แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 142
บทที่ 142 ขอแค่พวกคุณไม่รังเกียจฉันก็พอแล้ว
"คุณท่านธนาศักดิ์ธน คุณนายธนาศักดิ์ธน พวกคุณมาได้ไงครับ？"
พฤกษ์คาดไม่ถึงอย่างยิ่ง
ที่นี่เป็นความลับมาก ที่สำคัญข่าวที่บุริศร์นอนโรงบาลเขาก็บล็อกหมดแล้ว กลัวว่าหลังจากคนอื่นรู้จะก่อความวุ่นวาย เพียงแต่ว่าคิดไม่ถึงคุณพ่อนรมนและคุณแม่นรมนถึงกับหามาถึงที่นี่
ตอนที่คุณแม่นรมนเห็นพฤกษ์ถึงค่อยเผยสีหน้าที่ยิ้มแย้มออกมา
"ผู้ช่วยพฤกษ์？เยี่ยมมากเลย ฉันได้ยินมาว่าบุริศร์ได้รับบาดเจ็บใช่มั้ย？ฉันกับสามีตั้งใจมาเยี่ยมเยือนเขา"
ถึงแม้คุณแม่นรมนพูดแบบนี้ก็ตาม แต่ว่าสายตากลับร้อนใจอยู่ตลอดเวลา ชัดเจนมากเลยว่าอยากเจอบุริศร์มากเลยทีเดียว
พฤกษ์รู้ดีว่าฐานะของพวกเขาพิเศษ พูดอย่างยิ้มแย้มว่า " ประธานบุริศร์มีธุระครับ ความจริงเขาได้รับบาดเจ็บไม่มากหรอกครับ รบกวนพวกคุณแล้ว"
"แบบนี้หรอ เขาไม่อยู่"
คุณแม่นรมนดูผิดหวังมาก นัยน์ตาคู่นั้นเหมือนเสียสีสันไปอย่างกะทันหัน
พฤกษ์เห็นพวกเขาแบบนี้ พูดโดยไม่รู้ตัว "ประธานบุริศร์ไม่อยู่ แต่ว่าคุณนรมนอยู่นะครับ"
"คุณนรมน？"
คุณพ่อนรมนถามโดยไม่รู้ตัว สายตาร้อนรนเล็กน้อย
พฤกษ์ถึงมีปฏิกิริยาตอบสนอง และพูดอย่างยิ้มแย้มว่า "เป็นคุณแคทเธอรี เธอดีไซน์ภาพอยู่ในห้องครับ"
พอได้ยินว่าเป็นแคทเธอรี สายตาของคุณแม่นรมนก็มีสีสันขึ้นมาอีกครั้ง
"เราเข้าไปเยี่ยมเยียนเธอหน่อยได้มั๊ย?"
"นี่................"
ความจริงพฤกษ์ไม่อยากให้ใครเข้าใกล้กับนรมนทั้งนั้น ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็รู้ดีว่านรมนกำลังดีไซน์ภาพอยู่ แต่ว่าคนแก่ตรงหน้าไม่ใช่คนอื่นคนไกล เป็นพ่อแม่แท้ๆของนรมน ยังไงซะเขาก็ไม่สามารถปฏิเสธพวกเขาแบบนี้
"เอาหล่ะ ผมเข้าไปพูดกับคุณแคทเธอรีสักคำ พวกคุณรอสักครู่"
พฤกษ์ยิ้มแย้มเล็กน้อย หันหลังเดินไปที่ห้องผู้ป่วย
ธรณีรู้สึกว่าตัวเองถูกพฤกษ์หลอกซะแล้ว
"ไหนนายพูดว่าแคทเธอรีกำลังงานยุ่งไง ไม่พบแขกไม่ใช่หรือ？ทำไมพวกเขาถึงพบได้?"
พฤกษ์พูดอย่างมีมารยาท " ฐานะของพวกเขาต่างกัน คุณชายธรณี"
"พวกเขาฐานะอะไร? "
"พวกเขาเป็นพ่อตาและแม่ยายของประธานบุริศร์ คุณชายธรณียังมีปัญหาอะไรอีกไหมครับ?"
