ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 816

ก่อนที่พวกเซียวหลินเทียนจะกลับไปถึงเมืองหลวง ที่เมืองหลวงก็มีคลื่นใต้น้ำก่อความวุ่นวายอยู่แล้ว

ก่อนหน้านี้ข่าวที่ว่า เซียวหลินเทียนสามารถยืนได้นั้นมาถึงเมืองหลวงแล้ว จ้าวเจินเจินก็ถูกองค์ชายคังตบหน้า

“นางสารเลว เจ้าบอกกับข้าเป็นมั่นเป็นเหมาะมิใช่หรือว่าเจ้าได้ยินว่าขาของเซียวหลินเทียนจะไม่มีวันลุกขึ้นได้อีกแล้ว?”

“แต่ความจริงก็คือเขาลุกขึ้นยืนได้แล้ว!”

องค์ชายคังโกรธมาก เมื่อก่อนตอนที่เซียวหลินเทียนนำกองทัพไปรบ ความฉลาดและความสามารถของเขาเหนือกว่าของตนยิ่งนัก

หลังจากที่ขาของเซียวหลินเทียนพิการ เขาก็แอบดีใจที่ฟ้าเปิดให้เขาแล้ว ต่อจากนี้เซียวหลินเทียนจะแข่งขันกับตนมิได้อีกต่อไป

ไหนเลยจะคิดว่าเซียวหลินเทียนออกไปข้างนอก แล้วจะสามารถยืนขึ้นได้

เซียวหลินเทียนยืนขึ้นได้แล้วหรือ?

จ้าวเจินเจินเบิกตากว้างด้วยความตกใจ นางกุมหน้าที่ถูกตบไว้ ในใจเกิดความรู้สึกเสียใจอย่างมาก

หากนางรู้ว่าขาของเซียวหลินเทียนสามารถรักษาได้ ไฉนนางจะยอมรับปากท่านพ่อมาแต่งงานกับองค์ชายคังเล่า!

นางกับเซียวหลินเทียนต่างก็รักกัน เซียวหลินเทียนสัญญากับตนไว้ว่าจะหย่ากับหลิงอวี๋แน่นอน!

หากนางยืนหยัดต่อไปอีกสักหน่อย เช่นนั้นตอนนี้นางก็จะได้เป็นพระชายาอ๋องอี้แล้ว!

แต่ตนกลับเชื่อคำพูดของพ่อ คิดว่าเซียวหลินเทียนไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว จึงได้เลือกองค์ชายคัง

“เจ้ากำลังคิดอะไรอยู่? กำลังคิดถึงเซียวหลินเทียนรึ?”

เมื่อเห็นสีหน้าของจ้าวเจินเจินเปลี่ยนไปมาก องค์ชายคังก็คว้าคอเสื้อของจ้าวเจินเจินด้วยความโกรธแล้วตะคอกใส่

“นางหญิงโลเล พอได้ยินว่าเซียวหลินเทียนลุกขึ้นยืนได้ก็นึกเสียใจที่แต่งงานกับข้ากระนั้นรึ?”

“แม้เจ้าจะเสียใจก็ไม่มีประโยชน์หรอก ในชีวิตนี้เจ้าก็เป็นได้แค่พระชายาของข้าเท่านั้น…”

“หากข้าให้เจ้าอยู่ เจ้าก็ต้องอยู่ หากข้าให้เจ้าตาย เจ้าก็ต้องตาย!”

“หากเจ้ากล้าแสดงสีหน้าเช่นนี้ต่อหน้าข้าอีก ข้าจะทุบตีเจ้าให้ตายไปเสีย!”