บทที่ 126 เป็นลูกชายที่แสนดีของบุริศร์จริงๆ
อย่างไรแล้วธิดาก็เคยเห็นฉากใหญ่มาก่อน เธอพูดเสียงทุ้ม “เอาสองสามคนไปตามไอ้เด็กบ้านั่น ส่วนคนอื่นๆ ให้เปิดบริการตามปกติ อย่าให้คนอื่นเห็นว่าที่นี่ผิดปกติ! เร็วเข้า!”
เธอเจ็บจนจะเป็นลมแล้ว แต่ความโกรธในใจทำอย่างไรก็ไม่สามารถดับลงได้
เคยคิดว่าครั้งหนึ่งเธอเป็นคนที่ยอดเยี่ยม ไม่คิดว่าวันนี้อยู่ในกำมือของไอ้เด็กเมื่อวานซืนคนหนึ่งจริงๆ
เป็นลูกชายที่แสนดีของบุริศร์จริงๆ!
อายุน้อยขนาดนี้ก็มีเคล็ดลับป้องกันตัวเอง ถ้าโตอีกนิดล่ะ?
ความเมตตาอันน้อยนิดของธิดาในตอนแรก ตอนนี้มันหายไปทั้งหมด
ตอนนี้เธออยากจะถลกหนังของกานต์ออก ดึงเส้นเอ็นของเขา ถึงจะทำให้ความเกลียดชังในใจลดลง
เมื่อกานต์ได้ยินว่าคนที่ไล่ตามเขาลดลงแล้วก็รู้สึกว่านี่คือโอกาส
จริงๆ แล้วเขาอยู่ไม่ไกลจากแผนกต้อนรับ ตอนนี้รีบวิ่งออกไปขอความช่วยเหลืออาจจะค่อนข้างเป็นทางลัด แต่เขาไม่สามารถรับประกันได้ว่าคนที่มานั้นจะเป็นคนที่เห็นใจ
ถ้าอีกฝ่ายไม่สนความเป็นความตายของเขา ถึงจะหนีออกมาแล้ว นั่นไม่ใช่เขาเผยตัวต่อหน้าคนเหล่านั้นและธิดาอีกหรือเปล่า?
คิดถึงตรงนี้ กานต์ก็กัดฟัน ล้มเลิกความคิดที่จะวิ่งไปทางแผนกต้อนรับ เขาหันตัวตรงเข้าไปในห้อง VIP และซ่อนตัวอยู่ใต้เตียง
ไม่รู้ว่าที่นี่มีห้อง VIP กี่ห้อง พวกมันคงไม่มาค้นหาทีละคนหรอก และกานต์เห็นแล้วว่ามีป้ายแขวนไว้ที่ห้องนี้ บนนั้นเขียนว่าห้ามรบกวน แสดงว่ามีคนด้านใน
ถ้ามีลูกค้าอยู่ คนเหล่านั้นคงไม่กล้าค้นหาเขาอย่างโจ่งแจ้ง
ตอนเข้าไปในห้อง กานต์ได้ยินเสียงอาบน้ำในห้องน้ำดังขึ้น เขาจึงซ่อนตัวใต้เตียง
นรมนเข้าร้านเสริมสวยมาหลังจากปลอมตัว พอเข้ามาก็รู้สึกมีบางอย่างผิดปกตินิดหน่อย
ร้านเสริมสวยดีๆ จะไม่มีคนเลยได้อย่างไรกัน?
“มีคนไหมคะ? ”
นรมนตะโกน และอยากเข้าไปในร้าน
ในขณะนี้ก็มีบริกรสองสามคนออกมา
“สวัสดีค่ะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ?”
บริกรยิ้ม ดูแล้วเหมือนสายลมในฤดูใบไม้ผลิ แต่ก็ป้องกันไม่ให้นรมนเข้ามาได้สำเร็จ
นรมนรู้สึกรำคาญอยู่พักหนึ่ง แต่ก็ยิ้มและพูดขึ้น “ได้ยินว่าที่นี่ทรีทเมนต์โอเค ฉันเลยมาลองสักหน่อย เติมเงินยังบ้างคะ? ควรจ่ายทีละครั้งหรือว่าทำบัตรสมาชิกโดยตรง? มีกิจกรรมเสริมประสบการณ์อะไรอีกไหม?”
