ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 959

หลิงอวี๋รู้สึกประทับใจกับสิ่งที่จูหลานเอ่ย

จูหลานดูไร้เดียงสา แต่นางก็มีสติ!

“ท่านพี่สะใภ้สี่ ท่านคิดว่าข้าโตแล้วใช่หรือไม่?”

จูหลานยิ้ม “ก่อนหน้านี้ข้าเคยได้ยินเกี่ยวกับท่านมามากแล้ว ข้าได้ยินมาว่าท่านเกือบจะถูกท่านอ๋องอี้ทุบตีจนตาย แต่ในที่สุดท่านก็ตื่นขึ้นมา!”

“ข้าก็เหมือนกัน ความตายอยู่ใกล้ข้ามากเมื่อตอนที่ข้าให้กำเนิดลูก!”

“ข้ามักจะคิดว่าหากข้ามิโชคดีพอที่ได้พบท่าน หลุมศพของข้าคงเต็มไปด้วยวัชพืช! เมื่อเทียบกับความตาย ความรุ่งโรจน์กับความมั่งคั่ง ในใต้หล้านี้เป็นเพียงเมฆที่หายวับไปได้เท่านั้น!”

“เซียวหลินมู่มิเคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน หลังจากได้รับกำลังใจจากคนอื่น เขาลืมไปเลยว่าตัวเขาเองมีความสามารถแค่ไหน!”

จูหลานส่ายหัวพลางถอนหายใจ “ท่านอ๋องอี้มีพลังมากกว่าเขามาก ตอนที่ท่านถูกใส่ร้าย เขาเจอกับกองทัพหลวงก็ยังทำอะไรมิถูก!”

“เซียวหลินมู่มิเคยคิดเลยว่าตอนที่เขาถูกศัตรูรายล้อม หากมิได้รับความช่วยเหลือจากพี่น้องที่เสียชีวิตไป ใครจะช่วยเขา!”

หลิงอวี๋เงียบไป นางเข้าใจได้ว่าจูหลานแสดงความปรารถนาดีต่อนาง มิว่าจะเป็นเพื่อเซียวหลินมู่หรือเพื่อตัวนางเอง หลิงอวี๋ก็ยอมรับในความปรารถนาดีของนาง

หลิงอวี๋คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเอ่ย “ท่านอ๋องของข้าแค่ดูภายนอกเย็นชา แต่จริง ๆ แล้วเขาเป็นคนจิตใจดี! เขาก็เหมือนกับข้า ข้าจะมิรุกรานผู้อื่นเว้นแต่พวกเขาจะทำให้ข้าขุ่นเคือง!”

“ดูสิ เขาถูกวางแผนทำร้ายหลายครั้ง คนทั้งหมดนี้ขัดแย้งกับเขา แต่เขาจะมิริเริ่มวางแผนต่อต้านใครเลย!”

“เขาจดจำความเมตตาของผู้ที่ใจดีกับเขาเสมอ เมื่อถึงเวลา เขาจะต้องตอบแทนบุญเจ้าอย่างแน่นอน!”

“หลานหลาน ข้ามิสามารถรับประกันได้ว่า เขาจะมิต่อสู้เพื่อตำแหน่งนั้น แต่ข้ารับประกันได้ว่า ตราบใดที่เซียวหลินมู่ไม่มีเจตนาชั่วร้ายต่อเรา มิว่าใครจะเข้ารับตำแหน่งนั้นในภายภาคหน้า เราก็จะเป็นสหายที่ดีต่อกันไปตลอดชีวิต!”

จูหลานก็เข้าใจคำพูดของหลิงอวี๋ นางยิ้ม นี่ถือได้ว่าเป็นการรับประกันซึ่งกันและกัน!

ทั้งสองหยุดพูดหัวข้อนี้แล้วคุยเรื่องต่าง ๆ กันไป

“เสี่ยวเป่า มิสบายใช่หรือไม่ ให้ป้าตรวจดูหน่อยหนา!”

หลิงอวี๋ใช้นิ้วแตะแก้มเล็ก ๆ ของเขา แล้วเสี่ยวเป่าก็ยิ้มให้หลิงอวี๋

จูหลานใจสั่นเมื่อเห็น เสี่ยวเป่าจำคนได้เป็นอย่างดี และจะร้องไห้เมื่อเห็นคนที่มิคุ้นเคย

แต่ในเวลานี้ เมื่อเผชิญหน้ากับหลิงอวี๋ เขากลับแสดงรอยยิ้มที่หายาก

เขาจำหลิงอวี๋ที่เป็นผู้ช่วยชีวิตของเขาได้ใช่หรือไม่ เขายิ้มขอบคุณหลิงอวี๋หรือ?

นี่คือลิขิตระหว่างเสี่ยวเป่ากับหลิงอวี๋ บางทีนี่อาจจะเป็นเครื่องเตือนใจจากสวรรค์ว่าพวกเขามิควรแยกจากหลิงอวี๋เพราะตำแหน่งลวงตานั้น

เมื่อลูกอายุได้หนึ่งเดือน แม่ของตนแอบขอให้พระภิกษุผู้มีชื่อเสียงดูดวงชะตาให้เขา บอกว่าเขาจะถูกลิขิตให้ประสบภัยพิบัติมากมาย ต้องการความช่วยเหลือจากคนสูงศักดิ์จึงจะเติบโตได้อย่างราบรื่น

จูหลานนึกถึงหลิงอวี๋ที่ช่วยเสี่ยวเป่าถึงสองครั้ง หรือหลิงอวี๋เป็นผู้สูงศักดิ์ที่ถูกลิขิตมาเพื่อเสี่ยวเป่า?