พฤกษ์ยิ้มแย้มอย่างเรียบเฉย แต่ว่ารอยยิ้มกลับไม่จริงใจเลยสักนิด
ธรณีประหลาดใจเล็กน้อย
พวกเขาถึงขั้นเป็นพ่อแม่ของนรมน？
สำหรับเรื่องราวภรรยาในอดีตของบุริศร์ ธรณีได้ยินมาบ้างแล้ว ตอนนี้ได้เห็นพ่อตาแม่ยายของเขา จู่ๆก็สนใจอดีตภรรยาของบุริศร์มากเลยทีเดียว
คนแก่ที่สง่างามทั้งคู่ อบรมเลี้ยงดูผู้หญิงที่หนีตามผู้ชายไปเนี่ยนะ？
ตอนที่ธรณีสังเกตคุณพ่อนรมนพวกเขาอยู่นั้น คุณพ่อนรมนก็สังเกตธรณีอยู่เช่นกัน
เขารู้จักธรณี ยังไงซะชื่อเสียงของตระกูลทวีทรัพย์ธาดาโด่งดังมากเลยทีเดียว ผลงานของธรณีก็เห็นในหน้าหนังสือพิมพ์อยู่บ่อยๆ เพียงแต่ว่าเขาไม่คิดเลยว่าจะเจอธรณีที่นี่ก็เท่านั้นเอง
"คุณชายธรณี"
คุณพ่อนรมนเรียกอย่างเบาๆ และเหมาะสม
ธรณีพยักหน้าให้กับพวกเขา แสดงออกมาว่าเคารพ
พฤกษ์ออกมาจากห้องแล้ว เห็นว่าธรณียังไม่ไปไหน ประหลาดใจเล็กน้อย
"คุณชายธรณียังมีธุระหรือครับ？"
"ช่วยฉันบอกกับแคทเธอรี ฉันหาเธอมีธุระสำคัญ ให้เธอมีเวลาแล้วติดต่อฉัน นี่เป็นเบอร์โทรของฉัน"
ธรณีไม่ใช่คนที่ตามรังควานคนอื่น
พ่อตาแม่ยายของบุริศร์ต่างมาเยี่ยมแคทเธอรีกันแล้ว หมายความว่าบุริศร์มีใจให้กับแคทเธอรีแล้วจริงๆ ถ้างั้นสถานการณ์แบบนี้เขาไม่เหมาะที่จะอยู่ต่อไป
พฤกษ์รับนามบัตรมาอย่างมีมารยาท จากนั้นก็ส่งธรณีออกไป
คุณพ่อนรมนและคุณแม่นรมนมองไปที่พฤกษ์อย่างร้อนใจ
พฤกษ์พูดอย่างยิ้มแย้มว่า "พวกคุณตามผมเข้ามาเถอะ"
คุณแม่นรมนได้ยินพฤกษ์พูดแบบนี้ตื่นเต้นและซาบซึ้งใจ
ทั้งคู่ตามพฤกษ์เข้าไปในห้องผู้ป่วย นรมนกำลังจัดเก็บภาพวาดของตัวเอง เห็นพวกเขาเข้ามา พูดอย่างดีใจเป็นพิเศษว่า "คุณลุง คุณป้าคะ พวกท่านมาแล้ว？รีบนั่งเถอะค่ะ เมื่อกี้หนูกำลังวาดภาพอยู่ค่ะ ไม่รู้ว่าพวกท่านมา ขออภัยด้วยนะคะ"
"ไม่เป็นไรไม่เป็นไร หนูกำลังวาดอะไรอยู่？"
สายตาที่คุณแม่นรมนมองนรมนมีความอบอุ่นเพิ่มมากขึ้น
นรมนไม่ได้สังเกต พูดอย่างยิ้มแย้มว่า " ไม่มีอะไรคะ ก็แค่งานเท่านั้นเองค่ะ หนูเรียนด้านดีไซน์รถยนต์ มีแรงบันดาลใจนิดหน่อย ก็เลยวาดออกมา แต่ว่าวาดไปวาดมา ยังไงก็ยังรู้สึกว่าขาดอะไรไปสักอย่าง อาจจะขาดแรงบันดาลใจอ่ะค่ะ"
เธอจับท้ายทอยตัวเองอย่างเขินอาย
อยู่ต่อหน้าพ่อแม่ของตัวเอง เธอเผยความเป็นเด็กโดยกำเนิดของตัวเองออกมาโดยไม่รู้ตัว
เห็นท่าทางที่คุ้นเคยของนรมน นัยน์ตาของคุณพ่อนรมนเปียกชื้นเล็กน้อย
"เอามาให้ฉันดูสิ ฉันอาจจะให้คำแนะนำกับหนูได้บ้าง แน่นอนถ้าหนูถือสาก็ช่างเถอะ"
คุณพ่อเอ่ยปากพูดด้วยตัวเองน้อยมาก แต่ว่านรมนรู้ดี ตอนที่คุณพ่อนรมนยังหนุ่มเคยวิจัยศิลปกรรม
"ไม่คะไม่คะ หนูหวังอย่างยิ่งว่าให้ท่านชี้แนะกับหนูสักหน่อย"
นรมนรีบหยิบกระดาษวาดให้กับคุณพ่อนรมน จากนั้นนั่งอยู่ข้างๆอย่างกับเด็กดีที่น่ารัก และเหมือนกับเด็กน้อยที่เชื่อฟัง
พฤกษ์รู้สึกว่านรมนอยู่ต่อหน้าคุณพ่อนรมนและคุณแม่นรมนเปลี่ยนไปเป็นอีกแบบนึง เขาไม่พูดอะไรทั้งนั้นก็ถอยออกมาเลยทีเดียว เอาพื้นที่นี้ให้กับพวกเธอทั้งครอบครัว
คุณพ่อนรมนดูผลงานของนรมน แล้วพูดแบบชื่นชมว่า "นี่เป็นสิ่งที่หนูวาด？"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย