ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 918

ทั้งสองคนมิกล้าเคลื่อนไหวใด ๆ และมิกล้าหายใจตามปกติด้วย เพราะกลัวว่าจะรบกวนอีกฝ่าย

หลิงอวี๋เพียงอธิษฐานขอให้เซียวหลินเทียนประหม่าจนหลับไป นางจะได้พลิกตัวได้อย่างอิสระ

เซียวหลินเทียนก็เช่นกัน ปลายจมูกของเขาได้กลิ่นหอมจากร่างกายของหลิงอวี๋ จิตใจของเขาฟุ้งซ่าน แต่ก็มิกล้าทำอะไรเลย

ตอนนี้เขาเป็นบุรุษปกติแล้ว!

ชั่วครู่หนึ่ง เซียวหลินเทียนอยากกอดหลิงอวี๋มาก เขาต้องการนางอย่างมิสนใจสิ่งใดแล้ว!

แต่สัญชาตญาณดั้งเดิมเช่นนี้ยังทำให้เซียวหลินเทียนต้องล่าถอยไป!

หลิงอวี๋คือสหายของเขา คือศิษย์น้องของเขา และเป็นคนที่เขาอยากปกป้องในภายหน้า!

เขาต้องมิทำร้ายนางก่อนที่เขาจะรู้ว่าจริง ๆ แล้วเขาคิดอย่างไรกับนางกันแน่!

ทั้งสองตัวแข็งทื่อเช่นนี้อยู่เป็นเวลานาน จนหลิงอวี๋ทนมิไหวผล็อยหลับไปด้วยความง่วง

เซียวหลินเทียนอยู่จนกระทั่งใกล้รุ่งสางจึงจะหลับลงได้

หลังจากนอนหลับไปสักพัก ก็ได้ยินเสียงของหานเหมยดังมาจากข้างนอก “ท่านอ๋อง ถึงเวลาตื่นแล้วเพคะ!”

เซียวหลินเทียนตื่นขึ้นมา รู้สึกว่าหลิงอวี๋ยังคงหลับอยู่ จึงค่อย ๆ ลุกขึ้นไปอาบน้ำ

กระทั่งเปลี่ยนอาภรณ์ออกมาแล้ว หลิงอวี๋ก็ยังคงหลับอยู่

เซียวหลินเทียนเดินไปที่เตียง มองดูหลิงอวี๋ที่กำลังหลับอยู่ในแสงสลัว แล้วจู่ ๆ ความอบอุ่นที่อธิบายมิได้ก็ผุดขึ้นในใจของเขา

“อาอวี๋ ทุกสิ่งในอดีตนับว่าตายไปแล้วเมื่อวาน จากนี้ไปเรามาเริ่มต้นกันใหม่เถิด…”

เขาก้มลงไปจูบบนใบหน้าหลิงอวี๋อย่างอ่อนโยน

นี่มินับว่าเป็นการกลั่นแกล้งหลิงอวี๋หรอกใช่หรือไม่!

เซียวหลินเทียนออกไปเงียบ ๆ อย่างอารมณ์ดี...

......