ยอดหญิงในเงามาร นิยาย บท 46

นางหวังมองชีหยวนด้วยสายตาซับซ้อน

นางต้องการจ้องจับผิดชีหยวนมาตั้งแต่ต้น ด้วยธรรมเนียมที่ว่าเมื่อลงจากรถม้าแล้วต้องหันกลับมาประคองผู้อาวุโสด้วย นางคิดว่าชีหยวนจะไม่ทราบธรรมเนียมดังกล่าวนี้

คิดไม่ถึงว่า ชีหยวนจะรู้จักธรรมเนียมนี้อย่างถ่องแท้!

เปลือกตาของนางกระตุกเล็กน้อย เห็นฮูหยินใหญ่และฮูหยินรองของตระกูลเซี่ยงเดินออกมาต้องรับจากประตูบุปผาย้อยแล้ว จึงรีบผุดยิ้มออกมา

ฮูหยินใหญ่เซี่ยงและฮูหยินรองเซี่ยงยิ้มกว้าง ทักทายนางหวังก่อน แล้วค่อยมองไปยังชีหยวน ก่อนจะถามไถ่อย่างสนิทสนม “นี่คือลูกที่เพิ่งรับกลับมาคนนั้นเองหรือ?”

เรื่องที่ตระกูลชีเคยทำเด็กคนหนึ่งพลัดหายไป และตามตัวกลับมาได้แล้วนั้น ถูกนำไปแจ้งให้ญาติพี่น้องสหายใกล้ชิดรับทราบทั่วกันแล้ว นางหวังยิ้มพลางผงกศีรษะ “ใช่แล้ว เพิ่งรับกลับมาได้ไม่นาน ถึงคราวต้องให้เด็กคนนี้ทำความรู้จักกับญาติพี่น้องแล้ว พวกท่านต้องมาร่วมงานเลี้ยงให้ได้นะ”

ก่อนจะผินใบหน้ามองชีหยวนอีกครั้ง “แม่หนูหยวน คารวะป้าสะใภ้ของเจ้าสิ”

ชีหยวนเดินขึ้นไปด้านหน้าและยอบกายทำความเคารพฮูหยินใหญ่เซี่ยงและฮูหยินรองเซี่ยง “คารวะป้าสะใภ้ใหญ่เซี่ยง คารวะป้าสะใภ้รองเซี่ยงเจ้าค่ะ ขอป้าสะใภ้ทั้งสองมีมงคลโชคสมปรารถนา”

ฮูหยินใหญ่เซี่ยงดึงชีหยวนเข้ามาใกล้ตัวจากนั้นก็ยิ้มออกมา “ตายจริง ช่างเป็นเด็กดีจริงเชียว!”

ฮูหยินรองเซี่ยงเองก็ทักทายนางหวังเช่นกัน “มังกรย่อมให้กำเนิดมังกร หงส์ย่อมให้กำเนิดหงส์ ดรุณีผู้นี้มีสัมมาคารวะเช่นนี้ มองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นบุตรของพวกท่าน!”

นางหวังรู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อย แต่ใบหน้ายังฝืนยิ้มไว้พลางเอ่ยว่า “พวกท่านอย่าเพิ่งรีบชมเชยนางเลย! เพิ่งกลับมาไม่นาน ยังไม่เข้าใจอะไรทั้งสิ้น ต้องคอยอบรมสั่งสอนไปทีละอย่าง จากนี้ยังต้องวานให้พวกท่านช่วยดูแลอีกมากถึงจะใช้ได้”

นางไม่ค่อยอยากให้การสนทนาเน้นไปที่ตัวชีหยวนคนเดียวนัก จึงรีบดึงฮูหยินใหญ่เปลี่ยนประเด็นทันที “จริงสิ หรงหรงเล่า? เหตุใดวันนี้ไม่เห็นนางเลย?”

เซี่ยงหรง เป็นคู่หมั้นของชีอวิ๋นถิง

การสมรสเป็นการเชื่อมกันของสองสกุล และการสมรสกับตระกูลเซี่ยงนี้ ทั้งตระกูลเซี่ยงและตระกูลชีต่างให้ความสำคัญและพึงพอใจเป็นที่สุด

นางหวังเองก็มองเซี่ยงหรงเป็นลูกสะใภ้ของตนเองมานานแล้ว และพอใจกับนางเป็นอย่างยิ่ง

ฮูหยินใหญ่เซี่ยงยิ้มพลางส่ายศีรษะ “แม่หนูคนนี้ไม่รู้ว่าวันนี้ไปได้ของเล่นใหม่อะไรมา ยามนี้อยู่ด้านในกับท่านย่า”