แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 209

บทที่ 209 คุณจะหนีไปที่ไหนอีก

นรมนไม่แปลกใจที่ป้าโอทำเช่นนั้น

ตระกูลโตเล็กมีธุรกิจขนาดใหญ่ ป้าโอถ้าไม่ใช่คนโง่ หลังจากรู้ว่าคุณนายโตเล็กไม่สามารถมีลูกได้ จึงหาวิธีผูกพันใกล้ชิดกับหัวหน้าตระกูลโตเล็กอย่างแน่นอน

หากสามารถล่อลวงหัวหน้าตระกูลได้สำเร็จ และปล่อยให้หัวหน้าตระกูลตกหลุมรักเธอ อาจเป็นไปได้ที่จะเปลี่ยนนายหญิงได้

เมื่อก่อนไม่เคยรู้สึกถึงป้าโอเป็นอย่างไร แต่หลังจากเรื่องนี้ทั้งหมด นรมนรู้สึกว่าป้าโอเป็นคนเจ้าเล่ห์ และอดทนมาก เก่งมากในการปลอมตัว

คุณนายตระกูลโตเล็กสงบสติอารมณ์สักพักและกล่าว “ตอนนั้นพ่อของคุณกลัวว่าฉันจะต้องตกใจอีก ดังนั้นจึงเก็บซ่อนไว้มาตลอดกับฉัน แต่ก็เริ่มห่างเหินจากป้าโอ และเสนอที่จะเปลี่ยนคนเข้ามาแทนที่ในการตั้งครรภ์ใหม่ ฉันในตอนนั้นยังไม่ค่อยเข้าใจ คิดอย่างโง่ๆว่าพ่อคุณไม่พอใจกับการจัดเตรียมของฉัน และคิดว่าพ่อของคุณมีใครอยู่ข้างนอก แต่ก็ยังดีที่โกรธกัน และในที่สุดก็บังคับให้พ่อของคุณไม่มีทางเลือกอื่น จึงตกลงทำหลอดทดลอง แต่น่าเสียดายที่ยังทำไม่สำเร็จ”

“ภายหลังยังอยู่นอกที่เกิดเหตุ ทำให้ป้าโอตั้งครรภ์ได้สำเร็จ เมื่อป้าโอตั้งครรภ์ ฉันมีความรู้สึกที่หลากหลาย และไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นอย่างไร ฉันรู้ว่าฉันจะรักเด็กคนนี้มาก เพราะเขาเป็นลูกของคนโปรดของฉัน แต่ฉันแยกตัวออกมาเล็กน้อย ท้ายที่สุดเขาก็ไม่ได้ออกไปจากร่างกายของฉัน อารมณ์ที่ยุ่งเหยิงนี้คงอยู่จนถึงช่วงที่เด็กเกิด เมื่อฉันเห็นบุริศร์ยิ้มให้ฉัน ฉันก็รู้สึกว่าชีวิตของฉันถูกเติมเต็ม นั่นคือรอยยิ้มที่บริสุทธิ์ที่สุดในโลก เป็นสิ่งที่ฉันอยากจะปกป้องไปตลอดชีวิต”

ดวงตาของคุณนายโตเล็กเต็มไปด้วยน้ำตา แต่มุมริมฝีปากมีรอยยิ้ม มีเสน่ห์ และใจดีมาก

ทันใดนั้นนรมนก็เข้าใจคุณนายโตเล็ก

ผู้หญิงที่สามารถทำสิ่งนี้เพื่อความรักได้นั้น น่าชื่นชมมาก

“จริงๆแล้วคุณสามารถปล่อยให้ป้าโอไปในภายหลัง”

“ใช่ พ่อของคุณก็พูดเหมือนกันในตอนแรก น่าเสียดายที่ฉันกลัวว่าเด็กไม่มีนมแม่ จึงไม่เห็นด้วย สุดท้ายก็ให้ป้าโออยู่ต่อ และป้าโอก็เหมือนพี่เลี้ยงเด็กในช่วงเวลานั้นจริงๆ เพียงแค่ให้นมเด็กเสร็จ ก็จะนำเด็กมาให้ฉัน ฉันคิดว่าสิ่งนี้จะดำเนินต่อไปตลอดกาล”

“เธอคงไม่พอใจที่จะเป็นแค่พี่เลี้ยงเด็กเท่านั้น!”

