ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 817

องค์ชายเว่ยทั้งโกรธและเกลียดตระกูลหยาง พวกเขากล้าสมคบคิดกับแคว้นศัตรู เอาชื่อของตนไปทำเรื่องที่ทำลายชื่อเสียงให้เสียหาย

หลังจากที่องค์ชายเว่ยรายงานเรื่องหยางซ่างจื้อแล้ว เขาก็ยังเอาหลักฐานอีกจำนวนมากที่หยางซ่างจื้อขูดเลือดขูดเนื้อราษฎรมารายงานองค์จักรพรรดิด้วย

ทั้งยังเสนอตัวว่าจะไปจับกุมหยางซ่างจื้อเข้าสู่กระบวนการยุติธรรมที่จุนโจวด้วยตนเอง ‘อย่างแค้นเคืองต่อความไม่เป็นธรรม’ ด้วย

ขณะที่จักรพรรดิอู่อันลังเลว่าควรจะส่งเขาไปจับหยางซ่างจื้อหรือไม่ สาส์นของเซียวหลินเทียนก็ถูกส่งกลับมาพอดี

จักรพรรดิอู่อันโกรธมากเมื่อเห็นว่าครอบครัวของหยางซ่างจื้อขายอาวุธ อาหาร และเครื่องยาสมุนไพรให้กับฉีตะวันออก

ในเวลานี้ จ้าวฮุยพ่อแท้ ๆ ของจ้าวเจินเจินก็ถือโอกาสซ้ำเติม พลางเอ่ยกับจักรพรรดิอู่อัน

“ฝ่าบาท หยางซ่างจื้อกับแม่ทัพเซี่ยล้วนเป็นคนสนิทขององค์ชายเว่ย! ครั้งล่าสุดที่เหมืองก็มีคนค้นพบว่าคนขององค์ชายเว่ยกำลังแอบสร้างอาวุธอยู่มิใช่หรือพ่ะย่ะค่ะ?”

“อาวุธเหล่านั้นส่วนใหญ่ก็กระจัดกระจายไปมิรู้ว่าไปที่ใดบ้าง ที่แท้หยางซ่างจื้อกับแม่ทัพเซี่ยก็ลักลอบเอาออกไปกับขายให้กับฉีตะวันออก!”

“แม้ว่าตอนนี้ทั้งสี่แคว้นจะมีการสงบศึกกัน แต่สงครามปะทุขึ้นได้ทุกเมื่อ อาหาร เครื่องยาสมุนไพร และอาวุธล้วนจำเป็นสิ่งสำหรับการทำสงคราม การขายให้กับฉีตะวันออกเช่นนี้มันต่างอะไรกับการมอบฉินตะวันตกให้กับฉีตะวันออกหรือพ่ะย่ะค่ะ!”

“ฝ่าบาท อาวุธเหล่านี้ขนส่งไปยังชายแดนได้อย่างราบรื่นได้อย่างไรพ่ะย่ะค่ะ ภายในมีเจ้าหน้าที่เท่าใดที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ พวกเขาจะต้องถูกสอบสวนและลงโทษอย่างรุนแรงพ่ะย่ะค่ะ…”

จักรพรรดิอู่อันฟังแล้วสีหน้าก็อึมครึมทันที เขาเข้าใจสิ่งที่จ้าวฮุยพูดมา แต่เขามิคาดคิดว่าองค์ชายเว่ยจะกล้าทำเรื่องเช่นนี้!

แผ่นดินฉินตะวันตกนี้ได้ชื่อว่าเป็นของสกุลเซียว องค์ชายเว่ยเองก็สกุลเซียว เขากลับกล้าเอาแผ่นดินที่เป็นชื่อของสกุลเซียวไปใช้เพื่อทำเงิน

จักรพรรดิอู่อันอ่านหลักฐานเซียวหลินเทียนรายงานมาอย่างละเอียด แม้ว่าองค์ชายเว่ยจะชิงรายงานเรื่องหยางซ่างจื้อก่อน ทั้งยังสาบานว่าตนมิรู้ในสิ่งที่ตระกูลหยางกับแม่ทัพเซี่ยทำ

เรื่องอาหารกับเครื่องยาสมุนไพรนั้นอาจจะมิรู้ แต่เรื่องอาวุธเล่า?

อาวุธถูกส่งออกจากเหมือง และคำอธิบายขององค์ชายเว่ยนั้นในสายตาของจักรพรรดิอู่อันดูเหมือนจะมีน้ำหนักน้อยไป