บทที่1 ระหว่างเราจบสิ้นกันแล้ว
ขณะที่นรมนถือที่ตรวจการตั้งครรภ์อยู่นั้น เธอรู้สึกประหลาดใจ
เธอตั้งครรภ์แล้ว!
ท้องลูกของบุริศร์แล้ว!
แต่งงานมาสามปี ในที่สุดเธอก็มีลูกกับเขา นี่ไม่ใช่เรื่องธรรมดาๆสำหรับนรมน
เธอถือที่ตรวจการตั้งครรภ์เดินออกไปข้างนอกอย่างมีความสุข เธออดใจไม่ไหวที่จะบอกข่าวดีนี้กับบุริศร์ แต่เมื่อหันหลังกลับเธอกลับเห็นเงาร่างที่คุ้นตา
เขมิการึ
รักครั้งแรกของบุริศร์! หล่อนกลับมาแล้ว!
นรมนรีบติดตามไปอย่างรวดเร็ว เธอได้พบว่าบุริศร์ซึ่งควรจะอยู่ที่บริษัทตอนนี้กลับอยู่ที่ข้างกายของหล่อน เขาโอบเธอไว้อย่างทะนุถนอม เห็นได้ชัดว่าท้องของเธอนั้นน่าจะอายุครรภ์ได้ราวห้าเดือนกว่าแล้ว
“บุริศร์ ฉันสบายดี ไม่ต้องเป็นห่วง เด็กแข็งแรงดี”
“ตรวจเสียหน่อยจะได้สบายใจ ยังไงเด็กในท้องคุณก็เป็นหลานชายคนโตของตระกูลโตเล็กของพวกเรา จะให้มีอะไรผิดพลาดแม้เพียงเล็กน้อยไม่ได้”
เขมิกายิ้มหน้าบานเหมือนดอกไม้ บุริศร์อ่อนโยนเช่นสายน้ำ ฉากนี้ช่างทำให้นรมนเจ็บลึก
“พวกเธอกำลังทำอะไรกันอยู่”
นรมนซ่อนที่ตรวจการตั้งครรภ์ในมือเอาไว้ เล็บเธอจิกกระดาษที่อยู่ในมือ ความเจ็บนี้เทียบไม่ได้แม้หนึ่งในสิบของความเจ็บในหัวใจเธอ
เธอสงบสติอารมณ์ เพื่อที่จะให้กำเนิดลูกของบุริศร์ เธอทานยาบำรุงอยู่เป็นเวลาสามปี ไปหามาทุกโรงพยาบาล หลายครั้งที่ทำให้เกือบถึงแก่ชีวิต ไม่คาดคิดว่าเมื่อถึงวันที่เธอตั้งครรภ์เธอกลับได้เห็นเขมิกาท้องลูกของบุริศร์
“เธอมาที่นี่ได้อย่างไร”
ทันใดนั้นบุริศร์ก็ขมวดคิ้ว แววตาที่อ่อนโยนดุจสายน้ำเมื่อครู่ก็กลายเปลี่ยนเป็นเยือกเย็น ดูเหมือนว่าอุณหภูมิโดยรอบจะลดลงหลายองศา
ท่าทีของนรมนตั้งแต่เห็นเขา เธอก็อดไม่ได้ที่จะถาม
“บุริศร์คุณอยู่ที่นี่ได้อย่างไรคะ ฉันเป็นภรรยาของคุณ แต่ตอนนี้คุณท้องลูกกับคนอื่น ความจริงแล้วคุณควรจะถามฉันมากกว่าว่ามาที่นี่ได้อย่างไร”
คำถามของเธอดึงดูดความสนใจของผู้คนรอบข้าง
ทันใดนั้นเขมิกาก็น้อยใจและร้องไห้ออกมา
“บุริศร์ ฉันขอโทษ ฉันทำให้คุณต้องเหนื่อยแล้ว ถ้าฉันไม่กลับมา ไม่ได้บอกว่ามีเด็กคนนี้อยู่ หรือว่าใจร้ายเอาเด็กคนนี้ออกไป บางทีอาจจะไม่ทำให้มนเข้าใจผิด ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเอง”
เมื่อพูดจบเขมิกาก็หมุนตัวและวิ่งหนีไป
“พฤกษ์ ตามคุณเขมิกาไป ระวังท้องเธอด้วย ถ้าเด็กในท้องเธอเป็นอะไรไปแม้แต่นิดเดียว ผมจะเอาเรื่องกับคุณ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย