ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 905

กระทั่งกลับไปถึงตำหนักอ๋องอี้

แม่นมลี่ก็พาหลิงเยวี่ยวิ่งออกมาต้อนรับหลิงอวี๋

จนถึงตอนนี้หลิงเยวี่ยก็มิรู้ว่าหลิงอวี๋กลับมาจากประตูนรก เขายังเชื่อสิ่งที่แม่นมลี่บอก และคิดว่าหลิงอวี๋ออกไปตรวจรักษาให้ผู้คน

“ท่านแม่… ผู้ป่วยครั้งนี้รักษายากมากใช่หรือไม่! ท่านแม่ไปตั้งหลายวันเลย! ช่วยรักษาเขาได้หรือไม่ขอรับ?”

หลิงเยวี่ยเอ่ยถามอย่างกังวล

“รักษาได้แล้ว!”

หลิงอวี๋ยิ้มพลางกอดหลิงเยวี่ย นางมองแม่นมลี่อย่างซาบซึ้ง

สองวันที่ผ่านมานี้ทำให้แม่นมลี่กังวลมิน้อยเลย! แต่นางก็ยังดูแลหลิงเยวี่ยได้เป็นอย่างดีถึงเพียงนี้!

แม่นมลี่ปาดน้ำตาจากหางตาออกอย่างเงียบ ๆ แล้วยิ้มพลางเอ่ย “กลับมาก็ดีแล้วเจ้าค่ะ บ่าวให้สุ่ยหลิงไปตุ๋นไก่ไว้แล้ว คุณหนูไปพักผ่อนเสียหน่อยเถิด ประเดี๋ยวค่อยกินอาหาร!”

“ขอบคุณแม่นม!”

ความรู้สึกซาบซึ้งใจที่หลิงอวี๋มีต่อแม่นมลี่นั้นมิสามารถอธิบายออกมาได้เลย นางอุ้มหลิงเยวี่ยเข้าไปข้างในอย่างมีความสุข

ระหว่างทางก็เห็นว่ามีนางรับใช้ยื่นหน้าแอบมอง แต่หลิงอวี๋มิได้พูดอะไร

แม้ว่าหานเหมยจะพูดมิเก่งนัก แต่ก็กระซิบ “คุณหนู ตอนคุณหนูมิอยู่ เสวี่ยฉินกับเสวี่ยเจินดิ้นรนทำทุกสิ่งเลยเจ้าค่ะ! พวกนางผูกมิตรกับนางรับใช้และคนรับใช้ในตำหนัก พยายามอย่างเต็มที่เพื่อสืบว่าปกติแล้วควาสัมพันธ์ของคุณหนูกับท่านอ๋องเป็นเช่นไร!”

“จื่อผิงก็ไปตีสนิทเหรินจื้อกับนักบัญชี มีวันหนึ่งข้าเห็นนางแอบเข้าไปดูสมุดบัญชีในห้องนักบัญชีเจ้าค่ะ!”

หลิงอวี๋พยักหน้า “เจ้าไปบอกจ้าวซวนนะ แล้วให้เขาหาคนมาจับตาดูจื่อผิงไว้!”

อนุชายาผู้งดงามทั้งสี่คนนี้ฮองเฮาเว่ยประทานให้เซียวหลินเทียน ครั้งนี้ฮองเฮาเว่ยมิได้ทำให้ตนตายไป ดังนั้นนางจะต้องลงมืออีกแน่นอน!

หลิงอวี๋อยู่ในคุกหลายวัน ร่างกายเหม็นไปหมด หลังจากเข้าไปในเรือนบุหงาก็ไปอาบน้ำ ขณะที่กำลังอาบน้ำ ได้ยินหานอวี้เอ่ยจากข้างนอก

“คุณหนู องครักษ์เฉามาบอกให้ท่านรีบอาบน้ำแล้วตามท่านอ๋องเข้าวังทันทีเจ้าค่ะ! องค์จักรพรรดิเรียกให้เข้าเฝ้าเจ้าค่ะ!”

จู่ ๆ หัวใจของหลิงอวี๋ก็ตึงเครียด จะมีอะไรเกิดขึ้นอีกหรือไม่นะ?