ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 953

หลิงอวี๋มองหานอวี้ยิ้ม ๆ นางผู้นี้พูดจาตรงไปตรงมาและใจดีมาก แต่ก็หัวรั้นเช่นกัน

“หานอวี้ เจ้าลองคิดดู แจกันแตกตรงที่ใด?”

หานอวี้ตอบทันที “ย่อมเป็นที่เรือนยลวสันต์อยู่แล้วเจ้าค่ะ!”

หลิงอวี๋มองไปที่สุ่ยหลิงแล้วเอ่ยยิ้ม ๆ “สุ่ยหลิง ให้คำแนะนำนางที”

สุ่ยหลิงยิ้มทันทีพลางเอ่ย “หานอวี้ ความหมายของพระชายาคือ... ในเมื่อแจกันแตกในเรือนยลวสันต์ เหตุใดอนุฉินมิลงโทษเวิ่นอวี้ที่เรือนยลวสันต์ แต่กลับออกมาข้างนอก ทั้งยังเลือกลงโทษเวิ่นอวี้ตอนที่เราผ่านมาด้วย?”

“นี่ก็เพื่อให้พระชายากับพวกเราได้เห็นไงเล่า!”

หานอวี้สับสนเล็กน้อย “ไฉนจึงอยากให้พวกเราเห็นหรือ?”

สุ่ยหลิงบุ้ยปาก “จะเหตุใดอีกเล่า? ก็เพื่อให้เราเห็นใจเวิ่นอวี้ไง! เช่นนี้ต่อไปเวิ่นอวี้จะสบโอกาสที่จะได้ใกล้ชิดกับเรา!”

“เมื่อคุ้นเคยกันแล้วเราก็จะมิระวังตัวกับนาง นางจะสามารถเข้าออกเรือนบุหงาได้อย่างง่ายดาย หรือแม้แต่สืบข่าวของพระชายาจากพวกเราด้วย!”

หลิงอวี๋พยักหน้าอย่างชื่นชม สุ่ยหลิงเชี่ยวชาญเรื่องนี้แล้ว

“เป็นสายลับหรือ? เช่นนั้นนี่ก็เป็นกลอุบายทำร้ายงั้นหรือ?”

หานอวี้ตอบสนองทันทีแล้วตะโกนด้วยความโกรธ “และทำให้ข้ารู้สึกผิดกับนาง แต่ที่แท้นางต้องการวางแผนจัดการข้า!”

“หานอวี้ เจ้ามิต้องโกรธนักหรอก ในเมื่อนางมีเจตนาเช่นนั้นก็ทำเป็นมิรู้และเป็นสหายกับนางไปเสีย!”

หลิงอวี๋ยิ้มอย่างมีเลศนัย “นางมีแผนเล่ห์เหลี่ยม เราก็ต้องใช้วิธีซ้อนแผน บางทีต่อไปหากเรามีโอกาส คนคนนี้อาจจะช่วยเราได้!”

หานอวี้กลอกตาแล้วยิ้ม “พระชายา บ่าวเข้าใจที่ท่านบอกแล้วเจ้าค่ะ! หากนางอยากได้ข้อมูลจากบ่าว เช่นนั้นนางก็ต้องแลกอะไรบางอย่าง!”

“บ่าวเองก็ใช้นางสืบข่าวอนุชายาทั้งสี่ได้!”

เด็กผู้นี้สอนได้!