ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 794

เถาจื่อรีบไปเอายาทันที

ทางด้านหลู่ชิ่งไปเรียกหมอเฝิงกับหมอหานมาแล้ว

เมื่อหมอเฝิงเห็นสภาพของหลิงอวี๋ ในใจก็มีความสุข ในที่สุดตนก็จะทำภารกิจของฮองเฮาเว่ยสำเร็จแล้ว!

หลิงอวี๋เริ่มได้รับพิษแล้ว และผลก็เป็นเหมือนกับที่คนของฮองเฮาเว่ยบอกเลยว่ามันไม่ต่างจากการติดโรคระบาด

จากสถานการณ์นี้ หลิงอวี๋จะต้องตายภายในสามวันอย่างแน่นอน!

หมอเฝิงแสร้งทำเป็นจับชีพจรของหลิงอวี๋แล้วเอ่ย “ท่านอ๋อง คาดว่าพระชายาน่าจะติดโรคระบาดแล้วพ่ะย่ะค่ะ นางพัฒนาวิธีการรักษาโรคระบาดแล้วมิใช่หรือ?”

“กระหม่อมเห็นว่าตำรับยาอื่น ๆ สู้ของนางมิได้ ดังนั้นทำตามตำรับยาของนางเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”

หมอหานมองใบหน้าของหลิงอวี๋ เห็นว่าตุ่มน้ำพุพองมิต่างจากผู้ป่วยที่ติดโรคระบาด เขาจึงพยักหน้าเห็นด้วย

“ตำรับยาของพระชายาอ๋องอี้เมื่อนำไปใช้กับผู้ป่วยของเราแล้ว ผลลัพธ์ก็ดีกว่าตำรับยาที่เราจัดไว้จริง ๆ พ่ะย่ะค่ะ แค่ใช้ตำรับยาของพระชายาอ๋องอี้ตามที่หมอเฝิงบอกก็พอ!”

เซียวหลินเทียนเห็นทั้งคู่บอกเช่นนี้ก็รู้สึกโล่งใจ

โชคดีที่หลิงอวี๋ได้พัฒนาวิธีรักษาโรคโรคระบาดได้แล้ว มิฉะนั้นตอนนี้เขาก็มิรู้จริง ๆ ว่าต้องทำเยี่ยงไร!

เถาจื่อเอายามาป้อนให้หลิงอวี๋

เซียวหลินเทียนคิดอยู่ว่าหลิงอวี๋จะดีขึ้นในเวลาไม่นานเลยหรือไม่ จึงเอ่ย “เถาจื่อ เจ้าต้องรับผิดชอบดูแลพระชายา หลิงซวนเจ้ารับผิดชอบดูแลลู่หนาน เราจะออกเดินทางไปที่เว่ยโจวกัน!”

เพื่อให้หลิงอวี๋ได้นอนหลับสบาย เซียวหลินเทียนจึงให้หลู่ชิ่งกับชาวบ้านเจ่าจวงซื้อเครื่องนอนและทำเบาะรถม้าของหลิงอวี๋กับลู่หนานให้นุ่ม ๆ แล้วให้กำลังคนบางส่วนอยู่เพื่อค้นหาหยางต้าหู่กับตระกูลใหญ่อีกหลายตระกูล

ส่วนตนก็พากองทัพขนาดใหญ่คุ้มกันพวกของข้าหลวงหยางไปเว่ยโจว

ลูกชายของหยางต้าหู่เป็นผู้ตรวจจุนโจว อยู่ห่างจากเว่ยโจวไปหลายพันลี้ เซียวหลินเทียนมิสามารถสละกำลังคนไปจับกุมเขาได้