ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 912

ที่เซียวหลินเทียนเดินดุ่มออกไปมิใช่เพราะเขาสงสัยว่าหลิงอวี๋ใช้อุบาย

เขาแค่มิสามารถเผชิญหน้ากับหลิงอวี๋ได้ในขณะนี้

“ลูกชอบหลิงอวี๋ ลูกไม่มีวันหย่าร้างกับนาง!”

ในวัง เมื่อเผชิญหน้ากับพลังแข็งแกร่งขององค์จักรพรรดิ เซียวหลินเทียนจึงเอ่ยเรื่องนี้ออกไปโดยมิรู้ตัว เขาอยากจะถือเอาเรื่องนี้มารักษาหลิงอวี๋ไว้จริง ๆ

แต่หลังจากเอ่ยคำเหล่านี้ออกไปแล้วเซียวหลินเทียนก็รู้สึกแปลก ๆ ในใจอยู่ครู่หนึ่ง

เขาชอบหลิงอวี๋จริง ๆ หรือ?

ไม่… มันมิใช่เยี่ยงนั้น!

เขาแค่มิอยากให้หลิงอวี๋ถูกไล่ออกจากตำหนักอ๋องอี้เช่นนี้!

หากสูญเสียตัวตนพระชายาอ๋องอี้ไป ฮองเฮาเว่ยกับพระชายาเว่ยก็จะยิ่งจัดการกับหลิงอวี๋ร้ายแรงมากขึ้น!

เขาแค่มิอยากให้หลิงอวี๋ได้รับบาดเจ็บอีก!

นี่เป็นเพียงแผนรับมือชั่วคราว หลิงอวี๋คงจะเข้าใจ!

หลิงอวี๋ถามว่าต่อไปทั้งสองควรจะอยู่ด้วยกันหรือไม่?

จู่ ๆ หัวใจของเซียวหลินเทียนก็เต้นรัวเร็ว เขานึกถึงการเผชิญหน้าต่อปากต่อคำกับหลิงอวี๋อย่างประหลาด...

อยู่ด้วยกัน?

เช่นนั้นเขาก็ต้องนอนกับหลิงอวี๋ แล้วเขาจะควบคุมตัวเองมิให้แตะต้องนางได้หรือ?

เซียวหลินเทียนจิตใจว้าวุ่นมาก มิรู้ว่าควรจะสุขหรือกังวลดี

ดังนั้นหลังจากลงจากรถม้าแล้ว เขาจึงชิงเดินหนีมาเลย

กลับมาถึงเรือนริมวารี อารมณ์ของเซียวหลินเทียนยังมิสงบลง เขามองห้องที่คุ้นเคยแล้วทำอะไรมิถูกไปชั่วขณะหนึ่ง

เขาถูกบังคับให้แต่งงานกับหลิงอวี๋เมื่อสี่ปีก่อน ในวันแต่งงานตำหนักอ๋องอี้ก็มีแต่ความเยือกเย็น ไม่มีการเตรียมห้องจัดงานแต่งงานใด ๆ ทั้งสิ้น