ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 955

สรุปบท บทที่ 955: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา

สรุปตอน บทที่ 955 – จากเรื่อง ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา โดย GoodNovel

ตอน บทที่ 955 ของนิยายโรแมนติกเรื่องดัง ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา โดยนักเขียน GoodNovel เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

หลิงอวี๋ตรวจชีพจรของเฮยจื่อ เฮยจื่อมองหลิงอวี๋อย่างงุนงงแล้วพยายามลุกขึ้นนั่งทำความเคารพ

“อย่าขยับ! นอนลงเถิด!”

หลิงอวี๋ยิ้มให้เขา

เด็กคนนี้เปลี่ยนไปมากตั้งแต่เข้าเรียน ประกอบกับการกำกับดูแลอย่างต่อเนื่องของเซียวหลินเทียน นิสัยที่มิดีก่อนหน้านี้ก็เกือบจะหายไปหมดแล้ว

แม้ว่าหลิงอวี๋จะมิสามารถพูดได้ว่าชอบเขามาก แต่ก็เริ่มที่จะยอมรับเขาแล้ว

หลังจากตรวจไปสักพัก หลิงอวี๋ก็รู้แล้วว่าอาการป่วยของเฮยจื่อเป็นการติดเชื้อโรคฝีดาษ นางตกใจมาก

ในสมัยโบราณโรคฝีดาษเป็นโรคที่มีอัตราการตายสูง และแพร่กระจายอย่างรวดเร็วในหมู่เด็ก หลิงอวี๋จึงสั่งทันที

“เถาจื่อ ให้หมิ่นกูส่งพี่เลี้ยงสองคนมาเฝ้าทางเข้าเรือนของเฮยจื่อไว้ มิอนุญาตให้ใครเข้าออกทั้งสิ้น!”

“วันพรุ่งให้หมิ่นกูส่งคนไปลาให้เฮยจื่อด้วย เขาจะมิไปหออักษรจนกว่าจะดีขึ้น!”

เมื่อเด็กรับใช้ได้ยินที่หลิงอวี๋เอ่ย เขาก็เอ่ยด้วยความตื่นตระหนก “พระชายา... นายน้อยน้อย... นายน้อย จะตายหรือไม่ขอรับ?”

“ไม่! อย่าคิดอะไร้สาระเยี่ยงนั้น ประเดี๋ยวข้าจะให้คนไปต้มยามาให้ พวกเจ้าที่ดูแลเฮยจื่อก็ดื่มกันคนละชาม จะได้ป้องกันการติดเชื้อ!”

หลิงอวี๋เอ่ยถาม “เซี่ยอี ในช่วงสองวันที่ผ่านมาที่หออักษรมีใครมิสบายหรือไม่?”

เซี่ยอีเอ่ยอย่างประหม่า “มีนายน้อยหลายคนขอลา! มิได้บอกว่าป่วยหนักขนาดไหน! เราเองก็มิได้สนใจนักขอรับ!”

หลิงอวี๋ขมวดคิ้ว เฮยจื่อคงติดเชื้อฝีดาษในหออักษร

ครอบครัวเหล่านี้คงไปเชิญหมอ แต่ปกปิดความเจ็บป่วยไว้ นี่มิใช่การล้อเล่นกับความปลอดภัยของเด็กคนอื่น ๆ หรือ?

“สุ่ยหลิง ไปเรียกท่านอ๋องมา!”

เซียวหลินเทียนได้ยินก็ตกใจเช่นกัน ท่านชายน้อยขององค์ชายเย่มีอายุเพียงสามเดือนกว่า หากเขาติดเชื้อฝีดาษแล้วจะยังมีชีวิตอยู่ได้หรือไม่?

เขาเดินตามหลิงอวี๋ไปตำหนักองค์ชายเย่

องค์ชายเย่กับภรรยาวิตกกังวลราวกับมดที่เดินอยู่บนหม้อไฟ

ดวงตาของพระชายาเย่จูหลานแดงก่ำ เมื่อนางเห็นหลิงอวี๋ ก็ตะโกนอย่างกังวล “ท่านพี่สะใภ้สี่ โปรดช่วยเราตรวจเสี่ยวเป่าที วันนี้เขากินอะไรมิได้เลย ทั้งยังมีตุ่มน้ำทั่วร่างกายด้วย!”

“มิได้เชิญหมอมาหรือ?” หลิงอวี๋ขมวดคิ้ว โรคฝีดาษมิใช่โรคที่วินิจฉัยยาก ปกติแล้วหมอก็มองออกกันทั้งนั้น

“เราเชิญหมอจากโรงหุยชุน เขาบอกเพียงว่าอาหารทำให้เสี่ยวเป่าแพ้ ทำความสะอาดด้วยยานี้สองวันก็จะดีขึ้น ใครจะคิดว่าทำความสะอาดด้วยยาแล้วก็ยังมิดีขึ้น ทั้งยังร้ายแรงขึ้นด้วย!”

จูหลานจ้องมององค์ชายเย่ด้วยความโกรธ องค์ชายเย่ก็หลีกเลี่ยงสายตาของหลิงอวี๋ด้วยความรู้สึกผิด

หลิงอวี๋มิสนใจที่จะวิเคราะห์ว่าเหตุใดองค์ชายเย่จึงทำเช่นนี้ และเอ่ยเคือง ๆ “นี่คือการติดเชื้อไข้ฝีดาษ! มิใช่อาการแพ้...”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา