มีชีเจิ้นคอยออกคำสั่ง แม่นมจางก็ยิ้มอย่างแสแสร้งให้กับชีหยวน พลางพูดจาเหน็บแนม “คุณหนูใหญ่ ไหน ๆ ก็มาถึงขั้นนี้แล้ว ท่านอย่าได้ดิ้นรนอีกเลยเจ้าค่ะ บ่าวเห็นมากับตา จะพลาดได้เช่นไรกันเจ้าคะ?”
ดวงตาของนางเป็นประกายด้วยความพึงพอใจ
ทำอันใดไม่ได้แล้ว นางยืนอยู่ฝั่งชีอวิ๋นถิงกับชีจิ่น
ในเมื่อเลือกข้างแล้ว ย่อมต้องหวังให้ชีหยวนไปให้พ้นยิ่งไกลเท่าใดยิ่งดี
ชีหยวนมองนางอย่างเย็นชา “ข้าไม่ได้พูดกับเจ้า! ไปให้พ้น!”
แม่นมจางอับอายขายหน้าไปชั่วขณะ ยืดอกเข้าขวางด้วยความหุนหันพลันแล่น “คุณหนูใหญ่ บ่าวแค่ปฏิบัติตามคำสั่งเท่านั้น ท่านอย่ามัวโต้เถียงกับบ่าวอยู่ที่นี่อีกเลยเจ้าค่ะ… ”
นางถึงขั้นเตรียมเอื้อมมือจะไปดึงชุดของชีหยวนเสียด้วยซ้ำ
ชีเจิ้นกับนางหวังไม่มีปฏิกิริยาแม้แต่น้อย
ชีหยวนสีหน้าไร้ความรู้สึก ยกมือขึ้นทั้งซ้ายและขวา แล้วตบเข้าไปที่ใบหน้าของแม่นมจางทั้งสองข้าง
กลางดึกอันเงียบสงัด เสียงตบทั้งสองครั้งดังชัดเจนเป็นพิเศษ
แม่นมจางถูกตบจนมึนงง ไม่คิดไม่ฝันว่าชีหยวนจะหยาบคายได้ถึงเพียงนี้!
นางเด็กบ้านนอกสมควรตายผู้นี้!
มิน่าเล่าทั้งตระกูลถึงไม่มีใครชื่นชอบนางแม้แต่คนเดียว!
ไม่มีความเป็นกุลสตรีแม้แต่น้อย!
เอะอะก็เอาแต่ตบตีผู้อื่น!
นางกุมใบหน้าพลางมองชีหยวนด้วยความโกรธแค้น ยับยั้งชั่งใจไม่ให้ตนเองเอาคืนชีหยวน
อดทนไว้ อดทนไว้!
นางเตือนตนเอง รอให้ตนเองขุดหาหลักฐานเอาผิดชีหยวนให้ได้ก่อนเถิด ดูสิว่าชีหยวนยังจะสามารถโอ้อวดอันใดได้อีก!
เมื่อถึงตอนนั้น ฮูหยินที่รักและทะนุถนอมคุณชายใหญ่จะเป็นคนแรกที่รับไม่ได้กับชีหยวน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงในเงามาร