ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 910

จักรพรรดิอู่อันเข้าใจคำใบ้ของไทเฮา หากวันนี้ตนยืนกรานที่จะให้เซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋หย่าร้างกัน และหากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ชื่อเสียงของเซียวหลินเทียนในเรื่องไร้ความสามารถเรื่องนั้นก็จะส่งผลต่อชื่อเสียงของราชวงศ์ด้วย!

และไทเฮายังได้เตือนจักรพรรดิอู่อันถึงยาที่เป็นความกตัญญูของหลิงอวี๋ด้วย

หลิงอวี๋มีทักษะการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม หากปล่อยหลิงอวี๋ออกไป แล้วหากตนเจ็บป่วยในภายหน้า เช่นนั้นก็จะมิมีหมอที่ยอมมารักษาตนเองแล้ว

จักรพรรดิอู่อันมองหลิงอวี๋แล้วชั่งน้ำหนักข้อดีกับข้อเสีย จากนั้นจึงเอ่ยน้ำเสียงนุ่มนวล “ในเมื่อทุกอย่างเกิดขึ้นด้วยเหตุผล เช่นนั้นครั้งนี้ข้าจะมิทำให้พวกเจ้าต้องลำบากใจ!”

“ได้ยินสิ่งที่ไทเฮาบอกแล้วหรือไม่? กลับไปก็มีชีวิตที่ดี แล้วมีหลานชายอีกคนให้ข้าโดยเร็ววัน!”

“หากเจ้ากล้าทำเรื่องวุ่นวายไร้สาระอีก ข้าจะมิยกโทษให้เจ้าเป็นอันขาด!”

“ขอบพระทัยเสด็จพ่อ!”

เซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋ต่างก็คำนับ

พระชายาหรงกับฮองเฮาเว่ยโกรธมาก เหตุใดหลิงอวี๋จึงโชคดีเช่นนี้ พลิกเรื่องร้ายให้กลายเป็นเรื่องดีได้ครั้งแล้วครั้งเล่า

ฮองเฮาเว่ยมองไทเฮา นางเกลียดไทเฮาอย่างมาก

เหตุใดยายแก่ผู้นี้จึงชอบหลิงอวี๋มากถึงเพียงนั้น?

เพราะยายแก่ผู้นี้สนับสนุนหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียน จึงทำให้องค์ชายเว่ยล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ตราบใดที่ยายแก่ผู้นี้มีชีวิตอยู่อีกหนึ่งวัน ก็จะเป็นภัยคุกคามต่อตนกับองค์ชายเว่ยอีก!

ฮองเฮาเว่ยหลุบตาลง… มิได้การแล้ว นางจะปล่อยให้ยายแก่ผู้นี้มีชีวิตอยู่ทำให้ตนเสียเรื่องมิได้แล้ว!

......

หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนอุ้มหลิงเยวี่ยออกจากวัง แล้วก็เห็นหานอวี้กับจ้าวซวนรออยู่ข้างนอก

“ท่านอ๋อง หลังจากที่พวกท่านออกไป ใต้เท้าเถี่ยก็พาคนมารับตัวหลิงเยวี่ยไป เขานำพระราชโองการ พวกเรามิกล้าฝ่าฝืนพ่ะย่ะค่ะ!”

จ้าวซวนมองหลิงเยวี่ย แล้วเอ่ยอย่างรู้สึกผิด “พวกเราตามพวกเขามาตลอดทาง ใต้เท้าเถี่ยมิได้ตีหลิงเยวี่ยเลย!”

เมื่อครู่หลิงอวี๋ตรวจดูแล้ว มีแค่เสื้อผ้ากับผมของหลิงเยวี่ยเท่านั้นที่ยุ่งเหยิง มิได้รับบาดเจ็บใด ๆ

ใต้เท้าเถี่ยผู้นี้ดูท่าทางจะมีจิตสำนึกอยู่บ้าง

เซียวหลินเทียนพยักหน้า รับน้ำใจของใต้เท้าเถี่ยไว้

ตำหนักอ๋องอี้ยังมีสายลับของฮองเฮาเว่ยอยู่ หากหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนยังคงแยกกันอยู่ ข่าวต้องไปถึงหูขององค์จักรพรรดิกับไทเฮาเป็นแน่ หากเป็นเช่นนั้นแม้แต่ไทเฮาที่คอยปกป้องนางมาโดยตลอดก็ไม่มีทางช่วยพูดให้นางอีกแล้ว!

เซียวหลินเทียนพยักหน้าอย่างจนใจ “ประเดี๋ยวกลับไปข้าจัดการเอง เจ้ามาอยู่ด้วยกันเถิด!”

หลิงอวี๋รู้สึกเขินอายเล็กน้อย ต่อให้ต้องอยู่กับเซียวหลินเทียน นี่มันอะไรกันเล่า!

แต่วันนี้เซียวหลินเทียนได้บอกต่อหน้าองค์จักรพรรดิว่าเขามิยินยอมที่จะหย่าร้าง เช่นนั้นคาดว่าในช่วงนี้ทั้งสองคงไม่มีโอกาสที่จะหย่าร้างกัน!

ต่อหน้าหลิงเยวี่ย พวกเขาทั้งสองคนมิสามารถคุยเรื่องนี้ในเชิงลึกได้ จึงกลับไปที่ตำหนักอ๋องอี้อย่างเงียบ ๆ

“วันนี้ดึกมากแล้ว ไม่มีเวลาเตรียมของอะไรมากมาย พรุ่งนี้เจ้าค่อยย้ายมาเถิด!”

หลังจากเข้าไปในตำหนักอ๋องอี้แล้วลงจากรถม้า เซียวหลินเทียนก็เอ่ยอย่างเร่งรีบแล้วเดินตรงเข้าไปทันที

หลิงอวี๋ก็มิอยากย้ายไปวันนี้เช่นกัน แต่เมื่อเห็นเซียวหลินเทียนทำราวกับหนีกันเช่นนี้ นางก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

การหลั่งเลือดพิสูจน์สายสัมพันธ์อีกครั้งยืนยันแล้วว่า หลิงเยวี่ยเป็นลูกชายของเซียวหลินเทียน แต่เซียวหลินเทียนมีท่าทีเช่นนี้ ดูเยี่ยงไรก็มิคล้ายว่ามีลูกชายแท้ ๆ แล้ว!

หรือว่าเซียวหลินเทียนจะสงสัยว่าตนทำกลอุบายอะไรอีก?