แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 193

บทที่ 193 ตัดสินใจเลือกยาก

คุณนายตระกูลโตเล็กเห็นด้วยและเข้าใจว่ากมลควรตรวจซ้ำ แต่เมื่อบุริศร์บอกว่าเธอต้องไปตรวจด้วย คุณนายตระกูลโตเล็กก็รู้สึกประหลาดใจ

“คนแก่อย่างฉันต้องตรวจอะไร?”

คุณนายตระกูลโตเล็กมีท่าทีปฏิเสธ

บุริศร์กุมมือของคุณนายตระกูลโตเล็กไว้แล้วพูดว่า “แม่ครับ หลายปีมานี้ แม่อยู่ต่างประเทศมาตลอด ผมไม่รู้ว่าสุขภาพร่างกายแม่จะเป็นยังไงบ้าง ถึงแม้ว่าตอนนี้ดูเผินๆแล้วจะยังสบายดีอยู่ แต่ว่าผมไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ แม่เชื่อผมเถอะ ไปตรวจร่างกายได้ไหมครับ?”

ความจริงแล้วคุณนายตระกูลโตเล็กไม่ชอบเข้าโรงพยาบาลมากๆ ถ้าไม่ใช่เพราะกมล เธอก็คงไม่ไปที่โรงพยาบาล พอเห็นท่าทางของบุริศร์แบบนี้ เธอก็ครุ่นคิดอยู่สักพักจากนั้นจึงถามขึ้นมาว่า “ร่างกายฉันมีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”

“เปล่าครับ ก็แค่ตรวจร่างกายทั่วไป แม่อย่าคิดมากเลย”

บุริศร์พยายามเลี่ยง

แต่คิดว่าคุณนายตระกูลโตเล็กเป็นใคร?

เธอมองมาที่บุริศร์ ดวงตาคู่นั้นคมกริบเป็นอย่างมาก จนบุริศร์แทบจะต้านทานไหว

“แม่——“

“ตกลงมันเรื่องอะไรกันแน่?”

เมื่อบุริศร์เห็นคุณนายตระกูลโตเล็กยืนกรานจะรู้ให้ได้ เขาจึงต้องบอกเรื่องผลตรวจที่โรงพยาบาลเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กกับคุณนายตระกูลโตเล็กไป

ดวงตาของคุณนายตระกูลโตเล็กหรี่ลง แล้วพูดว่า “ตอนยังเป็นสาวฉันเคยกินยาจริงๆ แต่ไม่ใช่ยาพิษอะไรทั้งนั้น มันเป็นยาจีน ตอนนั้นฉันกับพ่อแกแต่งงานกันมาตั้งหลายปีแต่ก็ไม่มีลูกสักที พวกฉันเลยไปหาหมอ หมอบอกว่ากรุ๊ปเลือดของพวกฉันไม่ตรงกัน เลยมีลูกยาก ตอนนั้นฉันรู้สึกใจแทบสลาย ถ้าชาตินี้ทั้งชาติผู้หญิงอย่างฉันไม่สามารถเป็นแม่คนได้ แล้วแบบนั้นฉันจะเป็นผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบยังไง? ฉันไปหาหมอมาทุกที่ กินสมุนไพรไปตั้งไม่รู้เท่าไหร่ แต่ก็ยังไม่เห็นผล จนกระทั่งได้เจอป้าโอ”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ ดวงตาของบุริศร์ก็พลันหรี่เล็กลง

“ป้าโอ?”

“ใช่! แกสงสัยมาตลอดไม่ใช่เหรอว่าทำไมฉันและตระกูลโตเล็กถึงได้ดีกับป้าโอเป็นพิเศษขนาดนั้น? ก็เพราะว่าเธอทำให้ฉันมีลูก ทำให้ตระกูลโตเล็กมีทายาท แกรู้ไหมว่าสิ่งนี้มีบุญคุณกับตระกูลโตเล็กมากแค่ไหน? เพื่อให้ตระกูลโตเล็กมีทายาท ฉันถึงขนาดเคยจะหย่ากับพ่อของแก เพื่อให้เขาไปแต่งงานใหม่ แต่พ่อแกไม่ยอม สุดท้ายสวรรค์ก็ไม่ใจร้ายกับพวกเรา ถึงได้พาให้พวกเราได้มาเจอกับป้าโอ”

หัวคิ้วของบุริศร์เริ่มขมวด

“ป้าโอเก่งขนาดนั้นเลย? ถึงขนาดทำให้คนที่กรุ๊ปเลือดไม่ตรงกันอย่างพ่อกับแม่มีลูกได้?”

“ครอบครัวของเธอมีชื่อเสียงในเรื่องการรักษาภาวะมีบุตรยาก ถือได้ว่าเป็นตระกูลแพทย์แผนจีน แต่ว่าธุรกิจครอบครัวกลับย่ำแย่ ป้าโอถูกคนไม่ดีทำร้ายจนกลายเป็นคนเร่ร่อน ฉันกับพ่อของแกเลยช่วยเธอเอาไว้ถือเป็นการตอบแทนที่เธอจัดหายาให้พวกฉัน”

คำพูดของคุณนายตระกูลโตเล็กทำให้คิ้วของบุริศร์ยิ่งขมวดแน่น

“ยาอะไร? เอาไปให้หมอตรวจที่โรงพยาบาลได้ไหม?”

