีทางเลือกนอกจากต้องร่วมมือกับฉินซานแล้วออกจากบ้านไป
ไม่รู้ว่าเหอโปเอารถม้ามาจากที่ใด เขามาจอดไว้ที่ทางเข้าตรอก ฉินซานจึงพาหลิวเหว่ยขึ้นไปในรถม้าแล้วมุ่งหน้าไปทางตะวันตกของเมืองตามที่หลิวเหว่ยบอกทาง
หลังจากเดินทางไปตามถนนหลายสาย ก็เห็นเจ้าหน้าที่ทหารตรวจตรามากขึ้น รถม้าทุกคันต่างก็ถูกตรวจค้นอย่างละเอียด
คนที่ผ่านไปทุกคนต่างก็ถูกกระชากเสื้อตรวจสอบ
เมื่อเห็นสิ่งนี้ฉินซานจึงให้เหอโปหยุดรถม้า เขากำลังคิดว่าจะแอบเข้าไปได้เยี่ยงไร แล้วก็ได้ยินคนตะโกน “เจอนักโทษแล้ว รีบมาช่วยข้าที!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........
จะมีแบบรูปเล่มออกมาเมื่อไหร่คะ...
หยุดอัพอีกแล้ว 😭...
รออัพตอนใหม่นะคะ...
ต่อๆ รอออ...
รอนะคะ...