ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 913

“วิญญาณสิงร่างใหม่?”

ท่านจินต้าเอ่ยออกมา “ท่านอ๋อง จะเป็นไปได้เยี่ยงไร? ใต้หล้าผืนนี้จะมีเรื่องแปลกประหลาดเช่นนี้ได้อย่างไรพ่ะย่ะค่ะ?”

เซียวหลินเทียนเห็นว่าท่านจินต้าตกใจจนหน้าถอดสีก็ยิ้มพลางเอ่ย

“ท่านจะกลัวอะไรเล่า? ต่อให้หลิงอวี๋จะเป็นผีแต่ก็เป็นผีใจดีหนา!”

ท่านจินต้าสงบสติอารมณ์ครู่หนึ่งแล้วพยักหน้าพลางเอ่ย “พระชายาเป็นคนใจดีจริง ๆ นางช่วยพวกเรามามากโดยมิคำนึงถึงความขุ่นเคืองในครั้งก่อนเลย อีกทั้งยังรักษาขาของท่านด้วย ความมีน้ำใจของนางที่มีต่อพวกเรามิต้องพูดทุกคนก็รู้สึกได้!”

“อืม! ข้าอยากจะให้สิ่งเหล่านี้แน่ชัดก่อน มิใช่เพื่อจะหาทางจัดการกับนาง แต่แค่อยากจะรู้จักนางให้มากขึ้น!”

เซียวหลินเทียนเอ่ยเสียงทุ้ม “ข้ามิอยากแสดงความรู้สึกที่แท้จริงออกไปโดยที่มิแน่ชัด กับจ้าวเจินเจินข้าก็มองพลาดไปแล้ว...”

“ข้าหวังเพียงว่า คนที่จะอยู่กับข้าไปตลอดชีวิตจะเป็นคนที่ข้าสามารถฝากชีวิตได้ เป็นคนที่มิว่าจะแก่เฒ่า เจ็บป่วยหรือตายไปก็มิทอดทิ้งกัน!”

ท่านจินต้าเข้าใจแล้ว เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเอ่ย “อยู่ด้วยกันก็แบ่งห้องสองห้องได้พ่ะย่ะค่ะ ถัดจากห้องนอนของท่านอ๋องคือห้องตำรา พรุ่งนี้กระหม่อมจะให้คนย้ายห้องตำราไปทางปีกตะวันตกพ่ะย่ะค่ะ”

“เปิดห้องตำรากับห้องนอนเชื่อมกันแล้ววางเตียงสองเตียงไว้ในแต่ละห้อง เช่นนี้เมื่อมองจากภายนอกก็ดูเหมือนห้องเดียวกันแล้ว ขอเพียงนางรับใช้ในเรือนริมวารีเงียบปากไว้ ใครจะรู้ได้ว่าท่านกับพระชายาอยู่ในห้องเดียวกันมิได้ร่วมเตียงเดียวกันเล่า!”

“เช่นนั้นก็เอาตามนี้!”

เซียวหลินเทียนรู้สึกโล่งใจทันที ขอเพียงเขามิต้องนอนเตียงเดียวกับหลิงอวี๋ เขาก็รู้สึกมิได้กดดันมากนัก

“ท่านอ๋อง ในตอนเริ่มควรจะเป็นการป้องกันที่หลวม ๆ เสียหน่อยพ่ะย่ะค่ะ ให้สายลับของฮองเฮาเว่ยกระจายข่าวเรื่องที่พวกท่านนอนร่วมห้องกันออกไป เช่นนี้จะขจัดความตั้งใจสร้างความยุ่งยากในเรื่องนี้ของพวกเขาไปได้!”