ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 857

ในเวลาไม่นาน ก็มีคนหลั่งไหลเข้ามาพระตำหนักหย่งเหอมากมาย

นางกำนัลพยุงฮองเฮาเว่ยเดินเข้ามา

“จ่างหนิงเล่า?”

“อยู่ในห้องโถงใหญ่เพคะ!”

ฮองเฮาเว่ยรีบเดินเข้าไปข้างใน หลังจากนั้นไม่นาน เสียงร้องไห้น่าสะเทือนใจของฮองเฮาเว่ยก็ดังมาจากข้างใน

“จ่างหนิง เจ้าตายอย่างอนาถนัก!”

“หลิงอวี๋ เหตุใดเจ้าจึงใจร้ายจึงเพียงนี้ เจ้าลงมืออย่าโหดเหี้ยมกับเด็กน้อยเช่นนี้ได้เยี่ยงไร!”

ฮองเฮาเว่ยร้องไห้ แล้วจู่ ๆ เสียงก็หายไป จากนั้นนางกำนัลกับแม่นมที่อยู่ข้างในก็กรีดร้องขึ้นมา “แย่แล้ว ฮองเฮาเป็นลมไปแล้ว!”

ใบหน้าของจักรพรรดิอู่อันมืดมนลงทันที

ในเวลานี้ ทหารของกองทัพหลวงก็ได้เชิญถังถีเตี่ยนกับหมอจางมาพอดี

เมื่อจักรพรรดิอู่อันเห็นดังนั้นก็รีบตะโกน “ถังถีเตี่ยน รีบเข้าไปดูฮองเฮาที!”

ถังถีเตี่ยนรับคำแล้ววิ่งเข้าไป

เฮ่อจู้รีบไปหาหมอจางแล้วตะโกน “หมอจาง รีบช่วยลูกชายของข้าที! มิรู้ว่าเขาเป็นเยี่ยงไรบ้าง เรียกเท่าไหร่ก็มิยอมตื่นเลย!”

เฮ่อจู้เป็นพี่ชายของพระชายาเว่ย และเป็นคนของฮองเฮาเว่ยด้วย

หมอจางเป็นคนของพระชายาเส้า เมื่อเห็นเฮ่อจู้จับตัวตนเองไว้ ก็รู้สึกมิพอใจนัก กลัวว่าพระชายาเส้าจะเข้าใจผิดว่าตนเอาใจเฮ่อจู้

แต่ต่อหน้าองค์จักรพรรดิ เขามิกล้าปฏิเสธ จึงเดินตามเข้าไป

ขันทีเซี่ยเดินไปพร้อมกับองค์จักรพรรดิ เห็นว่าร่างของหลิงซวนเต็มไปด้วยเลือด ในใจก็กังวลแทบตาย แต่หมอทั้งสองคนต่างก็มีคนที่ต้องช่วยชีวิต

มันคงมิสะดวกที่เขาจะเปิดเผยความสัมพันธ์ของตนกับหลิงซวน จึงทำได้เพียงระงับความกังวลไว้ แล้วอธิษฐานในใจให้หลิงซวนอดทนอยู่ให้ได้

หลิงอวี๋เห็นว่าไม่มีใครรักษาหลิงซวน นางจึงให้เซียวหลินเทียนพยุงตนเข้าไป