แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 126

บทที่ 126 เป็นลูกชายที่แสนดีของบุริศร์จริงๆ

อย่างไรแล้วธิดาก็เคยเห็นฉากใหญ่มาก่อน เธอพูดเสียงทุ้ม “เอาสองสามคนไปตามไอ้เด็กบ้านั่น ส่วนคนอื่นๆ ให้เปิดบริการตามปกติ อย่าให้คนอื่นเห็นว่าที่นี่ผิดปกติ! เร็วเข้า!” 

เธอเจ็บจนจะเป็นลมแล้ว แต่ความโกรธในใจทำอย่างไรก็ไม่สามารถดับลงได้

เคยคิดว่าครั้งหนึ่งเธอเป็นคนที่ยอดเยี่ยม ไม่คิดว่าวันนี้อยู่ในกำมือของไอ้เด็กเมื่อวานซืนคนหนึ่งจริงๆ

เป็นลูกชายที่แสนดีของบุริศร์จริงๆ!

อายุน้อยขนาดนี้ก็มีเคล็ดลับป้องกันตัวเอง ถ้าโตอีกนิดล่ะ? 

ความเมตตาอันน้อยนิดของธิดาในตอนแรก ตอนนี้มันหายไปทั้งหมด

ตอนนี้เธออยากจะถลกหนังของกานต์ออก ดึงเส้นเอ็นของเขา ถึงจะทำให้ความเกลียดชังในใจลดลง

เมื่อกานต์ได้ยินว่าคนที่ไล่ตามเขาลดลงแล้วก็รู้สึกว่านี่คือโอกาส

จริงๆ แล้วเขาอยู่ไม่ไกลจากแผนกต้อนรับ ตอนนี้รีบวิ่งออกไปขอความช่วยเหลืออาจจะค่อนข้างเป็นทางลัด แต่เขาไม่สามารถรับประกันได้ว่าคนที่มานั้นจะเป็นคนที่เห็นใจ

ถ้าอีกฝ่ายไม่สนความเป็นความตายของเขา ถึงจะหนีออกมาแล้ว นั่นไม่ใช่เขาเผยตัวต่อหน้าคนเหล่านั้นและธิดาอีกหรือเปล่า? 

คิดถึงตรงนี้ กานต์ก็กัดฟัน ล้มเลิกความคิดที่จะวิ่งไปทางแผนกต้อนรับ เขาหันตัวตรงเข้าไปในห้อง VIP และซ่อนตัวอยู่ใต้เตียง

ไม่รู้ว่าที่นี่มีห้อง VIP กี่ห้อง พวกมันคงไม่มาค้นหาทีละคนหรอก และกานต์เห็นแล้วว่ามีป้ายแขวนไว้ที่ห้องนี้ บนนั้นเขียนว่าห้ามรบกวน แสดงว่ามีคนด้านใน

ถ้ามีลูกค้าอยู่ คนเหล่านั้นคงไม่กล้าค้นหาเขาอย่างโจ่งแจ้ง

ตอนเข้าไปในห้อง กานต์ได้ยินเสียงอาบน้ำในห้องน้ำดังขึ้น เขาจึงซ่อนตัวใต้เตียง

นรมนเข้าร้านเสริมสวยมาหลังจากปลอมตัว พอเข้ามาก็รู้สึกมีบางอย่างผิดปกตินิดหน่อย

ร้านเสริมสวยดีๆ จะไม่มีคนเลยได้อย่างไรกัน? 

“มีคนไหมคะ? ”

นรมนตะโกน และอยากเข้าไปในร้าน

ในขณะนี้ก็มีบริกรสองสามคนออกมา

“สวัสดีค่ะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ?”

บริกรยิ้ม ดูแล้วเหมือนสายลมในฤดูใบไม้ผลิ แต่ก็ป้องกันไม่ให้นรมนเข้ามาได้สำเร็จ

นรมนรู้สึกรำคาญอยู่พักหนึ่ง แต่ก็ยิ้มและพูดขึ้น “ได้ยินว่าที่นี่ทรีทเมนต์โอเค ฉันเลยมาลองสักหน่อย เติมเงินยังบ้างคะ? ควรจ่ายทีละครั้งหรือว่าทำบัตรสมาชิกโดยตรง? มีกิจกรรมเสริมประสบการณ์อะไรอีกไหม?”

เธอมองซ้ายมองขวา เหมือนกำลังดูโปสเตอร์บนกำแพงร้านเสริมสวย จริงๆ แล้วเธอกำลังดูเค้าโครงบางอย่างรอบๆ 

นี่เป็นแค่ร้านเสริมสวยแห่งหนึ่งเท่านั้น แต่ที่นี่กลับมีกล้องซ่อนเป็นจำนวนมาก

ร้านเสริมสวยทั่วไปให้ความสำคัญกับความเป็นส่วนตัวของลูกค้ามากที่สุด ถึงที่นี่จะเป็นห้องโถงใหญ่ แต่ก็ไม่จำเป็นต้องมีกล้องมากมายขนาดนี้ไหม

นรมนรู้สึกที่นี่แปลกๆ ทันที บางทีกานต์อาจจะอยู่ที่นี่ก็ได้

ทันใดนั้นเธอก็ตื่นเต้นขึ้นมา

ถ้าช่วยชีวิตลูกชายออกมาได้ เธอจะไม่สนอะไรอีกแล้วแน่ๆ

บริกรรีบก้าวมาข้างหน้า เอาแพ็คเกจร้านเสริมสวยออกมา เริ่มอธิบายให้เธอฟังอย่างเต็มที่

นรมนไม่ได้ฟังเลย แต่แกล้งทำท่าตั้งใจฟัง มีสมาธิจริงๆ

เมื่อเธอกำลังทนไม่ไหว ออดร้านก็ดังขึ้นอีกครั้ง

บริกรเห็นคนมาก็รีบพูดขึ้นอย่างกระตือรือร้น “คุณเขมิกา มาแล้วเหรอคะ? ” 

ตอนนี้นรมนกำลังปลอมตัวอยู่ ไม่กลัวว่าเขมิกาจะจำได้อยู่แล้ว หลังจากได้ยินว่าเขมิกามา มือเธอก็กำแน่น

เขมิกาเหลือบมองนรมนอย่างเผลอตัว พอเห็นว่าแปลกหน้าก็พูดขึ้นอย่างเกียจคร้าน “ฉันมาหาช่างนาวิน ช่วงนี้ร่างกายไม่ค่อยสบายเท่าไร อยากให้เขานวดให้ฉันหน่อย” 

บริกรรีบยิ้มและพูดขึ้น “วันนี้ช่างนาวินมีธุระออกไปข้างนอกชั่วคราวค่ะ คุณเขมิกาไปรอที่ห้อง VIP ก่อนดีไหมคะ เราจะรีบแจ้งช่างนาวินให้กลับมา”

“อืม เร็วหน่อยนะ ตอนบ่ายฉันมีธุระ อย่าทำให้ธุระของฉันล่าช้า” 

“ค่ะๆๆ ! ”

บริกรรีบส่งเขมิกาเข้าห้องพิเศษสำหรับลูกค้าของเธอ

เห็นท่าทางที่บริกรปฏิบัติต่อเขมิกาแล้ว เขมิกาคงจะเป็นลูกค้าประจำของที่นี่

นรมนขมวดคิ้วเล็กน้อย พูดขึ้นอย่างไม่ค่อยพอใจนัก “ทำไม? เธอเป็นลูกค้าแล้วฉันไม่ใช่ลูกค้าเหรอ? ฉันมาก่อนนะโอเคไหม? พวกเธอทิ้งฉันไว้ที่นี่แล้วไปดูแลเธอมันหมายความว่าไง? ดูถูกฉันเหรอ? คิดว่าฉันจ่ายเงินสมาชิกให้พวกเธอไม่ได้หรือไง? ” 

ตอนนี้เสียงนรมนแหลมขึ้นนิดหน่อย ดูฉุนเฉียวเล็กน้อย

เขมิกาที่ตอนแรกเดินเข้าไปแล้ว ได้ยินเสียงนรมนดังขึ้นก็ถอยหลังมาหนึ่งก้าว พูดขึ้นอย่างเหยียดหยาม “เธอเป็นใคร? เทียบกับฉันได้เหรอ? ฉันจะบอกเธอให้นะ ฉันเป็นคุณนายตระกูลโตเล็กในอนาคต! ลูกชายฉันคือทายาทตระกูลโตเล็กในอนาคต! ทั้งเมืองชลธีจะเป็นของเราสองแม่ลูกในอนาคต ให้เธอรอแป๊บเดียวก็เป็นการให้หน้าเธอแล้วนะ เชื่อไหมล่ะฉันสั่งให้คนโยนเธอออกไปได้เลย? ”

ตอนนี้นรมนโกรธจนทนไม่ไหวแล้ว

“เธอบอกเองว่าเป็นอนาคต ตอนนี้ก็ไม่ใช่สินะ? อีกอย่างทั้งเมืองชลธีก็ไม่ใช่ของตระกูลโตเล็กตระกูลเดียวสักหน่อย ตอนนี้นายน้อยตระกูลโตเล็กกำลังหายตัวอยู่ข้างนอกไม่ใช่เหรอ? ว่ากันว่านายน้อยคนนี้ก็เป็นนายน้อยคนแรกของตระกูลโตเล็กไม่ใช่เหรอ งั้นทายาทตระกูลโตเล็กในอนาคตก็ไม่แน่นอนน่ะสิ คุณผู้หญิง ฉันแนะนำว่าคุณอย่าอวดเบ่งมากเกินไป”

“เธอ……”

เขมิกาอยากจะเดินเข้ามาสู้กับนรมน แต่เธอไม่ลืมจุดประสงค์ที่ตัวเองมาที่นี่ พูดขึ้นอย่างเกรี้ยวกราด “เฮอะ! วันนี้ฉันอารมณ์ดี ไม่ทะเลาะกับเธอหรอก เด็กพันธุ์นั้นเหรอจะเทียบกับลูกชายฉัน รอดูเถอะ เด็กพันธุ์นั้นไม่ได้รับพรที่จะแบกรับความมั่งคั่งของตระกูลโตเล็กได้หรอก”

“บุริศร์ ร้านเสริมสวยมันแปลกๆ กานต์อาจจะอยู่ที่นี่จริงๆ!”

นรมนตื่นเต้นเล็กน้อย รีบผลักบุริศร์ออก

รู้สึกว่าอ้อมกอดว่างเปล่า บุริศร์รู้สึกแปลกแยกอยู่บ้าง แต่ได้ยินข่าวของกานต์ เขาก็ต้องเผชิญหน้ากับมัน

“ยังไงนะ?”

นรมนเล่าเรื่องกล้องที่อยู่ด้านในมากเกินไป และพูดถึงธิดาด้วย

เมื่อได้ยินนรมนพูดถึงธิดา สีหน้าบุริศร์ก็ไม่ค่อยดีนัก

“ฉันไม่เคยเห็นร้านเสริมสวยร้านไหนมีอะไรมากมายแบบนี้เลย”

“ตอนนี้ทำไงดี? ฉันสงสัยว่ากานต์จะอยู่ด้านใน พอเขมิกาเข้าไปก็ตามหาช่างนาวินเลย ถึงฉันจะไม่รู้ว่านาวินคือใคร แต่น่าจะเกี่ยวข้องกับการหายตัวไปของกานต์แน่ๆ ” 

ตอนนี้นรมนใจลอย เธอไม่ได้เจอลูกชายตัวเองทั้งวันทั้งคืน ความเกลียดชังที่เขมิกามีต่อกานต์ เธอไม่กล้าคิดเลยจริงๆ ว่ากานต์จะต้องทนกับอะไรบ้าง

