ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 793

เซียวหลินเทียนเดินออกมาก็เห็นองครักษ์คนหนึ่งกำลังพยุงชายที่ได้รับบาดเจ็บทั่วร่างกายอยู่ด้านนอกรถม้าของหลิงอวี๋

“หลิงเสี่ยง?”

ท่านจินต้าบอกเซียวหลินเทียนเรื่องที่ฉินซานช่วยเหลือหลิงเสี่ยงมาแล้ว

เซียวหลินเทียนเห็นชายแปลกหน้าคนนี้มีส่วนสูงพอ ๆ กับตน จึงเดาตัวตนของเขาได้

“ท่านอ๋องอี้!”

หลิงเสี่ยงพยักหน้าให้เซียวหลินเทียนอยู่ไกล ๆ

หลิงอวี๋เป็นน้องสาวของตน เขาไม่มีทางลืมได้ว่าเพื่อนร่วมงานของเขาบอกมาว่าท่านอ๋องอี้ไม่เพียงแต่เกลียดหลิงอวี๋เท่านั้น แต่ยังโบยหลิงอวี๋ถึงห้าสิบไม้ด้วย

หลิงเสี่ยงมิสามารถเข้าใกล้น้องเขยคนนี้ได้จริง ๆ

“บาดเจ็บไม่ร้ายแรงใช่หรือไม่?”

เซียวหลินเทียนเอ่ย “ฉินซานบอกข้าแล้ว ข้าได้ส่งคนไปเอาของที่เจ้าซ่อนไว้ออกมาแล้ว!”

“มิต้องกังวล ความพากเพียรของเจ้าจะได้รับผลอย่างแน่นอน!"

“พ่ะย่ะค่ะ!” หลิงเสี่ยงพยักหน้าอย่างเฉยเมย เขาได้ทำสิ่งที่ตนควรทำแล้ว ที่เหลือก็เป็นเรื่องของท่านอ๋องอี้กับองค์จักรพรรดิแล้ว

“ทางด้านแม่ทัพกู่ได้จับกุมคนของรองผู้บัญชาการอู๋ไว้แล้ว แม่ทัพกู่รู้ว่าเจ้าอยู่กับข้าทางนี้ รอไปถึงเว่ยโจว เขาจะมาหาเจ้า!”

เซียวหลินเทียนเห็นได้จากท่าทีของหลิงเสี่ยงว่าพี่เขยคนนี้มิได้ชอบตนมากนัก

เขารู้สึกละอายใจเล็กน้อยเมื่อนึกถึงสิ่งที่ตนเองเคยทำกับหลิงอวี๋เมื่อก่อน และไม่รู้ว่าจะอธิบายให้หลิงเสี่ยงฟังอย่างไร

“หลิงหลิง เจ้าเป็นหมูหรือ! นอนหลับสบายมาก รีบลุกขึ้นมาเร็วเข้า!”

หลิงเสี่ยงไม่รู้ว่าจะพูดอะไรกับเซียวหลินเทียน จึงเคาะประตูรถม้าอย่างไม่อดทน

ไม่มีการเคลื่อนไหวภายในนั้นเลย

หลิงเสี่ยงเอ่ยอย่างจนใจ “หมูตัวนี้คงตกใจเรื่องเมื่อคืนมาก ถึงได้ขี้เซาถึงเพียงนี้!”

เมื่อคืนหลิงเสี่ยงหมดสติอยู่ตลอด มิรู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก แล้วก็มิรู้ว่าหลิงอวี๋ทำการผ่าตัดให้ลู่หนานเป็นเวลานาน

เขารู้เพียงว่าเซียวหลินเทียนรวมคนเตรียมจะย้ายไปที่เมืองเว่ยโจวแล้ว

เมื่อเห็นว่าหลิงอวี๋ยังคงนิ่งเฉย ราวกับนอนหลับสนิทอยู่ที่บ้าน หลิงเสี่ยงกังวลว่าพฤติกรรมของนางจะทำให้เซียวหลินเทียนรังเกียจ จึงยกม่านรถขึ้นแล้วเอาหัวมุดเข้าไป