“ไม่ได้ ยาจีนจะเอาไปตรวจที่โรงพยาบาลได้ยังไง? โรงพยาบาลไม่เชื่อเรื่องยาจีนหรอกตอนนั้นฉันกับพ่อแกไม่มีทางเลือกจริงๆ เลยต้องกินยาของเธอ ยาพวกนั้นล้วนแล้วแต่เป็นมรดกตกทอดมาจากตระกูลของเธอ พวกฉันไม่กล้าไปขอดูหรอก ดังนั้นตั้งแต่การเตรียมยา ผสมยา จนถึงการต้มยา ป้าโอทำคนเดียวทั้งหมด แต่อย่าว่าเชียวนะ ยาของเธอได้ผลจริงๆ ฉันกับพ่อแกกินยาอยู่ประมาณครึ่งปี ก็ท้องพวกแกจนคลอดออกมา เพราะงั้นป้าโอคือผู้มีพระคุณกับตระกูลของเรา ตระกูลของเราห้ามทำไม่ดีกับเธอรู้ไหม?”

เมื่อคุณนายตระกูลโตเล็กพูดถึงเรื่องในอดีต ก็ยังคงปกป้องป้าโอเหมือนอย่างเคย

แต่ในใจของบุริศร์กลับไม่คิดอย่างนั้น

เมื่อก่อนเขาก็คิดว่าป้าโอดีกับตระกูลโตเล็ก แต่ว่าตอนนี้ถ้าดูจากเรื่องที่เธอทำกับกานต์และนรมน บุริศร์จึงไม่คิดว่าป้าโอหวังดีกับตระกูลโตเล็กขนาดนั้น

ยานั่นคืออะไรกันแน่?

จะเกี่ยวกับพิษที่อยู่ในร่างกายของคุณนายตระกูลโตเล็กหรือเปล่า? เรื่องทั้งหมดนี้บุริศร์ไม่เคยตรวจสอบเลย เขาทำได้แค่พูดออกไปว่า “แม่กับพ่อใจกล้าเกินไปแล้ว ตอนนี้ในร่างกายแม่มีพิษอยู่ตั้งไม่รู้เท่าไหร่ แม่เชื่อผมเถอะ ไปตรวจร่างกายดู ถ้าร่างกายมีปัญหาจริงๆ เราจะได้รักษาได้ทัน ผมยังรอให้แม่ช่วยผมเลี้ยงลูกอยู่นะ แม่อย่าอู้สิ”

บุริศร์กกังวลเป็นอย่างมาก

เมื่อเห็นลูกชายเป็นกังวล คุณนายตระกูลโตเล็กจึงไม่ดื้ออีกต่อไป

ได้แก้ไขความสัมพันธ์ฉันแม่ลูกกับบุริศร์ สำหรับเธอแล้วก็ถือเป็นการเริ่มต้นที่ดี

“โอเคๆ ฉันจะไปตรวจ! แกก็อย่าเครียดมาก ฉันได้ยินมาว่าแกจับป้าโอไว้ ฉันรู้ว่าบางเรื่องเธอก็ทำเกินไป แต่ว่านะบุริศร์ ถ้าหาตัวนรมนเจอ ฉันว่าให้เงินเธอสักก้อนหนึ่ง แล้วให้เธอกลับไปรักษาตัวที่บ้านเกิดเถอะ เรื่องอื่นน่ะอย่าสืบหาเลย”

“แม่! เรื่องกานต์.......”

“ฉันรู้ ฉันก็เจ็บปวดเรื่องกานต์เหมือนกันนั่นแหละ แต่ว่าเราจะลืมบุญคุณที่เธอมีต่อตระกูลไม่ได้ เรื่องกานต์ฉันจะเป็นคนรับผิดชอบให้แกกับนรมนเอง ชีวิตของฉันที่เหลือฉันจะทำดีกับนรมน ไม่ว่าเธอจะเจอเรื่องอะไร ผ่านอะไรมา ฉันขอพูดไว้ตรงนี้ ว่านรมนจะเป็นสะใภ้ของตระกูลโตเล็กตลอดไป และเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของแกด้วย!”

เมื่อคุณนายตระกูลโตเล็กพูดมาถึงขนาดนี้ บุริศร์จึงไม่กล้าพูดอะไรต่อ แต่เรื่องทำโทษป้าโอ เขาก็ยังคงไม่ละทิ้งความคิดของตัวเอง

เมื่อเห็นว่าคุณนายตระกูลโตเล็กเข้าไปตรวจแล้ว สีหน้าของบุริศร์ก็เคร่งขรึมเป็นอย่างมาก

“ประธานบุริศร์ คุณยังกังวลอะไรอีกเหรอ? ตอนนี้นายน้อยกับคุณหนูก็ไม่ได้อยู่ที่โรงพยาบาลเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กแล้ว เรามีอิสระอย่างสมบูรณ์แล้วด้วย ทำไมคุณยังเคร่งเครียดอยู่ล่ะครับ?”

“ฉันรู้แล้วว่านรมนอยู่ที่ไหน แต่ว่าการจะช่วยเธอออกมามันไม่ง่ายเลย ฉันเลยกำลังคิดว่าหลังจากช่วยนรมนออกมาแล้วค่อยให้กมลผ่าตัดดีไหม ถึงยังไงการผ่าตัดในครั้งนี้ นรมนก็รอมาตั้งห้าปี”

บุริศร์ห่วงหานรมนเสมอ ไม่รู้เลยว่าตอนนี้เธอจะเป็นยังไงบ้าง

เมื่อพฤกษ์ได้ยินที่บุริศร์พูด ก็นิ่งไปอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นก็พูดออกมาอย่างคาดเดาว่า “รเมศเหรอครับ?”

“เขานั่นแหละ! แต่ว่าตอนนี้ฉันต้องการให้คนไปล่อเขาออกมา จะช่วยนรมนออกมาได้หรือไม่นั้น ฉันคงต้องลองไปสำรวจดูก่อนถึงจะรู้”