แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 144
บทที่ 144 หลายปีมานี้คุณลืมไปแล้วใช่ไหมว่าตัวเองเป็นใคร
คำพูดคำนี้รุนแรงจริงๆ
ถ้าหากเป็นเมื่อก่อน ไม่ว่าคนตรงข้ามเป็นใครก็แล้วแต่บุริศร์ล้วนเชื่อคำพูดของป้าโอ เพราะรู้สึกว่าป้าโอเป็นคนแก่ที่บ้านตระกูลโตเล็ก เป็นไปไม่ได้ที่จะถือสากับเด็ก แต่ว่าตอนนี้เด็กคนนี้เป็นใครกันหล่ะ?
นั่นคือลูกชายแท้ๆของเขาบุริศร์เชียวนะ！
ถึงแม้ป้าโอเป็นแม่นมของเขาก็ตาม แต่ว่ายังไงก็เป็นแค่คนรับใช้ในบ้านตระกูลโตเล็กเท่านั้น รับเงินเดือนของตระกูลโตเล็กมาใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน ตอนนี้คนรับใช้คนนึงถึงขั้นมารังแกเจ้านายน้อยของตัวเอง ความโกรธของบุริศร์ไม่ได้ระงับเลยแม้แต่นิดเดียว ในทางกลับกันกลับรุนแรงมากขึ้นกว่าเดิม
เขาลุกขึ้นมา อุ้มกานต์ไว้ในอ้อมกอด ถึงได้พบว่าแชมป์กับกิจจาซึ่งควรอยู่ปกป้องกานต์ที่บ้านไม่เห็นซะแล้ว
"แชมป์กับกิจจาหล่ะ？"
บุริศร์มองหน้าป้าโออย่างเย็นชา ไม่มีความเป็นมิตรไมตรีเลยสักนิด
ป้าโอพูดอย่างร้องไห้ขี้มูกโป่ง "คุณชายน้อยเป็นไข้อ่อนๆ ฉันให้แชมป์พาคุณชายน้อยไปที่โรงบาล คุณชายน้อยเป็นลูกคนรวย เสียเวลาไม่ได้"
"กิจจาเป็นลูกคนรวย กานต์ก็เลยถูกคุณรังแกแบบเรื่อยเปื่อยอย่างนั้นใช่มั้ย? ป้าโอ ถึงแม้คุณเป็นแม่นมของฉันก็ตาม หลายปีมานี้ฉันเคารพและมีมารยาทกับป้า แต่ว่าป้าลืมไปแล้วรึเปล่า ป้าก็แค่คนรับใช้ในบ้านตระกูลโตเล็กเท่านั้นเอง！ส่วนกานต์เป็นลูกชายของฉัน！ลูกชายแท้ๆของฉันบุริศร์ คนรับใช้อย่างป้าถึงกับทำกับเจ้านายบ้านตระกูลโตเล็ก ทำไม？หลายปีมานี้ป้าลืมไปแล้วใช่มั้ยว่าตัวเองเป็นใคร？"
คำพูดเหล่านี้ของบุริศร์พูดแบบไม่ไว้หน้าเลยสักนิด เหมือนกับมีดที่แหลมคม ทิ่มแทงหน้าอกของป้าโออย่างลึกๆ
เธอมองดูบุริศร์อย่างประหลาดใจ เหมือนกับไม่เชื่อว่า บุริศร์จะพูดคำพูดเหล่านี้ออกมา ถัดมายิ่งกล้ำกลืนสุดๆ
"คุณผู้ชาย คุณพูดว่าฉันเป็นคนรับใช้ก็จริง แต่ว่ายี่สิบกว่าปีที่ผ่านมานี้ ฉันถือว่าบ้านตระกูลโตเล็กเป็นบ้านของตัวเองไปตั้งนานแล้ว ทุกอย่างที่ฉันทำก็เพื่อคุณผู้ชายทั้งนั้น และเป็นการหวังดีกับบ้านหลังนี้！"
"งั้นหรือ？ไม่ได้รับอนุญาตจากฉัน ก็พูดเหลวไหลกับแม่ของฉัน ยังจะพูดว่าหวังดีกับฉัน？รู้ทั้งรู้ว่าฉันชอบแคทเธอรี และรู้ทั้งรู้ว่าฉันพูดว่ากานต์เป็นลูกชายของฉัน คุณกลับยังคงเรียกเขาคำก็เด็กเวรสองคำก็เด็กเวรอยู่แบบนี้ เขายังเป็นแค่เด็กอายุก็แค่สี่ขวบเอง！คนแก่ที่อายุห้าสิบกว่าอย่างป้า ทำไมถึงได้ไร้มารยาทขนาดนี้？ยังมีอีกแจกันอันนี้ ป้าพูดว่ากานต์เป็นคนชนแตก ป้ามีหลักฐานอะไรมายืนยันว่าเป็นเขา ？ก่อนอื่นอย่าพูดว่าปรับกล้องวงจรปิดใดๆมาสืบหาความจริงเลยนะ ต่อให้กานต์เป็นคนชนแตกแล้วจะทำไม？บ้านตระกูลโตเล็กฉันกะจะยกให้เขาทั้งหลัง เขาทำแจกันแตกไปนึงอันคนรับใช้อย่างป้ามีสิทธิ์มาอบรมสั่งสอนด้วยหรือ？ป้าคิดว่าป้าเป็นเจ้าของบ้านตระกูลโตเล็กจริงๆใช่รึเปล่า？ต้องให้ฉันยกตำแหน่งที่นั่งประธานบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัดให้ป้านั่งด้วยรึเปล่า？"
คำพูดเหล่านี้ยิ่งพูดยิ่งเย็นชามากขึ้น
ป้าโอรับมือไม่ไหวแล้วจริงๆ
เธอเคยคิดว่าบุริศร์ต้องโมโห และเคยคิดว่าบุริศร์จะไม่พอใจ แต่ว่าคิดไม่ถึงเด็ดขาดว่าบุริศร์จะพูดจาไม่ไว้หน้าขนาดนี้
ในบ้านยังมีคนรับใช้ตั้งหลายคน เดิมทีเพื่อจะทำให้กานต์อับอายแท้ๆ เธอไม่ได้ให้คนรับใช้ออกไปจากห้องรับแขก คิดไม่ถึงตอนนี้ภาพที่ถูกบุริศร์สั่งสอนถูกทุกคนเห็นกันหมดแล้ว
ป้าโอรู้สึกแค่ว่าที่หน้าแสบๆร้อนๆ คำพูดนี้ยิ่งกว่าถูก บุริศร์ตบหน้าเธอต่อหน้าต่อตาทุกคนซึ่งเธอรับไม่ได้อย่างยิ่ง
"คุณผู้ชาย คุณว่าฉันแบบนี้ได้ไง? ฉันก็แค่..........."
