“หานอวี้ทำดีมาก เจ้าคอยดูพวกนางไว้เมื่อมีเวลา หมิ่นกูมีงานที่ต้องทำเยอะมาก ตรงที่ใดที่นางพลาดไปเจ้าก็คอยเตือนนางหน่อยแล้วกัน!”
“ขอเพียงพวกนางมิมายุ่งกับคนเรือนบุหงาของเรา ต่อให้พวกนางจะทะเลาะกันเยี่ยงไรก็หาได้ต้องไปสนใจไม่!”
หลิงอวี๋ยิ้มเย็นชา “หากกล้ามายุ่งกับคนในเรือนบุหงาของข้า พวกนางหาทางกลับไปมิได้แน่!”
“เจ้าค่ะ คุณหนู!”
หานอวี้ยิ้มพลางเอ่ย “บ่าวเก่งเรื่องนี้ คุณหนูมอบหมายให้บ่าวทำเรื่องนี้ถือว่าเลือกถูกคนแล้วเจ้าค่ะ!”
หานเหมยกลอกตาให้น้องสาวของตนอย่างหมดคำพูด แต่ในเมื่อหลิงอวี๋ชอบน้องสาว นางก็ดีใจกับน้องสาวด้วย
หานเหมยกับหานอวี้เป็นคนมาทีหลัง พวกนางมิได้รู้ใจพระชายาได้เหมือนพวกเถาจื่อ สุ่ยหลิงและหลิงซวนจึงทำได้เพียงพยายามทำงานอย่างหนัก เพื่อให้ได้รับการยอมรับจากหลิงอวี๋โดยเร็วที่สุด
วันรุ่งขึ้น
หลิงอวี๋ตื่นขึ้นมาและกำลังจะกินอาหารเช้า
หานอวี้เข้ามาพลางเอ่ย “คุณหนูเจ้าคะ หญิงงามทั้งสี่อยู่ข้างนอกเจ้าค่ะ พวกนางบอกว่าจะมาคารวะและยกน้ำชาให้คุณหนู!”
หลิงอวี๋ตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็นึกขึ้นได้ว่าในตำหนักมีอนุชายาเพิ่มมาอีกสี่คน คนเข้ามาใหม่จะต้องยกน้ำชาให้ภรรยาเอก
“คุณหนู เมื่อคืนท่านอ๋องมิต้องการให้พวกนางปรนนิบัติเจ้าค่ะ! เสวี่ยเจินประโคมเครื่องหอมเสียยกใหญ่ไปที่เรือนริมวารี แต่ผลก็คือแม้แต่ประตูเรือนก็เข้าไปมิได้!”
“เสวี่ยเจินยังส่งเสียงดังอยู่หน้าประตูอีกว่าได้รับคำสั่งจากฮองเฮาให้ปรนนิบัติท่านอ๋อง ท่านอ๋องโกรธมากจึงบอกว่าจะสอนกฎเกณฑ์ให้นาง แล้วสั่งให้นางคุกเข่าอยู่ที่หน้าประตูเป็นเวลาครึ่งคืนเจ้าค่ะ!”
เอ่อ...
หลิงอวี๋ตะลึง แล้วหัวเราะออกมา
เสวี่ยเจินกับเสวี่ยฉินนี่ไร้สมองเหมือนกันเลยหรือ?
เซียวหลินเทียนโกรธมากที่ฮองเฮาเว่ยเข้ามายุ่งเกี่ยวเรื่องหลังบ้านของตำหนักอ๋องอี้ นางยังจะยกคำสั่งของฮองเฮาเว่ยมากดดันเซียวหลินเทียนอีก ทำเช่นนี้ไม่ถูกลงโทษก็แปลกแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........
จะมีแบบรูปเล่มออกมาเมื่อไหร่คะ...
หยุดอัพอีกแล้ว 😭...
รออัพตอนใหม่นะคะ...
ต่อๆ รอออ...
รอนะคะ...