ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 887

“อาจารย์!”

หลี่ชุงเข้ามา เห็นหลิงอวี๋นอนหมดสติอยู่บนเตียง น้ำตาก็ไหลออกมา

“ใจเย็น ๆ ขอข้าดูก่อน!”

หมอเลี่ยวรีบเข้ามา ทำใจให้สงบลงแล้วตรวจชีพจรของหลิงอวี๋

ท่านอ๋องเฉิงกับฉินซานมองหมอเลี่ยวอย่างเคร่งเครียด คิ้วของหมอเลี่ยวก็ขมวดเข้าหากันอย่างหนัก!

“อาอวี๋ป่วยเป็นอะไรกันแน่?”

เมื่อท่านอ๋องเฉิงเห็นว่าหมอเลี่ยวมิได้พูดอะไรเลยเป็นเวลานาน ก็ตะโกนไปอย่างกังวล “ข้ามิสนใจว่าเจ้าจะใช้วิธีใด แม้ว่าเจ้าจะให้ยาเข้มข้นแก่นาง เจ้าก็ต้องปลุกนางให้ฟื้นขึ้นมาก่อนที่การพิจารณาคดีจะเริ่มขึ้น!”

“แม้ว่านางได้รับบาดเจ็บ นางก็จะรักษาตัวเองให้กลับมาแข็งแรงในภายหลังได้! แต่หากนางมิสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนางได้ ทุกอย่างก็จะจบลง!”

หมอเลี่ยวยิ้มขมขื่นพลางเอ่ย “ท่านอ๋องเฉิง ข้าน้อยมิเข้าใจเลย... ชีพจรของพระชายายุ่งเหยิงมาก! ข้าน้อยมิรู้ด้วยซ้ำว่านางป่วยด้วยโรคอะไร แล้วจะกล้าให้ยามั่ว ๆ กับนางได้เยี่ยงไร!”

“ถูกวางยาพิษหรือไม่?”

ฉินซานนึกถึงที่หลิงอวี๋ถูกหมอเฝิงวางยาพิษตอนที่อยู่ที่เว่ยโจว จึงเตือนขึ้นมา

“ดูคล้ายจะใช่ แต่ก็ดูคล้ายจะมิใช่...”

หมอเลี่ยวส่ายหัว “หากนางถูกวางยา หัวใจของนางก็จะอ่อนแอ! แต่ชีพจรของพระชายาแสดงให้เห็นว่านางดูมีพลังมาก!”

“เจ้ากรมฉิน มาดูเถิดว่ามันดูคล้ายกำลังภายในของผู้ฝึกวรยุทธเยี่ยงพวกท่านหรือไม่!”

ฉินซานลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นยื่นมือออกไปสัมผัสชีพจรของหลิงอวี๋

จริงดังที่หมอเลี่ยวบอก เขาสัมผัสได้ว่าแม้ชีพจรของหลิงอวี๋จะยุ่งเหยิง แต่มันก็แข็งแกร่งมาก

นี่ดูมิเหมือนถูกวางยาพิษเลย!

“แต่เหตุใดนางมิตื่นเล่า?” ฉินซานชักมือกลับแล้วแนะนำ “ลองฝังเข็มนางดูสิ!”

หมอเลี่ยวส่ายหัว “มิได้ ๆ... มิสามารถฝังเข็มพระชายามั่ว ๆ ได้ หากมิระวังแม้จะปลุกพระชายาได้ แต่ก็อาจกลายเป็นคนโง่เขลาหรือเป็นอัมพาตได้!”

“นี่ก็มิได้นั่นก็มิได้ หรือเราต้องดูนางถูกตัดสินลงโทษเช่นนี้หรือ?”

ท่านอ๋องเฉิงเอ่ยด้วยความโกรธ “เซียวหลินเทียนเล่า? ไฉนเขายังมิมา!?”