น้ำเสียงที่มั่นใจอย่างมากของนรมนทำให้คุณนายตระกูลโตเล็กยิ้มอย่างขมขื่น

“ใช่ เธอไม่พอใจกับสถานะของพี่เลี้ยงเด็กจริงๆ ฉันค่อยๆค้นพบสิ่งนี้ แต่มันก็สายเกินไป เธอวางยาฉันและพ่อของคุณ และร่างกายของพ่อของคุณก็พังทลายลงในชั่วข้ามคืน ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเธอต้องการ ทรัพย์สินทั้งหมดของพ่อคุณจริงๆ ต้องการบังคับให้ฉันสละราชสมบัติ ปล่อยให้ลูกของเธอกลายเป็นทายาทของตระกูลโตเล็ก และเธอก็สามารถควบคุมทุกอย่างในตระกูลโตเล็กได้เช่นเดียวกับอัครมเหสีซีซี”

ตาของคุณนายตระกูลโตเล็กเย็นลงเล็กน้อย

นรมนประหลาดใจมาก

“พ่อถูกเธอฆ่า?”

“ใช่”

ความโกรธของคุณนายโตเล็กชัดเจนมาก

“แล้วคุณยังทนให้นางอยู่ในตระกูลโตเล็กได้อย่างไร?”

“เพราะเธอควบคุมตรินท์ในเวลานั้น และวางยาพิษตรินท์ คุณนึกภาพออกไหม? แม่ผู้ให้กำเนิด จะวางยาพิษลูกชายของตนเองจริงๆ! ก็เพื่ออำนาจและเงินที่หลอกลวงเหล่านั้น”

นรมนตกใจ

“คุณรู้สึกใจอ่อนขึ้นมา?”

“นั่นคือลูกของสามีฉัน! เป็นลูกของตระกูลโตเล็ก!”

คุณนายโตเล็กปิดหน้าด้วยความเจ็บปวด

“ฉันไม่สามารถทำผิดต่อสามีของฉัน หรือผิดตระกูลโตเล็ก ฉันพาป้าโอเข้าสู่ตระกูลโตเล็ก สามีของฉันถูกฉันฆ่าทางอ้อม เพราะบุริศร์คอยปกป้องฉัน เธอจึงไม่มีโอกาสได้ลงมือ แต่ตรินท์ยังเล็กขนาดนั้น แต่กลับเธอถูกควบคุม ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากบรรลุข้อตกลงสุภาพบุรุษกับเธอ ฉันบอกว่าบุริศร์จะเป็นทายาทของตระกูลโตเล็ก แม้ว่าเธอจะควบคุมกานต์ ไม่ก็แค่ฉันสูญเสียลูกชายคนหนึ่ง ไม่มีการสูญเสียกับฉัน แต่เธอต้องทนกับความโกรธและการไล่ล่าของตระกูลโตเล็ก บางทีเธออาจจะฉลาด เริ่มตั้งแต่วันนั้น เธอสงบและนิ่งลงมาก ยังรู้เรื่องพิษของตรินท์ แต่ระหว่างพวกเราไม่สามารถย้อนกลับไปได้”

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาตระกูลโตเล็กที่สามีเก็บไว้ให้ ฉันต้องออกเช้าและกลับดึกทุกวัน จึงไม่ค่อยได้สนใจบุริศร์ ดังนั้นเธอจึงใช้ประโยชน์จากมัน เมื่อฉันพบว่าลูกชายและฉันเริ่มห่างเหิน เมื่อไม่ได้อยู่ใกล้ชิดฉัน ทุกอย่างก็สายไป เพราะตระกูลโตเล็กต้องการฉันในเวลานั้น”