บุริศร์ก็ร้อนรนใจเช่นกัน แต่พูดขึ้นอย่างใจเย็น “ตอนนี้เข้าไปฉันกลัวว่ามันจะแย่ ยังไงกานต์ก็อยู่ในมือพวกมัน ถ้าทำให้พวกมันโกรธ ชีวิตกานต์จะเป็นอันตราย แม้ว่าจะฝึกที่ฐานไม่กี่วัน แต่แชมป์ก็พูดว่าเขาและกิจจาไม่ได้เรียนรู้วิธีป้องกันตัวอย่างแท้จริงมากนัก ถ้าเด็กคนนี้ใจเย็นพอ ตอนนี้น่าจะอยู่ได้อีกสักพัก เราต้องปรับแผนกันหน่อย”

นรมนเครียดมาก ถึงเธอจะร้อนรนใจมาก แต่ก็ยอมรับว่าบุริศร์พูดถูก

พฤกษ์รีบเอาการออกแบบร้านเสริมสวยมาให้

“ประธานบุริศร์ นี่คือภาพวาดการออกแบบของร้านเสริมสวยที่ผมเจอ ผมดูมาแล้ว ร้านเสริมสวยนี้มีการออกแบบใหม่ในภายหลัง ตอนแรกที่นี่เป็นแค่เพิงเฉยๆ ต่อมาพอได้รับการออกแบบใหม่มันมีช่องระบายอากาศอยู่ เราสามารถส่งคนเข้าไปได้ ช่วยชีวิตคุณชายกานต์ออกมาในตอนจำเป็น แต่ทุกคนต้องร่วมมือกันดึงดูดความสนใจของพวกมัน”

บุริศร์มองภาพวาดออกแบบตรงหน้า พูดขึ้นอย่างเด็ดขาด “ฉันจะเข้าไป!” 

“ไม่ได้! ”

ตอนนี้นรมนปฏิเสธ

“ร่างกายคุณบาดเจ็บ ไม่ว่าจะเป็นบาดเจ็บที่ฐาน หรือบาดเจ็บจากกระสุนปืนของธรณี คุณช่วยเรื่องนี้ไม่ได้หรอก ฉันก็เห็นแล้วว่าช่องระบายอากาศนี้มันแคบมาก คลานเข้าไปได้เพียงคนเดียว ถ้าเป็นแบบนี้มันอาจจะโดนแผลคุณ ฉันกลัว……”

นรมนยังไม่ทันพูดจบ ถูกบุริศร์ดึงเข้ามาในอ้อมแขน ปิดปากเธอทันทีอย่างเอาแต่ใจ

เธออึ้งไป รู้สึกได้ถึงความบ้าคลั่งและหึงหวงของบุริศร์ แต่ก็ไม่ได้ผลักเขา พูดขึ้นอย่างขุ่นเคืองนิดหน่อย “คุณจริงจังกว่านี้ได้ไหม? ตอนนี้ยังไม่มีข่าวของลูกเลยนะ!”

“เธอก็เคยพูดว่านั่นเป็นลูกของเรา ห้าปีมานี้ ฉันไม่ได้ทำอะไรให้เขาเลย ตอนนี้เขาอาจจะอยู่ด้านใน ไม่รู้ว่าตอนนี้จะหวาดกลัวมากแค่ไหน ทำอะไรไม่ถูกมากแค่ไหน ไม่ว่าใครเข้าไปก็ไม่ทำให้ลดการป้องกันตัวเองลง มีแค่ฉันก็โอเค นรมน ได้ยินว่าเธอเป็นห่วงฉัน ฉันก็ไม่เสียใจเลยสักนิด เธอไม่ต้องเป็นห่วงนะ ฉันจะต้องพาลูกชายออกมาให้ได้! ” 

“แต่ว่า……” 

“เอาตามนี้แหละ!”

บุริศร์พูดอย่างเอาแต่ใจ จากนั้นก็หันตัวไป เขามองไปที่ร้านเสริมสวยด้วยความเย็นชาและโหดเหี้ยมนิดหน่อย