เธอมองซ้ายมองขวา เหมือนกำลังดูโปสเตอร์บนกำแพงร้านเสริมสวย จริงๆ แล้วเธอกำลังดูเค้าโครงบางอย่างรอบๆ
นี่เป็นแค่ร้านเสริมสวยแห่งหนึ่งเท่านั้น แต่ที่นี่กลับมีกล้องซ่อนเป็นจำนวนมาก
ร้านเสริมสวยทั่วไปให้ความสำคัญกับความเป็นส่วนตัวของลูกค้ามากที่สุด ถึงที่นี่จะเป็นห้องโถงใหญ่ แต่ก็ไม่จำเป็นต้องมีกล้องมากมายขนาดนี้ไหม
นรมนรู้สึกที่นี่แปลกๆ ทันที บางทีกานต์อาจจะอยู่ที่นี่ก็ได้
ทันใดนั้นเธอก็ตื่นเต้นขึ้นมา
ถ้าช่วยชีวิตลูกชายออกมาได้ เธอจะไม่สนอะไรอีกแล้วแน่ๆ
บริกรรีบก้าวมาข้างหน้า เอาแพ็คเกจร้านเสริมสวยออกมา เริ่มอธิบายให้เธอฟังอย่างเต็มที่
นรมนไม่ได้ฟังเลย แต่แกล้งทำท่าตั้งใจฟัง มีสมาธิจริงๆ
เมื่อเธอกำลังทนไม่ไหว ออดร้านก็ดังขึ้นอีกครั้ง
บริกรเห็นคนมาก็รีบพูดขึ้นอย่างกระตือรือร้น “คุณเขมิกา มาแล้วเหรอคะ? ”
ตอนนี้นรมนกำลังปลอมตัวอยู่ ไม่กลัวว่าเขมิกาจะจำได้อยู่แล้ว หลังจากได้ยินว่าเขมิกามา มือเธอก็กำแน่น
เขมิกาเหลือบมองนรมนอย่างเผลอตัว พอเห็นว่าแปลกหน้าก็พูดขึ้นอย่างเกียจคร้าน “ฉันมาหาช่างนาวิน ช่วงนี้ร่างกายไม่ค่อยสบายเท่าไร อยากให้เขานวดให้ฉันหน่อย”
บริกรรีบยิ้มและพูดขึ้น “วันนี้ช่างนาวินมีธุระออกไปข้างนอกชั่วคราวค่ะ คุณเขมิกาไปรอที่ห้อง VIP ก่อนดีไหมคะ เราจะรีบแจ้งช่างนาวินให้กลับมา”
“อืม เร็วหน่อยนะ ตอนบ่ายฉันมีธุระ อย่าทำให้ธุระของฉันล่าช้า”
“ค่ะๆๆ ! ”
บริกรรีบส่งเขมิกาเข้าห้องพิเศษสำหรับลูกค้าของเธอ
เห็นท่าทางที่บริกรปฏิบัติต่อเขมิกาแล้ว เขมิกาคงจะเป็นลูกค้าประจำของที่นี่
นรมนขมวดคิ้วเล็กน้อย พูดขึ้นอย่างไม่ค่อยพอใจนัก “ทำไม? เธอเป็นลูกค้าแล้วฉันไม่ใช่ลูกค้าเหรอ? ฉันมาก่อนนะโอเคไหม? พวกเธอทิ้งฉันไว้ที่นี่แล้วไปดูแลเธอมันหมายความว่าไง? ดูถูกฉันเหรอ? คิดว่าฉันจ่ายเงินสมาชิกให้พวกเธอไม่ได้หรือไง? ”
ตอนนี้เสียงนรมนแหลมขึ้นนิดหน่อย ดูฉุนเฉียวเล็กน้อย
เขมิกาที่ตอนแรกเดินเข้าไปแล้ว ได้ยินเสียงนรมนดังขึ้นก็ถอยหลังมาหนึ่งก้าว พูดขึ้นอย่างเหยียดหยาม “เธอเป็นใคร? เทียบกับฉันได้เหรอ? ฉันจะบอกเธอให้นะ ฉันเป็นคุณนายตระกูลโตเล็กในอนาคต! ลูกชายฉันคือทายาทตระกูลโตเล็กในอนาคต! ทั้งเมืองชลธีจะเป็นของเราสองแม่ลูกในอนาคต ให้เธอรอแป๊บเดียวก็เป็นการให้หน้าเธอแล้วนะ เชื่อไหมล่ะฉันสั่งให้คนโยนเธอออกไปได้เลย? ”
ตอนนี้นรมนโกรธจนทนไม่ไหวแล้ว
“เธอบอกเองว่าเป็นอนาคต ตอนนี้ก็ไม่ใช่สินะ? อีกอย่างทั้งเมืองชลธีก็ไม่ใช่ของตระกูลโตเล็กตระกูลเดียวสักหน่อย ตอนนี้นายน้อยตระกูลโตเล็กกำลังหายตัวอยู่ข้างนอกไม่ใช่เหรอ? ว่ากันว่านายน้อยคนนี้ก็เป็นนายน้อยคนแรกของตระกูลโตเล็กไม่ใช่เหรอ งั้นทายาทตระกูลโตเล็กในอนาคตก็ไม่แน่นอนน่ะสิ คุณผู้หญิง ฉันแนะนำว่าคุณอย่าอวดเบ่งมากเกินไป”
“เธอ……”
เขมิกาอยากจะเดินเข้ามาสู้กับนรมน แต่เธอไม่ลืมจุดประสงค์ที่ตัวเองมาที่นี่ พูดขึ้นอย่างเกรี้ยวกราด “เฮอะ! วันนี้ฉันอารมณ์ดี ไม่ทะเลาะกับเธอหรอก เด็กพันธุ์นั้นเหรอจะเทียบกับลูกชายฉัน รอดูเถอะ เด็กพันธุ์นั้นไม่ได้รับพรที่จะแบกรับความมั่งคั่งของตระกูลโตเล็กได้หรอก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย
หล่อนบอกพฤกษ์ได้ย่ะนังนรมน โง่ซ้ำซาก...
