หลิงอวี๋รู้สึกผิดเล็กน้อย ในฐานะคนในยุคใหม่ นางมิเชื่อเรื่องการหลั่งเลือดพิสูจน์สายสัมพันธ์เลย
วันนี้เรื่องการหลั่งเลือดพิสูจน์สายสัมพันธ์ในวันนี้นางทำอะไรบางอย่างไปจริง ๆ!
เพียงแต่ว่างานป้องกันนี้มิได้เพิ่งทำในวันนี้ ก่อนหน้านี้ได้ยินมาว่าชิวเหวินซวงไปยุยงเซียวหลินเทียนว่าตนได้ใช้อุบายในตอนที่หลั่งเลือดพิสูจน์สายสัมพันธ์
ตอนนั้นหลิงอวี๋มีลางสังหรณ์ว่า เรื่องทำนองเดียวกันนี้จะเกิดขึ้นอีกครั้ง นางจึงบอกแม่นมลี่กับฉีเต๋อว่าหากมีคนในวังมารับตัวหลิงเยวี่ยไป ให้ป้อนยาที่ตนทำขึ้นเป็นพิเศษให้หลิงเยวี่ย
หลิงอวี๋กังวลว่าเลือดจะมิสามารถหลอมรวมกันได้ ทำให้จักรพรรดิอู่อันมีข้ออ้างที่จะประหารตนกับหลิงเยวี่ย
หลังจากเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ หลิงอวี๋รู้สึกว่ามาตรการป้องกันของตนนั้นมีความจำเป็นอย่างมาก!
หากเลือดของเซียวหลินเทียนกับหลิงเยวี่ยมิหลอมรวมกันในวันนี้ เช่นนั้นตนกับหลิงเยวี่ยก็จบสิ้นแล้ว แม้แต่เซียวหลินเทียนกับไทเฮาก็มิสามารถปกป้องตนได้
หลิงอวี๋มิเสียใจที่ใช้อุบายในเรื่องนี้เลย!
แม้ว่านางจะรู้สึกผิดเล็กน้อย แต่ก็มิรู้สึกเสียใจกับเซียวหลินเทียน
หลิงเยวี่ยเป็นลูกของเซียวหลินเทียนจริง ๆ นางแค่ใช้วิธีของตนเพื่อปกป้องความปลอดภัยของลูกชายตนเอง!
“ท่านแม่ ข้ามิอยากเข้าวังอีกแล้ว!”
หลิงเยวี่ยกอดคอของหลิงอวี๋แล้วกระซิบเบา ๆ “คนพวกนั้นน่ากลัวมาก! พวกเขาแทงนิ้วของเยวี่ยเยวี่ยทุกครั้งเลย!”
หลิงอวี๋จูบเขาอย่างปลอบโยน และรู้สึกเศร้าเล็กน้อย
เยวี่ยเยวี่ยผิดอะไรกัน?
เห็น ๆ อยู่ว่าเขาเป็นหลานชายสายตรงของตระกูลเซียว แต่เขามิได้รับการต้อนรับจากตระกูลเซียวเลยตั้งแต่เกิด ตัวตนของเขาถูกตั้งคำถามอยู่หลายต่อหลายครั้ง!
พ่อแท้ ๆ ของเขามิเต็มใจที่จะยอมรับตัวตนของเขาอย่างเปิดเผย ปู่แท้ ๆ ก็ทดสอบเขาครั้งแล้วครั้งเล่า!
เด็กคนนี้ฉลาดมาก ถึงแม้จะมิพูดแต่ก็มีความมิพอใจอยู่
“หากมิชอบไปก็มิต้องไป!”
หลิงอวี๋เอ่ยอย่างจนใจ “วันนี้ท่านอ๋องบอกองค์จักรพรรดิแล้วว่า เราจะมิหย่าร้างกัน ดังนั้นจึงต้องเปลี่ยนการเรียก เพื่อมิให้ใครจับผิดเราได้อีก!”
“เจ้าค่ะ!” แม่นมลี่มองนางแล้วเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง “เช่นนั้นพระชายา... ต้องกลับไปอยู่ที่เรือนหลักใช่หรือไม่เจ้าคะ!”
หลิงอวี๋มิชอบเรือนริมวารีของเซียวหลินเทียนเลยสักนิด เรือนบุหงาของตนนั้นตนเป็นคนออกแบบอย่างละเอียด มีห้องน้ำแยกเป็นสัดส่วน ทั้งยังมีหน้าต่างกระจกด้วย
เรือนริมวารีของเซียวหลินเทียนเป็นเรือนรูปแบบเก่า จะสะดวกเหมือนเรือนของตนได้อย่างไร?
“แม่นม ชายาเอกก็มิจำเป็นต้องอยู่ที่เรือนหลักทั้งวันหรอก ข้าจะไปเพราะความจำเป็นเท่านั้น เวลาส่วนใหญ่ข้าก็ยังต้องกลับมาอยู่ที่นี่!”
หลิงอวี๋คิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในวังวันนี้แล้วยิ้มเย็นชา “หานเหมย เจ้าไปบอกให้หมิ่นกูหาคนที่มีไหวพริบสักสองสามคนมาจับตาดูอนุชายาทั้งสี่! ใครกล้ามาวุ่นวายเรื่องของข้ากับท่านอ๋องอีก ก็จับโยนออกจากตำหนักอ๋องอี้ได้เลย!”
พระชายาอ๋องอี้ผู้นี้มิใช่สวนดอกไม้หลังบ้านของฮองเฮาเว่ย หากกล้ายื่นมือมานางจะตัดมือทิ้ง!
ถึงอย่างไรตอนนี้ก็ถูกฉีกหน้าไปแล้ว นางจะมิยอมอีกต่อไป!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
รอ...
นางเอกโดนแผนร้ายไล่ล่าเจ็บตัวจะตายอ่า200+ตอน สุดท้ายจบครึ่งตอน คนร้ายบอกเข้าใจผิด นิยายฟวยไรอ่ะปัญญาอ่อนทั้งเรื่อง...
waitinggg for youuuuuuu...
ความลับยังไม่ได้เปิดเผยเลยค่ะ...
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ...
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........