"แค่อะไร? ฉันให้ป้าออกไปจากบ้านใหญ่ตระกูลโตเล็กและให้พฤกษ์จัดการให้ป้าอยู่ที่บ้านเดี่ยวในชานเมือง อีกทั้งให้คนปรนนิบัติป้า ยิ่งไปกว่านั้นปรนนิบัติป้าอย่างกับผู้อาวุโส สำหรับป้า นี่เป็นการมอบให้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้ว ตอนนี้ฉันอนุญาตให้ป้ากลับมาแล้วหรือ? ใครให้สิทธิ์แก่ป้าที่จะเข้าๆออกๆในบ้านใหญ่ตระกูลโตเล็กแบบตามใจชอบ? "
บุริศร์กดขี่ข่มเหง
ป้าโออับอาย
"เป็นคุณนายให้ฉันกลับมาเอง เธอพูดว่า............."
"ที่นี่ฉันเป็นเจ้าของบ้าน ไม่ใช่แม่ฉัน！ป้าชอบฟังแม่ฉันขนาดนั้น ทำไมไม่ไปปรนนิบัติแม่ฉันที่ต่างประเทศหล่ะ? "
บุริศร์พูดแทรกคำพูดของเธออย่างกะทันหัน
ป้าโอลืมตาโต มองดูบุริศร์อย่างนิ่งๆ จากสายตาของเขา เธอสามารถมองเห็นความโกรธและการรังเกียจของบุริศร์
เขาถึงขั้นรังเกียจเธอเชียวรึ！
ป้าโอเสียใจอย่างกะทันหัน น้ำตาไหลออกมาแบบรุนแรงมากขึ้นโดยที่ไม่รู้ตัว
"คุณผู้ชาย ฉันเลี้ยงดูคุณมายี่สิบกว่าปี คุณทำแบบนี้กับฉัน?
เพื่อผู้หญิงคนนึง และเด็กเวรคนนึง............"
"พอกันที！ฉันขอพูดอีกรอบนะ กานต์เป็นลูกชายแท้ๆของฉันกับนรมน！เป็นหลานตระกูลโตเล็กที่รอดพ้นจากไฟไหม้ครั้งนั้นอย่างโชคดี ตามฐานะของป้า ยังไม่มากพอที่จะให้ฉันเอาหลักฐานดีแอนเอพ่อลูกมาให้ป้าดูหรอกนะ แต่ว่าป้าฟังดีๆนะ กานต์เป็นพันธุ์ของฉัน บุริศร์！เรื่องนี้ไปถึงไหนต่อไหนฉันก็ไม่กลัวว่าใครจะตรวจสอบทั้งนั้น"
เขาเป็นคุณชายน้อยบ้านตระกูลโตเล็กอย่างสง่าผ่าเผย！วันหลังใครกล้ามารังแกลูกชายฉันอีก อย่าโทษฉันบุริศร์ไม่ไว้หน้าก็แล้วกัน！"
บุริศร์พูดจบ อุ้มกานต์ขึ้นไปชั้นบนโดยตรง
ป้าโองงไปหมด
เมื่อกี้บุริศร์พูดว่าอะไรนะ？
กานต์ถึงกับเป็นลูกชายคุณผู้ชายกับคุณผู้หญิง？
เป็นไปได้ไง？
คุณนายได้ตายไปกับเหตุการณ์ไฟไหม้เมื่อห้าปีก่อนแล้วไม่ใช่หรือ？
แต่ว่ากานต์นามสกุลธนาศักดิ์ธน นรมนก็นามสกุลธนาศักดิ์ธน แคทเธอรีคนนั้นก็นามสกุลธนาศักดิ์ธน หรือนี่เป็นความบังเอิญ?
หรือว่าแคทเธอรีนั้นเป็นพี่สาวน้องสาวของคุณนายอะไรนั่น?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย