ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 954

สรุปบท บทที่ 954: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา

สรุปเนื้อหา บทที่ 954 – ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา โดย GoodNovel

บท บทที่ 954 ของ ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย GoodNovel อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

เซียวหลินเทียนหรี่ตามองหลิงอวี๋

นางจัดการแก้ปัญหาเรื่องการแต่งงานให้หลิงหว่านกับเผยอวี้ ตอนนี้คิดที่จะสู่ขอภรรยาให้เฉาอี้อีก

แล้วตัวนางเองเล่า?

แล้วเขาเล่า?

ความอารมณ์ดีของเซียวหลินเทียนลดลงอย่างมาก ทันใดนั้นเขาก็คิดถึงหลิงอวี๋ในอดีตมาก ๆ

แม้ว่าตอนนั้นนางจะทำให้เขารังเกียจ แต่นางก็พูดกับเขาว่า ‘เซียวหลินเทียน...หม่อมฉันชอบท่าน!’

แต่ตอนนี้ นางมิพูดเช่นนั้นเลย!

ดวงตาของนางไม่มีประกายแห่งความชื่นชมในตัวเขาอีกต่อไปแล้ว!

“อาอวี๋… เจ้า… เจ้ายังฝังใจเรื่องที่ข้าตีเจ้าและเย็นชากับเจ้าตอนนั้นอีกหรือ?”

เซียวหลินเทียนอาศัยฤทธิ์เหล้าเอ่ยถามออกไป

“ไม่เพคะ!”

หลิงอวี๋มิรู้สึกเจ็บแค้นแล้วจริง ๆ

แม้ว่าตอนนั้นที่ข้ามเวลามา เซียวหลินเทียนจะสับสนมาก เอาแต่จะทุบตีจะฆ่าตน

แต่นั่นคือความแค้นก่อนหน้านี้ของพวกเขา ตอนนี้หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนเข้ากันได้ดีมาก นางลืมเรื่องเหล่านั้นไปแล้ว!

เซียวหลินเทียนเห็นว่าหลิงอวี๋สงบมาก อีกทั้งไม่มีความเกลียดชังในดวงตา เขาจึงรวบรวมความกล้าที่จะเอ่ย

“แล้ว… เราจะเริ่มต้นกันใหม่ได้หรือไม่?”

หลิงอวี๋ตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วขมวดคิ้ว การหมั้นหมายของหลิงหว่านกับเผยอวี้ไปกระตุ้นเซียวหลินเทียนเข้าหรือไร?

มิเช่นนั้นเขาจะพูดเช่นนี้ได้เยี่ยงไร!

“เซียวหลินเทียน ท่านยังจำสิ่งที่หม่อมฉันเคยบอกท่านถึงความคิดเห็นเรื่องการแต่งงานของหม่อมฉันครั้งที่แล้วได้หรือไม่?”

“สิ่งที่หม่อมฉันหวังคือการแต่งงานครองคู่กันไปตลอดชีวิต… หม่อมฉันหวังว่าสามีจะรักหม่อมฉัน ให้เกียรติหม่อมฉัน และเชื่อใจหม่อมฉัน!”

“เจ้าชอบข้าหรือไม่? เจ้าเชื่อใจข้าหรือไม่?”

“เซียวหลินเทียน...”

ขณะที่หลิงอวี๋กำลังจะเอ่ย นางก็ได้ยินเสียงของสุ่ยหลิงมาจากข้างนอก

“พระชายา หมิ่นกูเข้ามาบอกว่าเฮยจื่อป่วย มีตุ่มน้ำขึ้นตามเนื้อตัว หมิ่นกูถามว่าเราควรเชิญหมอข้างนอกหรือท่านจะออกไปตรวจดีเจ้าคะ?”

“ข้าจะไปดูเอง”

ตนเป็นหมอ แล้วเหตุไฉนต้องไปเชิญหมอด้วยเล่า!

พูดจบ หลิงอวี๋ก็รีบเดินออกไป กระทั่งมาถึงเรือนที่เฮยจื่ออาศัยอยู่ หลิงอวี๋ก็เดินเข้าไปแล้วก็เห็นเด็กรับใช้เช็ดเหงื่อให้เฮยจื่อ หน้าของเฮยจื่อก็แดงเพราะพิษไข้

“มีตุ่มน้ำขึ้นเมื่อใด?”

หลิงอวี๋เอ่ยถามขณะนั่งลงข้างเตียงของเฮยจื่อ

“พระชายา เมื่อวานมีขึ้นที่ท้องของนายน้อยสองตุ่ม คิดว่าถูกแมลงกัด จึงมิสนใจขอรับ!”

เด็กรับใช้เอ่ยอย่างขี้อาย “คืนนี้นายน้อยมิได้กินข้าวเย็น บ่าวจึงได้พบว่าเขามีตุ่มน้ำมากขึ้นและมีไข้ด้วย…”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา