ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 906

กระทั่งทั้งสองคนเข้าไปในวัง ขันทีฉางก็นำทางพวกเขาไปที่ตำหนักเหยียนฝูของไทเฮา

ทันทีที่เข้าไป หลิงอวี๋ก็เห็นไทเฮา องค์จักรพรรดิและฮองเฮาเว่ยนั่งอยู่ที่ประทับด้านบน ส่วนพระชายาหรงยืนอยู่ด้านล่าง

“หลิงอวี๋เข้าเฝ้าไทเฮา องค์จักรพรรดิ ฮองเฮาเพคะ…”

หลิงอวี๋คุกเข่าลงทำความเคารพทั้งสามคน เซียวหลินเทียนก็คุกเข่าลงเช่นกัน

ไม่มีใครบอกให้ลุกขึ้นได้ หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนก็มิกล้าลุกขึ้นเช่นกัน

จักรพรรดิอู่อันมองหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนอย่างเย็นชา แล้วจึงเอ่ยเสียงทุ้ม “เซียวหลินเทียน หลิงอวี๋ รู้หรือไม่ว่าเหตุใดข้าจึงเรียกพวกเจ้าเข้ามาในวัง?”

หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนเอ่ยพร้อมกัน “เสด็จพ่อ ลูกมิรู้!”

จักรพรรดิอู่อันยิ้มเยาะ มองหลิงอวี๋แล้วยกมือขึ้น จากนั้นขันทีฉางก็ยกจานมาหนึ่งใบ

หลังจากที่หลิงอวี๋ฟื้นขึ้นมาก็พบว่าการได้ยินและการมองเห็นของตนเฉียบคมขึ้น ความสามารถต่าง ๆ ก็แข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมหลายสิบเท่าด้วย

มีห่อยาอยู่ในจานของขันทีฉาง มิต้องเปิดดูหลิงอวี๋ก็ได้กลิ่นยาชนิดหนึ่งแล้ว

จู่ ๆ นางก็ใจสั่น รู้ทันทีว่าเหตุใดตนถึงถูกเรียกเข้าวัง!

“หลิงอวี๋ เจ้าดูสิ นี่คือสิ่งใด?” จักรพรรดิอู่อันเอ่ยอย่างเย็นชา

ขันทีฉางวางจานไว้ตรงหน้าหลิงอวี๋แล้วเปิดถุงยาออก เมื่อเซียวหลินเทียนเห็นก็ตกตะลึง นี่หมายความว่าเยี่ยงไร?

หลิงอวี๋หยิบถุงยาขึ้นมาอย่างใจเย็นแล้วดมกลิ่น จากนั้นเอ่ยเรียบ ๆ “กราบทูลเสด็จพ่อ นี่คือดอกราชาไข่มุกเพคะ!”

พระชายาหรงตะโกนทันที “ฝ่าบาท ได้ยินหรือไม่เพคะ? หลิงอวี๋รู้จักผงยาชนิดนี้!”

ใบหน้าของจักรพรรดิอู่อันมืดมนลงทันที แล้วเอ่ยอย่างเย็นชา “หลิงอวี๋ เช่นนั้นเจ้ารู้สรรพคุณของผงยาชนิดนี้หรือไม่?”

หลิงอวี๋ยิ้มเล็กน้อย “เสด็จพ่อ หม่อมฉันเป็นหมอ หากหมอมิรู้สรรพคุณของยา จะมิตลกหรือเพคะ?”

“ราก กิ่ง และใบของดอกราชาไข่มุกนี้รักษาอาการเลือดออกในทางเดินอาหาร ขับลมขจัดความชื้น สมานแผลและห้ามเลือด ใช้รักษาเลือดออกตามบาดแผล หวัดลมเย็น และใช้ภายนอกสำหรับแผลงูกัดและล้างพิษเพคะ”

จักรพรรดิอู่อันเห็นหลิงอวี๋พูดจาฉะฉานเช่นนี้ ก็ขัดจังหวะนางอย่างทนมิไหว “หลิงอวี๋ หากเจ้านำผงยานี้ไปทาบนมือเด็ก ก็จะทำให้เลือดของคนสองคนที่ชัดเจนว่ามิเกี่ยวข้องกันสายเลือดหลอมรวมเข้าด้วยกันได้ใช่หรือไม่?”

เซียวหลินเทียนใจสั่น ในที่สุดเขาก็รู้เหตุผลที่จักรพรรดิอู่อันหยิบผงยานี้ออกมาแล้ว!