ย้อนยุคไปเป็นสปายขันทีผู้เก่งกาจ!(จบ) นิยาย บท 4

ถึงกำลังภายในระดับสองจะไม่ได้แข็งแรงมาก แต่ก็ดีกว่าไม่มีเลย

ที่สำคัญคือต้องมีกำลังภายในก่อนถึงจะฝึกวิทยายุทธ์ได้ ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีทางเป็นจอมยุทธ์ได้

ระบบวางแผนมาได้รอบคอบดีเหมือนกัน

จะกุมความลับไว้แต่ไร้ความสามารถไม่ได้

เหมือนเขาในตอนนี้

นอกจากชิงอวี้แล้ว เขาอาจจะเป็นคนเดียวในวังเลยก็ได้ที่รู้ว่าฮ่องเต้แท้จริงแล้วเป็นผู้หญิง

แต่เขาทำได้แค่ปิดปากเงียบไว้เท่านั้น

พูดอะไรออกไปนิดเดียวก็เท่ากับต้องตาย

แต่ถ้าเขามีพลังยุทธ์สักระดับเจ็ดหรือแปดเหมือนเซียนยุทธ์

ต่อให้ฮ่องเต้คิดฆ่าเขา ยังไม่ต้องคิดว่าจะเอาชนะชิงอวี้ได้หรือเปล่า แต่อย่างน้อยเขาก็ป้องกันตัวเองได้

ต้องมีพลังอำนาจมากพอ ความลับถึงจะมีค่า

ซูลั่วคิดว่าสักวันหนึ่ง

เขาจะต้องพูดกับฮ่องเต้ให้ได้ “ฝ่าบาท พระองค์ก็คงไม่อยากให้ใครรู้ว่าตัวเองเป็นผู้หญิงใช่ไหมพ่ะย่ะค่ะ” ถ้าเป็นแบบนี้…ฮ่องเต้ก็จะต้องเชื่อฟังคำสั่งเขา

หรือไม่ก็ “ฮองเฮา พระองค์คงไม่อยากให้องค์หญิงถูกกลั่นแกล้งหรอกใช่ไหมพ่ะย่ะค่ะ”

แน่นอนว่าตอนนี้ทำได้แค่คิด…

ชะตากรรมของเขายังอยู่ในกำมือของฮ่องเต้ หากภารกิจไม่สำเร็จ…ก็รู้เลยว่าจะลงเอยอย่างไร!

“เกือบลืมว่ายังมียาล้างไขกระดูกอยู่…”

ซูลั่วหยิบยาล้างไขกระดูออกมา แล้วกลืนลงไปโดยไม่ลังเล

ยาล้างไขกระดูกชำระล้างมลทินทั้งมวลในกระดูกและเส้นปราณ ถือเป็นยาชั้นดีที่หาได้ยาก

ซูลั่วรู้สึกร้อนผ่าวไปทั่วร่างกายทันทีที่กินยาเข้าไป

ทั้งครั่นเนื้อครั่นตัวทั้งร้อนรุ่ม

จากนั้นก็มีคราบดำเหนียวเหนอะซึมออกมาจากผิวหนัง

เขามีอาการอยู่อย่างนี้ถึงครึ่งชั่วโมงก่อนจะหายเป็นปกติ

ซูลั่วรีบไปล้างคราบสีดำบนตัวออกให้สะอาด

เขารู้สึกกะปรี้กะเปร่าขึ้นมาทันควัน!

“สบายตัวสุดๆ !”

ทันใดนั้นประตูห้องก็ถูกเปิดออก

หัวหน้าขันทีหลี่เดินเข้ามาแล้วชะงักเมื่อเห็นท่อนบนอันเปลือยเปล่าของซูลั่ว “ซูลั่ว เจ้าไม่ได้…”

ซูลั่วถามกลับ “ไม่ได้อะไรหรือ”

ซูลั่วรู้ดีว่าหัวหน้าขันทีหลี่ตกใจที่เห็นเขายังมีชีวิตอยู่

ไอ้สารเลวคนนี้แหละที่ส่งเขาไปตาย!

ขันทีหลี่แสร้งหัวเราะ “ไม่มีอะไร…เจ้า…ไม่ได้ทำผิดอะไรใช่ไหม”

ซูลั่วประชด “แน่นอน ทำผิดก็ต้องตายสิ ใช่ไหมล่ะท่านขันทีหลี่”

“ข้าไม่ได้ทำผิด แถมฝ่าบาทยังชอบใจมากด้วย สั่งให้ข้าไปคอยรับใช้พรุ่งนี้”

หัวหน้าขันทีหลี่อึ้งไป “งั้นรึ ข้าขอยินดีด้วย! เจ้าได้รับใช้ข้างกายฝ่าบาท วันหน้าข้าคงต้องขอพึ่งพาท่านขันทีซูแล้ว”

พอได้ยินว่าซูลั่วได้รับใช้ข้างกายฮ่องเต้ คำเรียกชื่อก็เปลี่ยนไป

หัวหน้าขันทีเป็นขุนนางขั้นแปด ส่วนซูลั่วขั้นเก้า แต่จริงๆ ก็ไม่ได้ต่างกันมากนัก…สูงกว่าซูลั่วระดับเดียวเท่านั้น

แต่สำหรับขันที ไม่ว่าตำแหน่งไหน ต้องเป็นผู้คุมหัวหน้าอีกทีหนึ่งเท่านั้นถึงจะมีประโยชน์ ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องดูด้วยว่าเจ้านายเป็นใคร

ขันทีขั้นสี่ที่ติดตามพระสนมก็ไม่กล้าเทียบตัวกับขันทีขั้นเก้าที่ติดตามฮ่องเต้หรอก

ซูลั่วยิ้ม “พูดได้ดี”

ซูลั่วไม่ได้ตอบโต้อะไร

แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ทำอะไรเลย

ซูลั่วใช้งานดวงตาส่องความลับทันที

ข้อมูลของขันทีหลี่ปรากฏออกมาต่อหน้าซูลั่ว

【ชื่อ:หลี่เม่าไฉ

อายุ:38

วิชายุทธ์:จอมยุทธ์ระดับสาม

สถานะ:หัวหน้าขันที

ความลับข้อที่หนึ่ง:ฮองเฮาสัญญาว่าจะเลื่อนตำแหน่งให้แลกกับการส่งซูลั่วไปอาบน้ำให้ฮ่องเต้】

“หา” ซูลั่วไม่อยากเชื่อ

ที่แท้ฮองเฮาอยู่เบื้องหลังเองเรอะ

ซูลั่วนึกว่าฮองเฮาปล่อยเขาไปแล้วซะอีก!

ถ้าไม่มีเจ้าระบบนี้ เขาคงจะซาบซึ้งในบุญคุณของฮองเฮาต่อไปอีกนาน

บ้าชะมัด!

มีอีกหนึ่งอย่างที่ซูลั่วคาดไม่ถึง ขันทีคนนี้เป็นถึงจอมยุทธ์ระดับสามเชียว

โชคดีที่เมื่อกี้เขาไม่ได้ตอบโต้ ไม่อย่างนั้นคงเจ็บตัวฟรี

เขาครุ่นคิด ดูเหมือนในวังนี้ทุกคนจะมีวิทยายุทธ์กันหมด

รวมถึงฮองเฮากับฮ่องเต้ด้วย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ย้อนยุคไปเป็นสปายขันทีผู้เก่งกาจ!(จบ)