อ้าว ขอตุลยาให้ช่วย แล้วทีงี้ทำไมไม่กลัวคนแอบมองจะรู้ว่าขอให้คนอื่นช่วย ไม่สงสัยเลยเว้ยว่าอาจจะมีกล้องซ่อนอยู่เพื่อแอบดูตัวเอง แทนที่จะขอมือถือใหม่มาใช้ สรุป ตอนนี้ไม่มีโทรศัพท์ โทรขอความช่วยเหลือไม่ได้...
โอ๊ย มีปัญญาบอกพฤกษ์ให้ไปบอกสามีได้ แต่ไม่ยอมบอกเค้าว่ามีคนส่งข้อความมาและคนๆนั้นน่าจะอยู่ในสถานพักฟื้นนี่แหล่ะ แล้วจะยังไง ตัวเองจะปกป้องลูกๆและแม่สามีได้ไง แต่งเรื่องได้ไม่เมคเซ้นส์เลย แต่เราว่าดูแล้วเหมือนไปก๊อปเรื่องอื่นมาแล้วเปลี่ยนชื่อคนเอา แล้วไอ้เรื่องที่เอามามันคงใช้บอทแปลมาอีกที เพราะนอกจากภาษาแหม่ง ๆ ยังใช้สรรพนามมั่ว เดี๋ยวเธอเดี๋ยวเขา เดี๋ยวเรียกลูกว่าคุณเดี๋ยวเรียกหนู เดี๋ยวเรียกยายเดี่ยวเรียกย่า ฯลฯ ถ้าคนเขียนหรือแปล มันไม่น่าจะผิดตรงจุดนี้...
นี่กอีกจุดที่ไม่สมจริง นรมนควรจะรีบบอกบุริษร์ตั้งแต่ต้น ไม่ใช่โอ้เอ้ ทำนั่นทำนี่ตั้งนาน เพราะก็ต้องเข้าใจสิว่าพ่อก็ทุกข์ใจเรื่องลูกหาย...
รู้ว่ามันฆ่าสามีและวางยาลูกคนเล็ก แต่ก็ทำเฉย เก็บมันไว้ใกล้ชิดกับลูกอีกคน ปล่อยให้มันสร้างฐานอำนาจมากขึ้นๆ แถมไม่แอบบอกลูกด้วยว่าต้องระวังอีนี่ อ่านแล้วงงตรรกะ...
น่าแบ่งคนเป็นสองกลุ่มตั้งแต่ต้น ตัวเองกับไมค์พาคนบุกบ้าน ค้นหาตัวนรมน อีกกลุ่มให้คนสนิทไมค์ซึ่งเป็นเจ้าถิ่นพาไปรับตัวแม่กับลูกออกจากรพ. ไม่งั้นอย่างเลวสุดคือเอาลูกและแม่ออกจากรพ. ได้แล้ว ให้ไมค์พาไปค้นบ้าน ช่วยนรมนออกมาด้วย ลองคิดตามความเป็นจริง พอรเมศรู้ว่าพาคนออกจากรพ.แล้ว มันก็ต้องเอะใจแล้วว่าต้องรีบเปลี่ยนที่ซ่อนนรมน รเมศมันก็ไม่น่าโง่นิ เป็นถึงเจ้าพ่อแถบนั้นได้...
แล้วแทนที่จะบอกลูกน้องว่ารเมศไว้ใจไม่ได้ ขังนรมนไว้และจะวางยากมล ก็ไม่บอกอีก แถมไม่เรียกตำรวจ ไม่ขอกำลังเสริม ทั้งๆที่รู้ว่าเลขากำลังจะโทรสั่งคนที่รพ. คือ ไม่คิดเหรอว่าอาจจะหนีออกจากรพ.ไม่ทัน...
กรูจะบ้า แอบเข้ามาคนเดียวอีกแล้ว ไหนว่ารวยมากมีอำนาจมาก ทำไมอนาถาจัง...
ป้าโอก็ใบ้ไว้ชัดมากนะ พระเอกฉลาดก็น่าจะสงสัยว่านางเป็นแม่แท้ ๆ หรือเปล่า พอฟังแม่พูดแล้ว อาจจะว่านางโอวางยาแม่บุริศร์ พอคลอดเด็กผู้หญิงมาก็แอบเปลี่ยนกับแฝดของตัวเอง เพราะงี้ถึงได้รักพระเอกกับน้องมากๆ แต่ก็งงว่าทำไมวางยากิจจา และทำร้ายกานต์ นั่นหลานแท้ๆนี่หว่า...
จะบ้าตาย ทำไมไม่ถามป้าโอว่าลูกอยู่ที่ไหน นักเขียนหลับเหรอ ชั้นงงมาก เขียนเรื่องได้แบบ เรื่องไม่คงเส้นคงวา เปลี่ยนรายละเอียดกลางทาง มีช่องโหว่เต็มไปหมด...