ณ เรือนมรกตพระที่นั่งทองคำแห่งวังหลวง โดดเด่นด้วยเรือนขนาดใหญ่ที่ประดับประดาด้วยหลังคาชายคาหลายชั้นและกระเบื้องเคลือบสีทองดูสง่างามเป็นพิเศษภายใต้แสงอาทิตย์ที่สาดส่อง
หลังคาสีทองและประตูสีแดงของวังหลวง รูปแบบโบราณเหล่านี้ทำให้หลิงอวี๋ที่เดินเล่นไปตามทางเต็มไปด้วยความรู้สึกเยาะเย้ยในใจ
นางคือคนที่ได้เห็นประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาห้าพันปีแล้ว ความมั่งคั่งเหล่านี้ไม่ได้ทำให้นางตกใจนัก ในความคิดของนางก็เป็นเพียงเมฆหมอกที่ผ่านตาเท่านั้นเอง!
คนที่ได้ดีบนความเสียสละของคนอื่น ในวังที่ดูคล้ายจะงดงาม มันเต็มไปด้วยคาวเลือด ทั้งยังฝังหญิงสาววัยรุ่นไว้อีกจำนวนมากด้วย!
หลิงเยวี่ยถูกแม่นมลี่สั่งสอนมาอย่างดีมาก สายตาไม่ว่อกแว่ก และท่าทีนอบน้อมทุกย่างก้าว
หลิงอวี๋ภูมิใจในตัวเขามาก เด็กคนนี้เรียนรู้อะไรก็เป็นเช่นนั้นเลย!
เซียวหลินเทียนตาบอด ไม่เห็นหรือว่าใบหน้าเล็ก ๆ ของเขานั้น ช่วงตาเหมือนกับเซียวหลินเทียนทุกประการ?
แม้ว่าทั้งสามคนจะบอกว่าเป็นการเดินเล่น แต่เพราะว่ามาเข้าร่วมงานฉลองวันพระราชสมภพของไทเฮา จึงไม่อาจชะล่าใจได้ จึงเดินไปที่ศาลาในสวนตามเส้นทางคดเคี้ยวนั้นไป
“พระชายา ท่านอ๋องอยู่ทางนั้นเจ้าค่ะ! เราต้องไปหรือไม่เจ้าคะ?”
หลิงซินถูกหลิงอวี๋สั่งสอนมาตามทาง นึกถึงที่ไทเฮาเป็นคนเชิญพวกเขาด้วยพระองค์เองแล้ว ก็มีความกล้ามากขึ้น
หางตาของนางเห็นเซียวหลินเทียน จึงเอ่ยเตือนหลิงอวี๋
หลิงอวี๋หันไป เห็นพวกเซียวหลินเทียนสามคนกำลังเดินอยู่ที่ทางเดินอีกด้าน
หลิงอวี๋เห็นว่า วันนี้เซียวหลินเทียนสวมเสื้อคลุมผ้าฝ้ายซาตินลายบ๊วยสีน้ำเงินเข้ม และเสื้อกั๊กผ้าซาตินสีฟ้าปักลวดลาย ผมสีดำของเขาถูกหวีเป็นมวยเรียบร้อย และมีมงกุฎหยกดำเหมือนกันกับหลิงเยวี่ย
ชุดสีน้ำเงินเข้มนี้ทำให้เขาดูสง่างาม เป็นผู้ใหญ่ดูมีราศี!
เมื่อประกอบกับสันจมูกที่โด่ง ริมฝีปากบางแต่กลับเม้มแน่นนั้น ก็มีกลิ่นอายของความเป็นเชื้อพระวงศ์ที่ชัดเจน!
ชิวเหวินซวงยืนอยู่ด้านหลังเซียวหลินเทียน นางก็สวมเสื้อผ้าใหม่ด้วยเช่นกัน ดูจากรูปแบบและคุณภาพแล้ว น่าจะราคาประมาณสามร้อยตำลึง
หลิงอวี๋ยิ้มเยาะในใจ เซียวหลินเทียน ไม่เต็มใจที่จะทำเสื้อผ้าให้พระชายาตนเอง แต่เขาเต็มใจที่จะทำเสื้อผ้าให้ชิวเหวินซวง!
ชิวเหวินซวงผู้นี้ ช่างมีวิธีการมัดใจเซียวหลินเทียนจริง ๆ !
เดิมที่หลิงอวี๋ไม่ได้อยากจะไป แต่นางไม่คุ้นเคยกับคนที่นี่เลย เพื่อเป็นการหลีกเลี่ยงการเกิดปัญหา จึงทำได้เพียงจูงมือหลิงเยวี่ยเดินเข้าไป
แต่ระหว่างทางกลับได้ยินเสียงหนึ่งเรียกตนเองไว้
“อ้าว นี่พระชายาอ๋องอี้มิใช่รึ? เจ้าช่างเก่งกาจเสียจริงนะ ถือเทียบเชิญปลอมก็สามารถเข้ามาในวังได้!”
หลิงอวี๋หันไปมองก็เห็นพระชายาผิงหยางเดินเข้ามาพร้อมกับเสิ่นจวน เจิงจื่ออวี้แล้วก็ฉินรั่วซือ
หลิงอวี๋แค่เห็นสีหน้าของสามคนก็อยากหัวเราะแล้ว นี่เมื่อครู่คงจะเดิมพันกับคนด้านนอกนั่นว่าตนเองจะเข้ามาไม่ได้ ดังนั้นก็เลยแพ้เดิมพันสินะ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........
จะมีแบบรูปเล่มออกมาเมื่อไหร่คะ...
หยุดอัพอีกแล้ว 😭...
รออัพตอนใหม่นะคะ...
ต่อๆ รอออ...
รอนะคะ...
จะมีตอนต่อไปให้อ่านใหมคะ กำลังฟินเลย...