เมื่อเธอพูดตรงนี้ คุณนายโตเล็กก็ถอนหายใจอีกครั้ง

“ฉันกับบุริศร์และตรินท์คนแปลกหน้ามานานกว่ายี่สิบปี ฉันเฝ้าดูป้าโอควบคุมเด็กทั้งสองไว้ในมือแต่ไม่มีทาง เมื่อฉันมอบตระกูลโตเล็กให้กับบุริศร์ ฉันรู้ว่าป้าโออาจจะลงมือต่อฉัน ดังนั้นฉันจึงออกจากเมืองชลธี และย้ายไปต่างประเทศ ดูจากพื้นผิวคือการพักผ่อน แต่จริงๆแล้วเพื่อปกป้องบุริศร์และตรินท์ แต่ฉันคาดไม่ถึง เธอหยิ่งผยองและกระสับกระส่ายมากขึ้น แม้จะยังติดต่อกับผู้คนในองค์กรมืด ถ้าไม่ใช่เพราะการหายตัวไปของกานต์ ฉันอาจไม่รู้หลายปีมานี้เธอมีรากฐานลึกแค่ไหนอยู่ในตระกูลโตเล็ก แต่ตอนนี้ที่ฉันรู้ ฉันยังไม่สามารถแตะต้องเธอได้ เพราะมีคนหลายคนมีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอ โดยเฉพาะบุริศร์ยังไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเธอ ดังนั้นจึงทำได้แค่รอ”

การทำไม่ถูกแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะสัมผัสได้

จู่ๆนรมนก็ไม่รู้ว่าตนเองจะพูดอะไร

ป้าโอเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดของบุริศร์!

ไม่น่าแปลกใจที่ป้าโอมองเธอด้วยความไม่พอใจ นั่นคือใบหน้าทั่วไปของแม่สามีที่มองไปที่ลูกสะใภ้ของเธอ

นรมนพูดไม่ออกเล็กน้อย

“คุณจะไม่บอกเรื่องนี้กับบุริศร์เหรอ?”

“คุณบอกเถอะ เรื่องบางอย่างถ้าฉันบอกเขาก็เป็นการทำร้ายเขา หากคุณคิดว่าควรซ่อนไว้จะดีกว่า การซ่อนมันก็ไม่เลวนะ ฉันปฏิบัติต่อเขาเหมือนเป็นร่างกายของฉันเองและใช้ชีวิตอย่างหิวโหย”

คุณนายโตเล็กถอนหายใจ ดูเหมือนเหนื่อยล้า

เมื่อนรมนเห็นเธออ่อนเพลีย จึงลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว

“แม่ คุณพักผ่อนก่อนเถอะ ถ้ามีอะไรค่อยคุยกันวันหลัง คุณยังต้องดูแลสุขภาพ ฉันยังหวังว่าให้คุณดูแลลูกของฉันอยู่นะ”

“ดี!”

คุณนายตระกูลโตเล็ก พูดทั้งหมดนี้ ดูเหมือนว่าเธอจะโล่งใจขึ้นเยอะ

เธอถอนหายใจ ล้มตัวลงนอน และหลับลึก

จิตใจของนรมนไม่สามารถสงบได้อีกต่อไป

เมื่อรู้ความลับมากมายของตระกูลโตเล็กในคราวเดียว เธอไม่สามารถแยกแยะมันได้สักพัก แต่เธอก็รู้สึกโล่งใจเล็กน้อย

กานต์ยังมีชีวิตอยู่ และมีชีวิตอยู่อย่างดี อยู่ภายใต้ในการคุ้มครองของตระกูลโตเล็ก นี่เป็นความสะดวกสบายสำหรับนรมน

เธอเชิญผู้ดูแลพิเศษมาให้คุณนายโตเล็ก แต่เมื่อเธอออกไปเธอเห็นบุริศร์ยืนอยู่ข้างประตู ใบหน้าของเธอไม่น่าดูเล็กน้อย

“มาเมื่อไหร่?”

“สักพักหนึ่ง”