ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 909

หนังสือหย่า?

เซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋ต่างก็ตกตะลึง

หลิงอวี๋จำได้ว่าตอนที่ตนข้ามเวลามา นางถูกเซียวหลินเทียนทุบตีจนเนื้อแตก เมื่อนางสามารถต้านทานได้ก็ใช้กลอุบายแขวนเซียวหลินเทียนไว้บนต้นไม้ บังคับให้เซียวหลินเทียนตกลงที่จะหย่าร้างกับตน!

หลังจากที่เซียวหลินเทียนส่งหนังสือหย่ามาหลิงอวี๋ก็เก็บซ่อนมันไว้ตลอด เพียงรอโอกาสให้องค์จักรพรรดิเห็นชอบกับการหย่าร้างและออกจากตำหนักอ๋องอี้!

หนังสือหย่านั้นนางมิเคยตรวจสอบดูเลย ไหนเลยจะคิดว่ามันจะตกไปอยู่ในมือของพระชายาหรง...

หลังจากที่จักรพรรดิอู่อันอ่านหนังสือหย่าแล้ว เขาก็โกรธมาก “เซียวหลินเทียน ที่แท้เจ้ามิพอใจการแต่งงานที่ข้าประทานให้เจ้ามานานแล้ว! ดังนั้นจึงเขียนหนังสือหย่าไว้!”

“เช่นนั้นก็ได้ วันนี้ข้าจะช่วยเจ้าเอง! นับจากนี้ไป ข้าจะมิยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของเจ้าอีกต่อไปแล้ว!”

“เสด็จพ่อ!”

เซียวหลินเทียนกังวลแล้วตะโกน “หนังสือหย่านี้ลูกเขียนไว้ก่อนหน้านี้นานแล้ว! ตอนนั้นหลิงอวี๋ทำเรื่องวุ่นวายไร้สาระมากมาย ดังนั้นลูกจึงตอบรับคำขอของนางด้วยความโกรธ!”

“แต่ตอนนี้ ลูกรู้ว่าเยวี่ยเยวี่ยเป็นลูกของลูก ลูกเองก็ชอบหลิงอวี๋ด้วย ลูกมิต้องการหย่าร้างกับหลิงอวี๋!”

“เทียนเอ๋อร์ เสด็จพ่อของเจ้าทำเพื่อเจ้านะ!”

ฮองเฮาเว่ยไหนเลยจะให้เซียวหลินเทียนได้สมความปรารถนา!

วันนี้นางมิสามารถฆ่าหลิงอวี๋ได้เพราะเซียวหลินเทียนเข้ามาขัดขวาง มีเพียงต้องแยกเซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋ออกจากกันเท่านั้น ต่อไปก็จัดการทั้งสองคนแยกกันจึงจะสะดวก

นางชักชวนอย่างหน้าซื่อใจคด “เสด็จพ่อของเจ้าเห็นชอบกับการหย่าร้างของพวกเจ้า ต่อไปเจ้าก็สามารถแต่งงานกับสตรีที่เจ้าชอบอย่างแท้จริงได้!”

พระชายาหรงเอ่ยอย่างรอมิไหว “เทียนเอ๋อร์ เหตุใดเจ้าจึงบอกว่าชอบหลิงอวี๋ซึ่งขัดกับหัวใจของตนเองเล่า? หากเจ้าชอบนางจริง ๆ เจ้าจะมิยอมให้นางไปอยู่ที่เรือนริมวารีเลยเยี่ยงนั้นหรือ?”

“เจ้าอย่าปิดบังเสด็จพ่อของเจ้าเลย!”

หลิงอวี๋ก็ตกใจกับคำพูดของเซียวหลินเทียนเช่นกัน นางมิคาดคิดว่าเซียวหลินเทียนจะยอมรับต่อหน้าทุกคนว่าตนทำสิ่งนั้นมิได้!

เขาเปิดเผยเรื่องส่วนตัวอย่างมิสนใจสิ่งใดเช่นนี้ เพียงเพื่อรักษาตัวนางไว้! เพื่อปกป้องตัวนางอย่างนั้นหรือ!

ความรักอันลึกซึ้งนี้ทำให้หลิงอวี๋ประทับใจมาก...

ไทเฮามองหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียน แล้วถอนหายใจพลางแนะนำ “ฝ่าบาท ดังคำกล่าวที่ว่า ทำลายวัดยังดีกว่าทำลายการแต่งงาน! ฝ่าบาทประทานการแต่งงานให้กับเทียนเอ๋อร์และหลิงอวี๋! ฝ่าบาทก็หวังให้เทียนเอ๋อร์มีความสุขเช่นกัน!”

“ในเมื่อทุกอย่างที่เกิดขึ้นล้วนมีเหตุผล ฝ่าบาทก็ให้โอกาสเขาทั้งสองอีกครั้งเถิด! ให้เทียนเอ๋อร์กับนางได้พยายามมีลูกอีกคนโดยเร็วที่สุด! เช่นนี้ก็สามารถหยุดข่าวลือเหล่านั้นได้เช่นกัน!”

“อาอวี๋ เด็กผู้นี้ก็กตัญญูต่อฝ่าบาทเช่นกัน มิว่าจะมียาดีอะไรก็จะมิลืมที่จะกตัญญูต่อฝ่าบาท! ข้าทนมิได้จริง ๆ ที่ต้องสูญเสียหลานสะใภ้ที่กตัญญูเช่นนี้ไป!”

เมื่อหลิงอวี่เห็นว่าไทเฮาช่วยเหลือตนเช่นนี้ และเซียวหลินเทียนก็พยายามปกป้องตนอย่างเต็มที่เช่นกัน นางจึงบีบต้นขาของตนเอง

พลางเอ่ยทั้งน้ำตา “เสด็จพ่อเพคะ เมื่อก่อนหลิงอวี๋เคยเป็นคนเอาแต่ใจมิรู้ความ หลิงอวี๋ตระหนักถึงความผิดนั้นแล้วเพคะ! เสด็จพ่อโปรดให้โอกาสหลิงอวี๋อีกครั้งเถิด ต่อไปหลิงอวี๋จะใช้ชีวิตร่วมกับท่านอ๋องอย่างดีเพคะ!”